مناسبتهای روز اول اسفند ماه

- امضای عهدنامه ترکمنچای بین «فتحعلی شاه قاجار» و «پاسکویچ» روسی (1206 ش.) - تأسیس مدرسه عالی تلویزیون و سینما (1348 ش.)

- اعدام تعداد دیگری از جنایتکاران رژیم سفاک پهلوی به حکم دادگاه انقلاب (1357 ش.)

- انتخاب اولین گروه از فقهای شورای نگهبان توسط حضرت امام خمینی (ره) (1358 ش.)

- عملیات کوچک امام علی (ع)، در تنگه چزابه، به طور مشترک (13650ش.)

- شهادت حجت الاسلام شیخ «فضل الله محلاتی» در حمله جنگنده عراقی به هواپیمای حامل ایشان (1364 ش.)

- درگذشت عالم و نویسنده توانا حجت الاسلام «مصطفی زمانی» (1369 ش.)

- گشایش دومین دوره مجلس خبرگان رهبری (1369ش.)

- روز روحانیات و دفاع مقدس

 1 – در زمان فتحعلی شاه، دو دوره جنگ بین ایران و روسیه درگرفت، که هر دو جنگ با شکست ایران به پایان رسید. پس از شکست دوم، اول سفند 1206 ش. (5 شعبان 1243 ق. 21 فوریه 1828 م.) عهدنامه ای بین ایران و روس در قریه ترکمانچای به امضا رسید که به مراتب از قرارداد گلستان، شوم تر بود. به موجب این معاهده، ولایات ایروان و نخجوان به روسیه واگذار شد و مرزها معین گردید. علاوه بر غرامتی که ایران پرداخت کرد، حق کشتیرانی در دریای خزر، مجدداً برای روسها تأیید شد. به علاوه، اتباع روسیه در ایران از حقوق کاپیتولاسیون و مصونیت قضایی برخوردار شدند. این امر، حق اجرای مجازات، نسبت به اتباع روس را هم که در ایران مرتکب جرم می شدند از دولت ایران گرفت و بعدها کم کم به جایی رسید که تقریباً اختیار محاکمه از دست دولت ایران سلب شد و استقلال قضایی کشور محدود گردید. دولت روسیه در برابر آن همه منافع، تنها ولیعهدی عباس میرزا و رساندن او را به تخت سلطنت تأیید کرد.

2 – وظیفه اصلی شورای نگهبان، بررسی عدم مغایرت مصوبات مجلس با احکام اسلام و قانون اساسی است. اعضای این شورا مرکب از دو گروه شش نفری از فقها و حقوقدانان می باشد. فقها را رهبر انقلاب تعیین می کند و حقوقدانها توسط رئیس قوه قضاییه به مجلس معرفی و سپس به آرای نمایندگان، انتخاب می شوند. همچنین بر اساس قانون اساسی، نظارت بر انتخابات مختلف همچون انتخابات خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس اسلامی و هرگونه همه پرسی بر عهده شورای نگهبان است.

3 – حجت الاسلام شیخ فضل الله محلاتی در سال 1309 ش. در محلات، به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی، از محضر استادانی همچون آیات عظام: محمد تقی خوانساری، علامه طباطبایی از سال 1326 فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی خود را بر ضد رژیم شاه آغاز کرد و پس از کودتای 28 مرداد 1332 دستگیر و تبعید شد. وی با آغاز نهضت اسلامی، فعالیتهای خود را افزایش داد و تا پیروزی انقلاب در این مسیر، ثابت قدم بود. پس از پیروزی انقلاب به نمایندگی از مردم محلات و دلیجان به اولین دوره مجلس شورای اسلامی راه یافت و در همان زمان به عنوان نماینده امام در سپاه پاسداران منصوب گردید. وی سرانجام در اول اسفند 1364، در حالی که به همراه جمعی از فرماندهان نظامی جنگ، مسؤولان کشوری و نیز تعدادی از نمایندگان مجلس از تهران عازم اهواز بود، هواپیمای حامل آنها مورد تهاجم دو جنگنده عراقی قرار گرفت و در نزدیکی اهواز، سقوط کرد. پیکر پاک شهید محلاتی، پس از تشییعی با شکوه در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.

4 – استاد زمانی نوری در سال 1313 ش. در نجف آباد اصفهان متولد شد و در خانواده ای اهل فضل و تقوا، پرورش یافت. وی در 17 سالگی در زادگاه خود دروس ابتدایی را همراه با کسب و کار، آموخت و پس از آن، برای ادامه تحصیل، راهی قم گردید. وی پس از طی سطوح عالی حوزوی، در درس خارج فقه و اصول آیت الله بروجردی و امام خمینی و فلسفه و تفسیر علامه طباطبایی شرکت کرد و خود را برای مبارزه ای علمی و عملی آماده ساخت و با سلاح قلم، دست به فعالیتهای فرهنگی زد. وی پس از چندی با همکاری تعدادی از فضلای حوزه، فعالیتهای خود را پیرامون هدایت فرهنگی و سیاسی نسل جوان قرار داد. استاد زمانی، در طی سالهای مبارزه فرهنگی خویش، برای ترویج اندیشه های بلند حضرت امام، تلاش می کرد که در این راه، متحمل یک سال حبس نیز شد. ایشان با احساس مسؤولیت بالایی که نسبت به جوانان احساس می کرد، توانست کتب بسیاری را به ویژه برای نسل جوان منتشر کند و ارتباطات مکاتبه ای و حضوری زیادی با جوانان برقرار نماید. آثار این نویسنده سترگ در شش بخش داستانهای اسلامی و معارف دین، امام علی (ع) و نهج البلاغه، جهان اسلام، مسائل نوجوانان و جوانان، مسائل زناشویی و ازدواج و کتب علمی قرار می گیرند که در حدود نود جلد را تشکیل می دهند. این عالم ربانی سرانجام در اول اسفند 1369 ش. (5 شعبان 1411 ق.) در 58 سالگی دار فانی را وداع گفت و در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.

5 – در اول اسفند 1364، حجت الاسلام محلاتی نماینده امام در سپاه، همراه هشت تن از نمایندگان مجلس و مسؤولین دیگر، عازم جبهه های جنگ بودند که هواپیمای حامل آنها مورد حمله دو فروند جنگنده عراقی قرار گرفت و در نزدیکی اهواز، سقوط کرد و کلیه سرنشینان آن که نزدیک به 50 نفر بودند به شهادت رسیدند. از آنجا که این گروه، عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل بودند و در جمع آنان، تعداد زیادی از علما و روحانیون مبارز به درجه رفیع شهادت نایل آمدند، این روز به روز روحانیت و دفاع مقدس نامگذاری گردید تا همه ساله از مجاهدت این پاسداران اسلام و انقلاب، قدردانی شود.

بیائیم بهتر بدانیم وآموخته هایمان را بررسی کنیم(14)

چرا عروس روی صورتش تور می گذارد؟

در مورد تاریخچه پیدایش این سنت، داستان های زیادی روایت شده است. ولی به هر حال تمام این داستان ها به دوران باستانی بر می گردد.
می دانید که در زمان های قدیم، در میان خیلی از اقوام، رسم بود که صورت عروس را از چشم شوهر اینده اش تا رسیدن روز عروسی پنهان می کردند، مثلاً این سنت در مصر متداول بود که تا روز عروسی، داماد نمی توانست صورت عروس را ببیند! و باز کردن صورت عروس خود قسمتی از تشریفات عروسی را تشکیل می داد. این رسم در میان عرب ها و هندوها و سایر اقوام آسیائی و اروپائی هم متداول بوده است.
رومی ها و عبری های اولیه هم تور روی صورت عروس را به عنوان یکی از تشریفات عروسی می دانستند. بعضی از این تور یا روبندها آنقدر بزرگ بوده اند که تمام بدن عروس را می پوشاندند. بعد از تمام شدن مراسم عروسی این روبندها کنار گذاشته می شد تا روز مرگ همسر که دوباره آنها استفاده می شد.
البته امروزه، گذاشتن تور روی سر عروس، فقط به این دلیل است که هر چه بیشتر جنبه شاعرانه و جالبی به ظاهر عروس داده و او را زیباتر و معصوم تر جلوه دهد.

  چه موقع ساختن خانه متداول شد؟

لغت «خانه» به معنی جائی برای سکونت است. در ابتدا که بشر هم، مانند مخلوقات دیگر شروع به جستجوی یک جای سر پوشیده و امن برای زندگی خود کرد، اسم این جای سر پوشیده را «خانه» گذاشت. بعداً بشر شروع به توسعه محل سکونت خود از جهات مختلف کرد.
معلوم نیست که چه نوع خانه ای اول پدید آمده، اما دو نوع از ابتدائی ترین انواع خانه عبارت بوده از مسکن بالای درخت و منزل توی غار.
در جاهای گرمسیری برای بشر، آسان بود که در بالای درخت زندگی کند و مدل این نوع خانه هم با این شکل بود که با خم کردن و گره زدن شاخه ها ابتدا یک چیز شبیه یک داربست چوبی می ساخت. بعد روی این داربست را با شاخ و برگ درختان و علف و این جور چیزها می پوشاند.
بشر اولیه، با زندگی در این نوع خانه، از مزاحمت سیل و باران و آفتاب و یا حیوانات وحشی که قادر به بالا رفتن از درخت نبودند تا حدی در امان بود.
اما در آب و هوای سرد، این نوع خانه یعنی خانه بالای درخت، مناسب نبود. بنابراین در این نقاط، بشر از غارها برای سکونت خود استفاده می کرد که معمولاً هم همیشه آتش جلوی در ورودی غار بر می افروخت. بشر غارنشین، اولین درس ساختن دیوار سنگی را موقعی فرا گرفت که از گذشتن چند سنگ جدای روی هم یک در برای ورود به غار ساخت.
قدم بعدی، عبارت از درست کردن غار بود. بدین معنی که با کندن حفره ای در دل یک تپه یا کوه یک غار کوچک ایجاد می کرد. تکامل بعدی پیدا کردن یک حفره طبیعی در زمین بود که آن را وسعت داده و سپس یک ساختمان سنگی در اطراف این حفره می ساخت. در نقاط مختلف دنیا، خانه هائی که ساخته شد، طبیعی است که مناسب با نوع آب و هوا و فعالیت مردم آن منطقه بود. در اروپا، اولین خانه چهار گوشه (به جای مسکن مدور) با چهار بیر چوبی که در چهار زاویه قرار داشت، ساخته شد. از شاخه ها یا نهال های جوان که به هم می پیچیدند، برای قرار دادن بین این تیرهای چوبی استفاده می کردند.  

  گاز برای اولین بار چه موقع مورد استفاده قرار گرفت؟

بشر می تواند گاز را از یک جاهائی که طبیعت ذخیره کرده است به دست بیاورد و یا خود، آن را تولید کند. حالا در اینجا چگونگی تولید یا ساختن گاز را توسط بشر برایتان توسط شرح می دهیم. اگر یک چپق گچی را با گرد زغال سنگ پر کنیم و سر آن را هم با گچ بپوشانیم، بعد آن را در یک گرمای خیلی زیاد حرارت بدهیم، می بینیم که از سوراخ ساقه چپق، دودی شروع به خارج شدن می کند و خروج این دود به زودی متوقف می شود. حالا اگر یک اشعه را زیر این چپق نگاهداریم، گازی که از خارج می شود، به صورت یک شعله کمرنگ و دائمی شعله ور می گردد. بنابراین، همین آزمایش کوچک مراحل و طرز تشکیل گاز زغال سنگ را نشان می دهد.
در سال 1792 یک مهندس اسکاتلندی که «ویلیام مورداک» نام داشت، برای اولین بار از گاز مصنوعی، استفاده کرد. او گاز تولید شده از زغال سنگ مشتعل را تصفیه کرده و با استفاده از لوله ای از این گاز برای روشنایی خانه مسکونی خود استفاده کرد. چند سال بعد هم از همین روش برای روشنایی کارخانه ای در بیرمنگام استفاده نمود.
در ایالت متحده امریکا. گاز مصنوعی قبل از گاز طبیعی، برای ایجاد روشنائی به کار می رفت. در1812، «دیوید ملویل»، از گاز زغال سنگ در بالتیمور مری لند خیابان های شهر را با استفاده از گاز مصنوعی روشن کردد. گاز طبیعی برای اولین بار در «فردونیا» نیویورک، در 1821 به کار رفت.
امروزه، از گاز طبیعی بیشتر از گاز مصنوعی، استفاده به عمل می آید. واضح است که این، به علت کشف منابع تازه گاز می باشد. توسعه استعمال مختلف گاز در زندگی روزمره و کارخانه ها و غیره و پیشرفت و ساخت انواع جدید لوله کشی ها این امکان را فراهم کرده که بتوانند این منابع گاز را به شهرهای بزرگ متصل کنند.  

  اثاثیه یا مبلمان منزل چه موقع برای اولین بار به کار رفت؟

اثاثیه منزل عبارت از چیزهائی هستند که انسان برای نشستن یا خوابیدن و یا غذا خوردن از آنها استفاده می کند. در دورانی که بشر غارنشین روی پوست گرگ روی زمین می خوابیده است، این پوست مثلاً اثاث او محسوب می شده است. و یا موقعی که یک جعبه از چوب خام را برای نگهداری وسایل استخوانی خود ساخت، با این کار اولین صندوق ساخته شد.
اولین سابقه ای که ما از اثاثیه منزل داریم، به زمان مصری ها باز می گردد. حداقل 4000 سال قبل، مصری ها از صندلی و میز و چهار پایه و صندوق چوبی استفاده می کرده اند.
بعضی از این صندلی ها، دارای پشتی بلند و بازو بوده اند. که نقش سر حیوانات روی آنها کنده می شده است. بقیه صندلی ها به شکل یک چهار پایه ساده مربع با پایه های (مثل چهار پایه پیک نیک) بوده است. تختخواب های مصری ها، عبارت از یک چهار چوب ساده و غالباً بسیار کوتاه بوده است. مصریها، از بالش استفاده نمی کرده اند، به جای آن متکای چوبی یا عاجی به کار می بردند.
بابلی ها و آسوری ها هم صاحب اثاثیه ای بوده اند که خیلی استادانه و هنرمندانه ساخته می شده است. پادشاهان و ملکه های قدیمی روی تختخواب های بلند می خوابیده اند که عسلی هم داشته است. یا در روی صندلی های پشت بلندی نشسته و روی میزهای بلندی غذا می خورده اند.
زندگی در یونان قدیم خیلی ساده بوده است، و تمام اسباب منزل یک فرد یونانی را فقط تختخواب و صندلی و یک میز سبک برای غذا خوردن تشیکل می داده است. در موقع غذا خوردن، مردها معمولاً روی نیمکت های کوتاهی استراحت می کردند و زنها هم روی صندلی می نشسته اند، نمونه تختخوابشان هم شبیه تختخواب های مصری بوده است.
رومی ها هم بعداً سبک یونانی ها را تقلید کردند. ولی چون دوست داشتند که بیشتر خانه هایشان را با چیزهائی پر کنند که جنبه تزئینی داشته باشد؛ بنابراین به اثاثیه بیشتری احتیاج داشتند. پس کمد را به وجود آوردند، که اسباب های اضافیشان را توی آن بگذارند. آنها هم صندوق های چوبی کنده کاری و نقاشی شده به کار می برده اند. میزهای آنها، بیشتر از فلز یا عاج یا از جنس سنگ های تزئینی بوده است.

  چه مدتی است که بشر تختخواب می سازد؟

هیچکس به درستی نمی داند که اولین تختخواب دنیا را چه کسی ساخته است؟
ولی چیزی که می دانیم این است که ایرانیان، آسوری های قدیم، مادها و دارای تختخواب هایی بوده اند که کاملاً استادانه ساخته شده است. این تختخواب ها که معمولاً از سنگ و چوب یا فلز ساخته می شدند، دارای نقش و نگارها و تزئینات بسیار زیبا و جالبی بوده اند.
مصری های قدیم تختخواب های چوب به کار می برده اند و چهارچوب چوبی به کار می برده اند که در قسمت بالای سر آن یک تخته یکپارچه ای نصب می شده است. و رویه ی تخت را از بندهای چرمی صلیب وار می پوشاندند و روی این بندهای چرمی پوست انداخته می شده است.
چهارچوب این تخت ها، از چوب های گرانقیمت یا عاج یک پارچه تهیه می شده و پایه های تخت هم تماماً یا از نقره بوده یا از برنز.
رومی ها دارای تختخواب های بلندی بوده اند که با چند پله به زمین متصل می شده و احتمالاً هم آنها بودند که برای اولین بار تختخواب دو نفره را متداول کردند. این تختخواب پرده های گرانقیمت داشته و استادانه تزئین می شده اند. معروفست که یکی از امپراطوری های رومی تختخوابی از نقره خالص داشته است!
در قرون وسطی بسیاری از مردم در روی تختخواب هائی می خوابیده اند که به صورت یک فرش بوده که روی کف اتاق پهن می کرده اند و یا فرشی که روی نیمکت می انداخته اند. تشک هائی که از پر یا پشم یا مو بوده اند، روی این فرشها می انداخته و احتمالاً از یک تکه پوست هم به عنوان لحاف استفاده می کردند.
بعداً در قرن سیزدهم تختخواب جنبه زییاتر و اشرافی تری پیدا کرد. در این دوره چهارچوب تخت ها از چوب بود که با نقاشی و کنده کاری و سایر تزئینات جالب، آن را زینت کرده اند.
بعد، یک نوع تختخواب پدید آمد که از سقف آویزان شده و یا به دیوار بسته می شد. به زودی تمام انواع تختخواب های بزرگ و اصیل مخصوص استفاده ثروتمندان، یکی پس از دیگری طرحریزی شدند و بدین ترتیب تختخواب به صورت یکی از اجزاء اصلی اثاثیه خانه درآمد.  

  اولین « بازار مکاره » دنیا چه موقع به وجود آمد؟

وقتی عبارت «بازار مکاره» را به کار می بریم، در حقیقت مقصودمان یک نوع «نمایش» است. بازار مکاره یکی از قدیمی ترین و متداول ترین معنی فروش و تجارت کالاهاست. این نمایش کالاها یعنی همان تشکیل بازار مکاره غیر از جنبه معامله و فروش کالاها، برای یک مقصود دیگر هم است. یعنی این نمایش ها در واقع برای نشان دادن پیشرفت های صنعتی و هنری یک ناحیه بخصوص یا یک دوره و عصر معینی هم می باشد.
اولین نمایش کالا یا اولین بازار مکاره جهانی «نمایشگاه بزرگ کارهای دستی همه ملل» بود که در «هایدپارک » لندن در سال 1851 تشکیل گردید.
این نمایشگاه در یک بنای عظیم به نام «کریستال پالاس» یا قصر بلور ترتیب یافته بود. ساختمان این نمایشگاه ثابت و دائمی از آهن و شیشه درست شده بود. که بیشتر شبیه یک گلخانه عظیم بود. ولی متاسفانه این بنای جالب در سال 1936، بر اثر یک حادثه آتش سوزی، از بین رفت.
اولین نمایشگاه بین المللی ایالات متحده هم در نیویورک بود که در سال 1853 بر پا شد. ولی با وجود این که 5000 صاحب کالا در این نمایشگاه شرکت کرده بودند، که در حدود نیمی از این عده از 23 کشور خارجی بودند، این نمایشگاه یا بازار مکاره چندان موفقیتی به دست نیاورد.
اولین نمایشگاه بزرگ ایالات متحده «سنتنیال» در فیلادلفیا و پنسیلوانیا، به سال 1876 بود، که به خاطر یاد بود صدمین سالگرد امضای «اعلامیه استقبلال» برگزار شد. و در این نمایشگاه بود که برای اولین بار، هزاران نفر از مردم، از تولیدات و محصولات تمام ملت که در این نمایشگاه گرد آمده بود، بازدید کردند. مثلاً مخترع معروف «الکساندر گراهام بل» اختراع خود یعنی «تلفن» را برای اولین بار در این نمایشگاه، به معرض بازدید عموم گذاشت.
سایر نمایشگاه های معروف، عبارتند از «فستیوال بریتانیا» که در سال 1915 به خاطر برگزاری جشن سالگرد «نمایشگاه بزرگ انگلیس » در سال 1851، تشکیل شد. بالاخره یکی از نمونه های بسیار جالب و موفقیت آمیز این نوع نمایشگاه ها، اگر یادتان باشد، همان نمایشگاه معروف «اکسپو 67» بود که در کانادا تشکیل گردید.  

سخن آینه روح است

بیائیم بهتر بدانیم وآموخته های خود را بررسی کنیم(13)

 اولین آجر، کی مورد استفاده قرار گرفت؟

 اگر قرار باشد شما بادوام ترین ماده ای که بشر ساخته است نام ببرید، قطعاً آجر خواهد بود. چون آجر از گرانیت و سنگ آهک و حتی آهن هم بیشتر عمر می کند.
البته آجر یک وسیله ساختمانی جدید به شمار می رود و امروزه در همه جای دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. اما در حقیقت، تاریخچه آجر حتی قدیمی تر از تاریخ تمدن بشر است! بابلی ها و مصری ها حداقل 3000 سال قبل از میلاد مسیح آجر را ساخته و به کار می بردند. بعضی از حفارها عقیده دارند که آجر حتی قبل از این تاریخ هم به کار رفته است.
در زمان های اولیه آجر به صورت خام ساخته می شده است. ولی معمولاً آجر را از خاک رس یا سنگ رس که در درجه حرارت زیاد پخته می شود درست می کنند. در زمان های قدیم از خاک رس خام برای درست کردن آجر استفاده می شده است و هیچ نوع وسایل و ماشین آلاتی برای ساختن آجر اختراع نشده بود. ابتدا سنگ رس را خرد کرده و با آب مخلوط می کردند بعد چند نفر کارگر با پای برهنه از این مخلوط، گل دست می کردند.
بعد مقداری هم کاه به این مخلوط اضافه می کردند. سپس این مخلوط رابه صورت قالب های مختلفی درآورده و در آفتاب می چیدند تا خشک شوند.
روش درست کردن آجر از رس خام سال ها ادامه داشت تا این که کشف کردند که پختن آجر در کوره باعث می شود که آجر در مقابل رطوبت حتی مقاوم تر و سخت تر و خلاصه بادوام تر از آجر خام باشد، و بعد از آن کم کم کاه هم در ساختن آجر به کار رفت.
این آجرهای خام (که در حرارت آفتاب خشک می شوند) به درد کشورهائی مثل انگلستان که دارای آب و هوای مرطوب است، نمی خورند ولی در عوض در کشورهای خاور میانه اتفاقاً خیلی هم عمر می کنند. به طوری که هنور بعضی از آجرهائی که در بابل قدیم به کار میرفته است به چشم می خورد.

  چه کسی اولین هدیه عروسی را داد؟

خیلی مشکل است که رد پای ایجاد بسیاری از سنت های قدیمی را تعقیب کرد و پی به ریشه و اصل آن ها برد. اما اتفاقاً این سنت ریشه قطعی و معینی دارد و به صورت یک افسانه زیبا حکایت شده است!
روایت شده است که سالیان بسیار پیش، یک دختر زیبا از اهل کشور هلند می خواسته به همسری یک آسیابان در بیاید که مرد ثروتمندی نبوده ولی در عوض به خاطر سخاوتمندی در دست و دلبازی خود، محبوب همه مردم بوده است زیرا این آسیابان هر چه آرد و نان درست می کرد همه را به فقرا می داد.
وقتی مردم این را شنیدند چون خیلی این دو دلداده فقیر را دوست داشتند، تصمیم گرفتند که یک کاری بکنند. البته هیچکدام به تنهائی آدم های ثروتمندی نبودند اما فکر کرردند که اگر هر کدام یک چیز کوچک به عنوان هدیه عروسی به آنها بدهند، در این صورت آنها را هم خواهند توانست، با یکدیگر ازدواج کنند. بنابراین هر کدام در حالی که هدیه خود را در دست گرفته بودند، به خانه دخترک رفتند. بعضی مثلاً ظروف آشپزخانه، بعضی دیگر اسباب های ضروری خانه مثل سفره و چراغ و از این قبیل چیزها آورده بودند. خلاصه وقتی این مردم مهربان و خوش قلب هدایای خود را به دخترک بخشیدند او توانست به همسری آسیابان فقیر در بیاید.
بنابراین، این اولین هدیه عروسی بود که باعث شد که این رسم خوب به وجود آمده و تا امروز همچنان حفظ شود.  

  تاریخچه کیک عروسی چیست؟

تاریخچه کیک مخصوص عروسی به دوره رومی ها بر می گردد. در آن روزها، در میان خانواده اعیان و ثروتمند، یک نوع کیک مخصوص برای جشن های عروسی متداول بوده است و عروس و داماد نه تنها خودشان از این کیک می خوردند، بلکه از میهمانان هم با این کیک پذیرایی می کردند. حتی معروفست که کیک را به عنوان نشانه برکت و فراوانی به سر عروسی می شکستند.
بعد، هر کدام از میهمانان هم یک تکه از این کیک را بر می داشتند تا آنها هم بنا بر عقیده ای که داشتند، در زندگیشان سهمی از این وفور نعمت و فراوانی داشته باشند. بسیاری از مردم دنیا در جشن ازدواجشان از کیک عروسی استفاده می کرده اند. بعضی از قبایل سرخپوست آمریکائی، انواع مختلفی از کیک عروسی داشته اند که می بایستی عروس به داماد هدیه کند.
در اروپا هم رسم شد که هر کدام از میهمانان یک نوع شیرینی مخصوص ادویه داری را با خودشان آورده و روی میز بزرگی که در وسط سالن عروسی قرار می دادند، روی هم بگذارند، ( آنقدر که یک تپه کوچک از شیرینی وسط میز درست شود). بعد عروس و داماد برای یمن بیشتر می بایستی همدیگر را از روی این تپه کلوچه ها ببوسند. قصه ای نقل می شود که یک آشپز فرانسوی از انگلستان عبور می کرده و وقتی این رسم خاص را ببیند، این فکر به خاطرشان می رسد که بهتر است به جای این کلوچه ها و شیرینی های کوچولو، یک کیک بزرگ چند طبقه درست کند. بنابراین از این جا بود که این کیک عروسی فعلی به وجود آمد.

مناسبتهای روز سی ام بهمن ماه

- رحلت فقیه بزرگ و عالم مجاهد آیت الله « میر سید علی آیت نجف آبادی » ( 1321 ش ) - گشایش سفارت فلسطین در محل سابق سفارت اسراییل در تهران پس از پیروزی انقلاب ( 1357 ش )

- درگذشت خطیب شهیر ، حجت الاسلام و المسلمین « حسن کافی » ( 1379 ش )

- سقوط هواپیمای نظامی ایران در حوالی کرمان و شهادت 276 نفر از نیروهای سپاه پاسداران ( 1381 ش ) 

 1 – عالم مجاهد آیت الله میر سید علی آیت نجف آبادی در سال 1247 ش ( 1287 ق ) در نجف آباد اصفهان به دنیا آمد . ایشان بعد از سن بیست سالگی در اثر حادثه ای ، به علم و دانش علاقه مند شد و وارد حوزه علمیه اصفهان گردید . وی در اصفهان از محضر استادانی همچون سید محمد فشارکی ، سید ابوالحسن جلوه و سید مهدی نحوی استفاده برد و پس از آن رهسپار نجف اشرف گردید . آیت الله در نجف از محضر استادان نامداری همچون سید اسماعیل صدر ، میرزا محمد تقی شیرازی ، حاج آقا رضا همدانی ، آخوند ملا محمد کاظم خراسانی و سید محمد کاظم یزدی کسب فیض کرد و در طی مدت کوتاهی با طی مراحل رشد در فقه ، اصول ، فلسفه و عرفان و اخلاق به مقام تبحر و استادی رسید . وی از آن پس عازم اصفهان گردید و حلقه درس خود را تشکیل داد . ایشان یکی از مشهورترین استادان حوزه اصفهان در دوره سرکوب این پایگاه دینی توسط رضا خان بود . ایشان به فریضه امر به معروف و نهی از منکر اهمیت خاصی میداد و با حاکمان مستبد محلی و خوانین زورگو مبارزه می کرد . همچنین در مقطعی که ایران توسط بیگانگان اشغال شد آیت الله با خود کامگی روس ها مجاهده و مبارزه زیادی کرد . در نتیجه خانه اش توسط اوباش تحریک شده و مزدوران و مامورانش غارت شد و خودش نیز در کنسولگری شوروی در اصفهان زندانی گردید . در ان ایام که در اثر حضور متفقین در ایران قحطی و گرانی بیداد می کرد . ایشان و عالم دیگر اصفهان ، میر سید حسین چهار سوقی ابتکاری به خرج داده و مشترکا طی اعلامیه ای از مردم مسلمان و بازاریان متمکن خواستند در نقاط مختلف شهر انجمن های خیریه تشکیل داده و از بینوایان و گرسنگان حمایت برنامه ریزی شده کنند . این اقدام در بین مردم بسیار موثر واقع شد به طوری که انجمن های فعلی اصفهان از بقایای همان انجمن است . از جمله شاگردان آیت الله حضرات آیات ابوالقاسم رفیعی مهر آبادی ، شیخ احمد فیاض ، حیدر علی صلواتی ، سید روح الله خاتمی ، سید علی علامه فانی و سید مرتضی پسندیده از آن جمله اند . ایشان سرانجام در 30 بهمن 1321 ش برابر سیزدهم صفر 1362 ق در 74 سالگی در اصفهان وفات یافت و پس از تشییعی باشکوه در قبرستان تخت فولاد مدفون گشت . این عالم فرزانه و سترگ جد مادری شهید دکتر حسن آیت ، نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره اول و عضو حزب جمهوری اسلامی است که در چهاردهم مرداد 1360 ش توسط منافقین کوردل به شهادت رسید .

 2 – حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسن کافی خراسانی در سال 1307 ش ( 1347 ق ) به دنیا آمد . وی پس از طی دوران کودکی ، ادبیات و سطوح عالیه را از محضر استادان مشهد همچون : شیخ هاشم قزوینی و محمد تقی ادیب نیشابوری آموخت . ایشان پس از چندی رهسپار حوزه علمیه نجف اشرف شد و دروس عالی فقه و اصول را از عالمان آن دیار فرا گرفت . ایشان سپس به مشهد بازگشت و به تبلیغ دین پرداخت . وی در جریان ملی شدن صنعت نفت و مبارزات ضد استعماری مردم ایران به نمایندگی از آیت الله کاشانی به افشای حقایق و روشنگری مردم همت گماشت . او در سالهای 1340 ش به بعد در مشهد بر سخنرانی های روشنگرانه خود افزود و چون به دلیل فشار ساواک امکان حضور در مشهد را نداشت به تهران مهاجرت کرد . وی در تهران به حمایت امام خمینی و مبارزه با رژیم ستم شاهی پرداخت و در این زمینه بارها زندانی و شکنجه شد . و به دلیل پشتیبانی از انقلاب مورد کینه منافقین کوردل قرار گرفت و توسط آنان ترور شد که از این سوء قصد جان سالم به در برد و مجروح گردید . از این خطیب مبارز آثاری بر جای مانده که تعالیم امام حسن مجتبی ، تعالیم امام هفتم در دعا و حدیث ، امام رضا ( ع ) اسوه صراط مستقیم و تعالیم پیامبر اکرم حضرت محمد ( ص ) از آن جمله اند . آن عالم خدمتگذار سرانجام در سی ام بهمن 1379 ش برابر با بیست و چهارم ذی قعده 1421 ق در هفتاد و دو سالگی درگذشت و به لقای معبود رسید .

مناسبتهای روز بیست و نهم بهمن ماه

 - قیام مردم مسلمان تبریز به مناسبت چهلمین روز شهدای 19 دی قم ( 1356 ش )

- اتصال راه آهن شمال به جنوب ایران ( 1315 ش )

- تاسیس حزب جمهوری اسلامی ( 1357 ش )

- برگزاری مرحله اول انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی ( 1378 ش )

1 - مردم مسلمان تبریز به منظور بزرگداشت یاد شهدای 19 دی ماه مردم قم به دعوت آیت الله قاضی طباطبایی و دیگر علمای تبریز در یکی از مساجد بزرگ شهر اجتماع کردند . اجتماع مردم بر اثر رفتار خشونت بار ماموران رژیم شاه به شورشی عمومی در سراسر شهر تبدیل شد . پس از آن هنگامی که قیام بزرگ مردم به تبریز به اوج خود رسیده بود نیروهای نظامی با تانک ها و نفر بر نظامی به مردم حمله بردند . و در آن روز تبریز به شهری جنگ زده تبدیل شد . در این حرکت مردمی حداقل 13 تن شهید ، بیش از 125 نفر زخمی و بیش از 550 نفر دستگیر شدند . در این قیام 3 تانک ، دو سینما ، 22 مغازه ، یک هتل ، 37 اتومبیل و چندین مرکز فساد از جمله حزب رستاخیز و کاخ جوانان را مورد حمله قرار دادند و به آتش کشیدند . گستردگی قیام تبریز به حدی بود که رژیم شاه به دروغ متوسل شده و مردم تبریز را عوامل بیگانگان معرفی کردند . این قیام سراسر کشور را در غم و ماتم قرار داد و عید را عزای عمومی اعلام نمودند و اجتماعات را به بزرگداشت شهدای قم و تبریز اختصاص دادند .

 2 – یک هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 29 بهمن 1357 ش ، شماری از برجسته ترین شخصیت های علمی مذهبی و سیاسی ایران که در پیروزی انقلاب اسلامی نقش مهمی داشتند و از یاران نزدیک حضرت امام خمینی محسوب می شدند حزب جمهوری اسلامی را تاسیس کردند . پس از اعلام تاسیس پرسشنامه و برگه درخواست عضویت به همراه طرح اساسنامه و مرامنامه حزب در سطح وسیع و از طریق گوناگون پخش شد و حزب شروع به عضو گیری کرد . به گفته رهبران حزب در روز اول ثبت نام بیش از هشتاد هزار نفر برای عضویت به مراکز حزب در سراسر کشور مراجعه کردند . دکتر باهنر صد روز پس از تاسیس حزب ، مواضع آن را در مسائل سیاسی ، اعتقادی ، اقتصادی و فرهنگی بیان داشت و تعداد اعضای حزب را تا آن روز دو میلیون نفر ذکر کرد . هدف این حزب ایجاد همکاری هر چه بیشتر نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی ، سامان بخشیدن به حکومت اسلامی و پایه گذاری دولت جمهوری اسلامی طبق قانون اساسی بود . در بین موسسان حزب جمهوری اسلامی حضرات آیات : شهید سید محمد حسین بهشتی ، سید علی خامنه ای ، اکبر هاشمی رفسنجانی ، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و محمد جواد باهنر حضور داشتند . این حزب در 11 خرداد سال 1366 ش به درخواست اعضای شورای مرکزی آن و موافقت امام خمینی ( ره ) فعالیتهای خود را رسما تعطیل کرد .

مناسبتهای روز بیست و هشتم بهمن ماه

 - رحلت فقیه متکلم و واعظ بزرگوار ، آیت الله « میرزا علی اکبر نوقانی » ( 1329 ش )

- آغاز مذاکرات سه جانبه صلح ایران و عراق در نیویورک ( 1367 ش )

- شهادت حجت الاسلام « سید عباس موسوی » دبیر کل حزب الله لبنان توسط صهیونیست ها ( 1370 ش )

- درگذشت استاد « محمد دیهیم تبریزی » ادیب و مورخ آذربایجانی ( 1378 ش )

1– آیت الله میرزا علی اکبر فرزند موسی نوقانی در سال 1261 ش ( 1300 ق ) در محله نوقان مشهد به دنیا آمد . وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی ، ادبیات را در محضر استاد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب نیشابوری اول و فقه و اصول را نزد شیخ حسنعلی تهرانی و آیت الله سید عباس شاهرودی فرا گرفت . آیت الله نوقانی در 26 سالگی برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار حوزه علمیه نجف اشرف گردید و از محضر استادان بزرگی چون آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ، سید محمد کاظم یزدی و شیخ الشریعه اصفهانی استفاده نمود . وی پس از رحلت آخوند خراسانی از عالم بزرگ میرزا عبدالله مازندرانی و آیت الله میرزا عبدالله مازندرانی و آیت الله میرزا محمد تقی شیرازی به دریافت اجازه اجتهاد نائل آمد و به مدارج بالای علمی دست یافت . آیت الله نوقانی در سال 1291 ش به مشهد مقدس بازگشت و به تدریس و انجام امور دینی پرداخت . وی از جانب آیت الله حاج آقا حسین طباطبایی قمی ، عهده دار تولیت مدرسه نواب ، از مدارس مهم مشهد گردید . او دارای ذوق شعری نیز بود و در شعر به فقیر تخلص می نمود . ایشان همچنین در خطوط نسخ و نستعلیق تبحر داشت . کتبی از قبیل تعلیقاتی بر شرح نهج البلاغه و سه مقاله نوقانی و دو مقاله نوقانی در اصول عقاید و رد عقاید مادیون ، از آثار ایشان است . ایشان سرانجام در 28 بهمن 1329 ش ( 10 جمادی الاول 1370 ق ) در 68 سالگی درگذشت و در حرم رضوی ( ع ) به خاک سپرده شد .

2– در شرایطی که مذاکرات پس از جنگ در شهریور و آبان 1367 ، نتیجه ملموسی به دست نداده بود و حتی امکان شکست مذاکرات نیز وجود داشت جمهوری اسلامی ایران حسن نیت خود را به جامعه جهانی و سازمان ملل متحد و به ویژه شخص دبیر کل ثابت کرده و از اعتمادی که به دبیر کل ابراز داشته بود نتیجه مثبت و مطلوبی گرفت که حاصل دیگر این امر تغییر جو بین المللی به نفع جمهوری اسلامی ایران بود . با توجه به توقف پیش آمده در مذاکرات دبیر کل مشورت هایی با شورای امنیت داشت و از شورا درخواست کرد برای خروج مذاکرات از بن بست ، اختیارات بیشتری به وی داده شود که شورای امنیت با این درخواست موافقت کرد . در این راستا در 28 بهمن 68 مذاکرات سه جانبه مقامات ایران و عراق با حضور دبیر کل سازمان ملل در نیویورک صورت گرفت . در این مذاکرات که به خاطر اکراه عراقی ها برای ادامه مذاکرات در نیویورک به رغم پیشنهاد صریح دبیر کل و تاکید او این بار نیز مذاکرات بسیار دقیق و کوتاه مدت صورت گرفت و نتیجه مطلوب اخذ شد . بن بست در جریان مذاکرات بین ایران و عراق ، تحت نظارت دبیر کل سازمان ملل و پس از استقرار آتش بس بین دو کشور ، نشان دهنده تعلل عراق در اجرای مفاد قطعنامه 598 به رغم فشارهای بین المللی بود .

3– حجت الاسلام سید عباس موسوی دبیر کل جنبش انقلابی حزب الله لبنان و عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت ، در بازگشت از مراسم سالگرد شهادت شیخ راغب حرب ، از روحانیون مبارز جنوب لبنان در جریان حمله هوایی رژیم اشغالگر قدس در جنوب لبنان به شهادت رسید . در این عملیات تروریستی تعدادی از همراهان سید عباس موسوی از جمله همسر ، فرزند و سه تن از یارانش نیز شهید شدند . این عمل موجی از خشم را علیه رژیم صهیونیستی برانگیخت ولی مدعیان غربی حقوق بشر نه تنها این عمل را محکوم نکردند بلکه با تبلیغات دروغین سعی داشتند این عمل وحشیانه را توجیه کنند . اگر چه تل آویو با ترور دبیر کل حزب الله لبنان قصد اختلال در مبارزه این مجاهدان را داشت اما با انتخاب سید حسن نصر الله به جانشینی شهید عباس موسوی ، مبارزه با اشغالگران با شدت بیشتری ادامه یافت تا آنکه در خرداد سال 1378 ، نظامیان

این رژیم را با خواری از جنوب لبنان بیرون راندند .

4– استاد محمد دیهیم تبریزی در سال 1286 ش ( 1325 ق ) در تبریز به دنیا آمد . وی بر اثر راهنمایی های پدر ، به تحصیل روی آورد و رشته های ادبی و ریاضی را به خوبی فرا گرفت . استاد پس از آن ضمن فعالیتهای فرهنگی به روزنامه نگاری اشتغال پیدا کرد و از سال 1311 ش خدمات مطبوعاتی در صحنه های مهم سیاسی روز نیز حضور داشت و در سال 1325 ش در بیرون راندن فرقه دموکرات از آذربایجان کوشش زیادی مبذول نمود . وی سرانجام تهران را برای فعالیتهای مهم خود برگزید و در سال 1335 ش به آن سامان رهسپار شد . از اقدمات فرهنگی او می توان به تاسیس انجمن های ادبی مولوی ، صائب و آذربادگان اشاره نمود . ضمن اینکه در کار سازماندهی بیش از پانزده مورد انجمن ادبی در تهران مشارکت داشت . از وی آثار متعددی بر جای مانده که جبر ، شرعیات ، هندسه ، دستور زبان فارسی ، تعلیمات مدنی و حساب نو هر کدام در دو جلد و نیز تاریخ در 3 جلد و تذکره شعرای آذربایجان در 5 جلد از آن جمله اند . ایشان سرانجام در اواخر بهمن 1378 ش برابر با اوایل ذی قعده 1420 ق در 92 سالگی در تهران درگذشت و به سرای جاوید شتافت .

مناسبتهای روز بیست و هفتم بهمن ماه

- محاکمه و صدور حکم تعدادی از جنایتکاران رژیم پهلوی در دادگاه انقلاب اسلامی ( 1357 ش )

- تصویب اولین برنامه هفت ساله ایران توسط مجلس شورای ملی ( 1327 ش )

- رحلت فقیه و فیلسوف بزرگ آیت الله « شیخ عبدالحسین رشتی » ( 1332 ش )

- تیر باران ارتشبد « نعمت الله نصیری » رییس سابق ساواک ( 1357 ش )

- آغاز عملیات والفجر 5 ( 1362 ش )

1 – آیت الله شیخ عبدالحسین بن عیسی رشتی در سال 1253 ش ( 1292 ق ) در کربلا به دنیا آمد . وی در کودکی به همراه پدر به رشت رفت و مقدمات و سطوح را در این شهر خواند . ایشان در بیست سالگی راهی تهران گردید و از محضر عالم بزرگ شیخ محمد حسن آشتیانی در اصول و فقه بهره برد . وی همچنین حکمت و کلام را نزد شیخ علی نوری ، سید شهاب الدین تبریزی شیرازی و میرزا ابوالحسن جلوه فرا گرفت . ایشان همزمان در مدرسه صدر تهران به تدریس ادبیات و سطوح ادبی نیز اشتغال داشت . آیت الله رشتی پس از اقامت ده ساله در تهران رهسپار نجف اشرف گردید و در محضر درس فقیهان زمان همچون حضرات آیات : آخوند ملا محمد کاظم خراسانی ، شیخ الشریعه اصفهانی و سید محمد کاظم یزدی فقه ، اصول ، حدیث ، رجال ، فلسفه و اخلاق را به نهایت رسانید تا اینکه به دریافت اجازه اجتهاد از استادان خود مفتخر شد . وی از آن پس حلقه درس خارج خود را تشکیل داد و بسیاری از افاضل را از محضر خویش بهره مند ساخت . ایشان همچنین آثار گوناگونی به رشته تحریر در آورد که شرح کفایة الاصول ، الثمرات ، حاشیه الاسفار و حاشیه بر جواهر الکلام و مکاسب از آن جمله اند . این عالم دینی و فقیه و فیلسوف عالی مقام سرانجام در بیست و هفتم بهمن 1332 ش برابر با دوازدهم جمادی الثانی 1373 ق در هفتاد و نه سالگی بدرود حیات گفت و در وادی السلام نجف اشرف به خاک سپرده شد .

2- در آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی ، دادگاه فوق العاده انقلابی تشکیل جلسه داد و گروهی از سردمداران رژیم پهلوی را به محاکمه کشاند . اینان از جنایتکاران نظام طاغوتی بودند که در سرکوبی مردم انقلابی ایران نقش بسزایی داشتند و دستشان به خون انسان های بیگناه بیشماری آلوده بود . در جریان محاکمه این افراد به جرم شکنجه و کشتن مردم و خیانت به کشور مفسد فی الارض شناخته شدند و تیر باران شدند . برخی افراد عبارت بودند از : ارتشبد نعمت الله نصیری ( رییس ساواک ) سرلشکر رضا ناجی ( اولین فرماندار نظامی در جریان مبارزات مردم ) سرلشکر منوچهر خسرو داد ( فرمانده هوا نیروز ) و سپهبد مهدی رحیمی ( فرماندار نظامی تهران و عامل کشتار مردم بی دفاع تهران پس از فرار شاه )

3 – ارتشبد نعمت الله نصیری در مرداد 1289 ش در سمنان به دنیا آمد . پس از گذراندن دوره دانشکده افسری ، در 1313 به درجه افسری نائل شد و از آن پس مدارج نظامی را طی کرد . بعدها به فرماندهی گارد شاهنشاهی رسید و در 1337 به درجه سرلشکری نائل آمد . نصیری در 1339 به ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد و در مرداد 1341 درجه سپهبدی گرفت . وی در جریان خونین قیام 15 خرداد 42 که رئیس کل شهربانی بود ، فرمانداری نظامی تهران نیز به او محول شد و در نهایت شدت و خشونت با روحانیون و اصناف عمل کرد . نصیری سرانجام در بهمن 1343 در دولت جدیدالتاسیس هویدا به سمت معاونت نخست وزیری و رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور دست یافت و این سمت را تا نزدیکی پیروزی انقلاب به مدت 13 سال حفظ کرد . با اوج گیری انقلاب نصیری به علت نفرت شدید مردم از وی در اقدامی عوام فریبانه ، توسط محمد رضا پهلوی در تیرماه 1357 از ریاست ساواک برکنار و به عنوان سفیر به پاکستان اعزام گردید . رژیم پهلوی دوباره او را به تهران فراخواند و در 16 آبان 1357 او را محترمانه بازداشت کرد . این جنایتکار سفاک سرانجام همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 توسط مردم اسیر شد و پنج روز بعد به حکم دادگاه انقلاب اسلامی تیرباران گردید .

4 – عملیات والفجر 5 با رمز مقدس یا زهرا در منطقه عملیاتی چنگوله حد فاصل مهران و دهلران با هدف آزاد سازی ارتفاعات منطقه و پاسخ به حملات دشمن به مناطق مسکونی آغاز شد . این عملیات که در دو مرحله انجام شد به نتایج زیر دست یافت : آزاد سازی برخی مانطق مرزی به وسعت 110 کیلومتر مربع ؛ انهدام و غنیمت گرفتن ده ها دستگاه تانک ، نفر بر ، خودرو نظامی و نیز 3600 کشته و زخمی و 170 اسیر .

بیائیم بهتر بدانیم وآموخته های خود را بررسی کنیم (12)

 چرا فرا رسیدن سال نو را جشن می گیریم؟

 شاید یکی از قدیمی ترین رسوم بشر، جشن گرفتن فرا رسیدن هر سال نو باشد. این رسم چگونه آغاز شده؟ بعضی ها عقیده دارند که چینی ها، اولین مردمی بودند که این رسم را معمول کردند. بعضی دیگر این نسبت را به قوم ژرمن ها و بالاخره عدهای هم به رومی ها نسبت می دهند.
می دانیم که چینی ها، همیشه در اول سال نوی خود، یک جشن بزرگ دارند که چندین روز به طول می انجامد.
ژرمن های قدیمی از جمله اقوامی بودند که یک جشن بزرگ سال نو را به خاطر تغییر فصل، متداول کردند. می دانید که زمستان در آلمان، از اواسط ماه نوامبر شروع می شود. این همان موقعی بود که مردم خرمن ها را جمع می کردند و بعد هم دور هم گرد می آمدند. بنابراین چون خیلی میل داشتند که بعد از کار زیاد و خسته کننده، یک فرصت استراحت و شادمانی داشته باشند، جشن بزرگی را که همان جشن سال نو است، متداول کردند و با وجود این که ماه نوامبر بود این ماه را مبنای شروع سال جدید نیز قرار دادند.
اما موقعی که رومی ها اروپا را فتح کردند، ماه ژانویه را مبنای شروع سال جدید قرار دادند. برای آنها، فرا رسیدن یک سال نو، نشانه شروع یک زندگی جدید با امیدها و آرزوهائی برای اینده بود.
از آن تاریخ، این رسم و مفهوم آن، تا امروز همچنان حفظ شده است. سال جدید را شادمانه، شادباش می گوئیم، امیدواریم که زندگی جدید و خوبی را برای ما به ارمغان بیاورد.

  انواع ریش چگونه نامگذاری شدند؟

در دنیا، انواع مختلف ریش وجود دارد. البته، هر کدام از این ریش ها، به دلیلی اسم مخصوصی دارد. مثلاً یک نوع ریش کوتاه و نوک تیز هست که «وندیک» نام دارد. برای این که نقاش مشهور «آتونی وندیک» در تمام تصاویر خود مردانی را با این نوع ریش نشان داده است. بنابراین تدریجاً این نوع ریش که در نقاشی های او به چشم می خورد، بنام وندیک معروف شد.
یک نوع ریش خیلی کوچک که به صورت یک دسته باریک موی روی چانه می چسبد، بنام گوتی یا ریش بزی نامیده می شود. در حقیقت چون این ریش خیلی به ریش بز شبیه بوده این اسم را روی آن گذاشته اند! نوع دیگری از ریش، یک نوع ریش کم پشت و زیر لب است که ریش «امپریال» یا سلطنتی نام دارد. چون، ناپلئون سوم پادشاه فرانسه از این نوع ریش داشته است.
بعضی مردها، یک نوع ریش می گذارند که از این بناگوش تا آن بناگوش کشیده شده است. این نوع ریش را «برنساید» می گویند، این ریش نام خود را از یک ژنرال جنگ های داخلی که «ژنرال برنساید» نام داشته، گرفته است. این نوع ریش، گاهی وارونه هم تلفظ می شود یعنی «سایدبرن»!  

  سنجاق از کجا آمده است؟

وقتی انسان به میلیون ها شیئی که به وسیله سنجاق به یکدیگر متصل می شوند، فکر می کند، تازه متوجه می شود که اگر این چیز کوچولو، یعنی سنجاق نبود، بشر چه کار می کرد! خوب کاملاً معلوم است که خیلی کارش سخت تر می شد.
بنابراین، این وسیله که از یک ماده یا موادی چند ساخته می شد، از ابتدائی ترین زمان ها مورد استفاده بشر بوده است.
اولین شکل یک سنجاق احتمالاً یک خار بوده است. در حقیقت کلمه «پین » یا سنجاق شبیه لغت لاتین برای خار یعنی «سپینا» می باشد.
بعد از آن، بشر یاد گرفت که این وسیله را چطور از موادی مانند استخوان ماهی، یا استخوان حیوانات بسازد. در دوران ما قبل از تاریخ، بشر عهد حجر، سنجاق را با برنز درست می کرده است.
موضوع تعجب آور این است که سنجاق قفلی، یا چیزی شبیه به آن، در اروپا نزدیک به «عصر برنز»، حدود هزار سال قبل از میلاد، به کار رفت است. این نوع سنجاق ها که خیلی نازک بودند از برنز ساخته می شدند.
در اروپا، در زمان های پیشین، سنجاق بیشتر جنبه تزئینی داشته تا جنبه مصرف در خیاطی و این نوع کارها، و در اواخر قرن پانزدهم بود که آن نوع سنجاقی که امروزه ما می شناسیم ساخته شد. بعداً وقتی ارزش سنجاق معلوم گردید، آن قدر این وسیله ارج و قیمت پیدا کرد که مثلاً یک مجموعه سنجاق به عنوان هدیه سال نو با ارزشی محسوب می شد و بعضی اوقات هم به جای دادن این سنجاق ها به عنوان عیدی، معادل آن پول می دادند. بنابراین اصطلاح «پول سنجاقی» از این جا ناشی شده است.
اولین ملتی که سنجاق را به شکل جدید و امروزی آن، ساخت؛ کشور فرانسه بود. این وسیله ضمناً یکی از صادرات فرانسه به انگلیس را هم تشکیل می داد. در سال 1775 هم، «کنگره قاره‌ای» در مستعمرات آمریکائی، جایزه ای برای اولین 25 دوجین سنجاق داخلی که قادر به برابری با کیفیت سنجاق های انگلستان باشد، تعیین کرد.