مناسبتهای روز هشتم اسفند ماه

 - رحلت عالم ربانی و بزرگواری آیت الله «ملا عبدالله بروجردی» (1289ش.)

- امضای عهدنامه دوستی بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی (1299ش.)

- رحلت فقیه بزرگوار آیت الله «سید علی کوه کمره ای»(1319 ش.)

- درگذشت استاد «صدرالدین محلاتی» محقق و شاعر( 1359 ش.)

- بمباران شیمیایی جبهه ها توسط رژیم بعث عراق در جریان جنگ تحمیلی (1362ش.)

- درگذشت «غلامحسین بنان» استاد موسیقی ایرانی (1364ش.)

- روز امور تربیتی و تربیت اسلامی

- صدور بیانیه شورای امنیت درباره مذاکرات ایران و عراق برای اجرای قطعنامه 598 (1286ش.)

- شهادت «حسین خرازی» فرمانده لشگر 14امام حسین (ع) در جریان دفاع مقدس (1365ش.)

1 – آیت الله ملا عبدالله بن عبدالباقی بروجردی در سال 1218 ش. (1256ق.) در بروجرد به دنیا آمد. وی، مقدمات علوم اسلامی را از علمای بروجرد فرا گرفت و پس از مدتی در حلقه درس شیخ ملا اسدالله بروجردی راهی حوزه علمیه اصفهان گردید و از محضر درس شیخ محمد باقر اصفهانی و دیگران، کسب فیض کرد و پس از سالیانی، به مدارج بالای علمی دست یافت. ایشان از آن پس، به زادگاه خود بازگشت و به تدریس و فتوا و امامت جماعت در بروجرد پرداخت. در حلقه درس وی، فاضلان فرهیخته ای پرورش یافتند که مرجع تقلید شیعیان، حضرت آیت الله سید حسین بروجردی، از همه مشهورتر است. ایشان به عنوان یکی از مشاهیر بروجرد، در کنار تدریس به تألیف نیز مشغول بود و آثاری را به رشته تحریر درآورد که کتاب الصلاة و رساله ای در اجتماع امر و نهی، از آن جمله است. ملا عبدالله بروجردی سرانجام در 8 اسفند 1289 ش. برابر با 28 صفر 1329 در 71 سالگی بدرود حیات گفت و در مقبره ای که در جوار مسجدش برای خود بنا کرده بود، به خاک سپرده شد.

2 – عهدنامه دوستی ایران و شوروی چهار سال پس از پیروزی انقلاب کمونیستی شوروی منعقد شد و مسکو متعهد گردید که از سیاست استعماری روسیه تزاری درباره ایران پیروی نخواهد کرد. بر این اساس، اتحاد جماهیر شوروی، همه قراردادهایی را که روسیه تزاری با ایران منعقد کرده و به ضرر ایران بود، لغو کرد. همچنین اتحاد جماهیر شوروی، همه قراردادهایی را که روسیه تزاری با ایران منعقد کرده و به ضرر ایران بود، لغو کرد. همچنین اتحاد جماهیر شوروی در عهدنامه دوستی با دولت ایران، قراردادهایی را که دولت روسیه با دولت ایران و قراردادهایی را که دولت روسیه با دولت ثالثی بر ضد ایران، امضا کرده بود بی اعتبار دانست. با این حال، دولت شوروی، سرزمینهای قفقاز و ترکستان را در شمال غربی و شرقی ایران، در تصرف خود نگاه داشت و به ایران پس نداد. مهمترین تعهد ایران در این قرارداد، اجازه ندادن به کشورهای دیگر برای فعالیت بر ضد اتحاد جماهیر شوروی از طریق خاک ایران بود. با وجود امضای این معاهده دوستی، شوروی به تقویت عوامل کمونیست خود در داخل ایران پرداخت و در زمان حکومت شاهان پهلوی با تشکیل حزب کمونیست توده، سعی در رخنه در ارکان قدرت کشور داشت.

3- آیت الله سید علی بن سید علی تقی کوه کمره ای در تبریز به دنیا آمد. وی مقدمات و سطوح حوزوی را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل، عازم حوزه علمیه نجف اشرف گردید. ایشان در نجف در محضر عالمان بزرگی همچون میرزا حبیب الله رشتی، ملا محمد فاضل ایروانی و ملا محمد فاضل شرابیانی شرکت جست و پس از سالیانی به مدارج والای علمی دست یافت. آیت الله کوه کمره ای از آن پس به زادگاه خود بازگشت و به انجام وظایف دینی و خدمات مذهبی مشغول شد. ایشان، سرانجام در هشتم اسفند 1319 ش. برابر با بیست و نهم محرم 1360 ق. وفات یافت و در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد. آیت الله سید علی کوه کمره ای، والد معظم فقیه و مرجع سترگ، آیت الله سید محمد حجت کوه کمره ای می باشد.

4 – صدرالدین محلاتی متخلص به صدر، فرزند آیت الله میرزا ابوالفضل محلاتی در سال 1283 ش. (1323 ق.) در شیراز به دنیا آمد. وی پس از تحصیل مقدمات، به عتبات عالیات رفت و در شهرهای اصفهان و قم نیز به ادامه تحصیل پرداخت تا این که موفق به اخذ درجه اجتهاد گردید. صدرالدین محلاتی از بدو تأسیس دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، به تدریس زبان و ادبیات عرب اشتغال ورزید و تا آخر عمر، استاد آن دانشکده بود. او علاوه بر تحقیق و نویسندگی، شعر می گفت و چون اهل عرفان بود، اشعارش مضامین عرفانی داشت. استاد صدرالدین محلاتی همچنین در شیراز حوزه درس خود را بنیان نهاد و حلقه تفسیر قرآنی ترتیب داد. او انجمن ادبی را در منزل خود تشکیل می داد و از مؤسسان کانون دانش پارس بود.از این محقق بزرگوار، آثاری بر جای مانده که تفسیر سوره والعصر، شأن نزول آیات قرآن، اسرار حج مکتب عرفان سعدی و ... از آن جمله اند. استاد صدرالدین محلاتی سرانجام در اسفند 1359 ش. در هفتاد سالگی درگذشت.

5 – رژیم بعث عراق در طول هشت سال دفاع مقدس، هرگاه که شکست سختی از رزمندگان اسلام متحمل می شد، علاوه بر موشک باران و بمباران مناطق مسکونی و غیرنظامی، بر خلاف تمام موازین بین المللی به طور وسیعی از بمبهای شیمیایی در جبهه ها استفاده می کرد که منجر به سوختگی، مسمومیت و شایعات چشمی و ریوی در رزمندگان اسلم در جبهه و اهالی روستاها می گردید. در این راستا، در تاریخ هشتم اسفند 1362 ش، پس از شناسایی منطقه عملیاتی خیبر در هورالهویزه و جزایر مجنون، این محور مورد حمله شیمیایی مزدوران بعثی عراق واقع شد و آثار آلودگی بر روی تجهیزات مزدوران بعثی عراق واقع شد و آثار آلودگی بر روی تجهیزات و وسایل نمایان گردید. این حملات شیمیایی وسیع، علاوه بر اثرات سوء بر انسان، عواقب مخرب وسیعی در محیط زیست نیز بر جای گذاشت.

6 – استاد غلامحسین بنان در سال 1290 ش. به دنیا آمد و استعداد او در موسیقی از جوانی آشکار شد و تحت تعلیم پدرش قرار گرفت. در 1321 خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد و پس از تأسیس انجمن موسیقی ملی، در سال 1323 ش. در این انجمن نیز به تدریس و تعلیم هنرجویان مشغول شد. بنان، نه تنها در موسیقی و آواز سنتی و کلاسیک ایران استاد بود، بلکه بر نغمات جدید ایران نیز تسلط کامل داشت. حاصل همکاری مرحوم بنان با رادیو ایران حدود 450 ترانه است که همچون دیگر آثار ارزنده و گرانبهای او در عرصه موسیقی ایران به یادگار مانده است. او در سال 1336 به دنبال سانحه رانندگی، بینایی چشم راست خود را از دست داد و در سال 1340 به عنوان اعتراض به هرج و مرج در موسیقی، خواندن را کنار گذاشت. سرانجام استاد بنان که در سالهای آخر عمر خود دچار بیماری گوارشی بود، در 74 سالگی در تهران جان سپرد و در امامزاده طاهر کرج مدفون گردید.

7 – سردار رشید سپاه اسلام شهید حسین خرازی در سال 1336 ش. در اصفهان به دنیا آمد. وی پس از اتمام دوران دبیرستان، در سال 1355 ش. به خدمت سربازی اعزام شد و با فرمان امام خمینی مبنی بر فرار سربازان از پادگانها، به سیل خروشان مردم پیوست. شهید خرازی در ابتدای پیروزی انقلاب با عضویت در کمیته دفاع شهری اصفهان به حراست از جاده های حساس شهر مشغول بود. سپس یک سال پس از انقلاب، همزمان با توطئه گروهکهای ضد انقلاب در گنبد و ترکمن صحرا، به آن منطقه اعزام شد و به فرماندهی نیروها در یکی از محورهای منطقه پرداخت و سپس چندین ماه در منطقه کردستان در راه دفاع از کیان اسلامی جانفشانی نمود. شهید حسین خرازی، همزمان با آغاز جنگ و سقوط خرمشهر، به خوزستان اعزام شد و در منطقه خط شیر، فرماندهی نیروهای بسیج در مقابله با قوای متجاوز بعث را برعهده گرفت. عملیاتهای فرمانده کل قوا، ثامن الائمه، فتح المبین، بیت المقدس، خیبر، بدر، والفجر 8 و کربلای 4 و 5، صحنه های فراوانی از رشادتها، ابتکار، خلاقیت و حسن فرماندهی این سردار رشید اسلام بود، ضمن آنکه وی در عملیات خیبر در اسفند 1362 نیز دست راست خود را در راه خدا تقدیم کرد. سرانجام شهید حسین خرازی این سردار رشید سپاه اسلام در جریان عملیات بزرگ و غرور آفرین کربلای 5 در حالی که فرماندهی لشکر 14 امام حسین (ع) را بر عهده داشت. در 8 اسفند 1365 به فیض عظمای شهادت نایل آمد و این عملیات، آخرین وداع با جهان مادی و آغاز حیات ابدی او را رقم زد. پیکر مطهر این شهید والامقام پس از تشییعی با شکوه، در گلستان شهدای اصفهان (تخت فولاد) به خاک سپرده شد.

8 – در تاریخ هشتم اسفند 1368 ش. (27 فوریه 1990 م.) شورای امنیت، بیانیه ای در خصوص مذاکرات ایران و عراق برای اجرای قطعنامه 598 صادر کرد. پیش نویس اولیه، حاوی نکاتی مغایر منافع جمهوری اسلامی ایران بود که آمریکا و شوروی از جمله سردمداران درج نکات مذکور بودند. پس از تلاشهای دیپلماتیک بسیار از قبیل ارسال پیام و ملاقاتهای متعدد، سرانجام جمهوری اسلامی ایران موفق به تعدیل در لحن بیانیه شد. در این بیانیه با اشاره به گذشت 18 ماهه از آتش بس ایران و عراق، اجرای کامل بندهای قطعنامه 598 خواسته شده و از تلاشهای دبیرکل به منظور برگزاری گفتگوهای مستقیم بین دو طرف با یک ساختار مناسب تحت نظارت وی حمایت گردیده است.

9 – نوجوانان و جوانان، نقش مهم و تعیین کننده ای در ساختن جامعه دارند. استمرار و بقای هر جامعه نیز مستلزم انتقال مجموعه باورها، ارزشها، رفتارها، گرایشها، دانشها و مهارتها به نسلهای جدید به وسیله آموزش و پرورش است. همچنین مدرسه، علاوه بر ایفای نقش انتقال دانش و مهارت فنی، به اجتماعی کردن افراد و نیز تطبیق دادن دانش آموزان با هنجارها و نگرشهای اجتماعی مطلوب و مناسب، توجه خاص دارد. بر همین اساس و از آنجا که مدرسه، نقش مهمی در آموزش و انتقال ارزشها به نسل بعدی جامعه دارد، در دوره نخست وزیری شهید رجایی و در دوران تصدی شهید باهنر در وزارت آموزش و پرورش، در 8 اسفند 1359، اقدام به تأسیس ستادهای امور تربیتی در مدارس کردند تا فرهنگ اسلامی را گسترش دهند و دانش آموزان را به احترام و عمل به ارزشهای اسلامی ترغیب نمایند و به اخلاق پسندیده شخصیتی، آراسته گردانند. هر ستاد امور تربیتی در مدرسه، از سه عضو تشکیل می شود. مدیر مدرسه یا یکی از معاونین، مربی تربیتی مدرسه و یکی از معلمان یا دبیران مؤمن که ضمن موفقیت در انجام وظایف آموزشی، به مبانی و روشهای تربیتی اسلام آشنا باشد. پاسداری از ارزشهای اسلامی و دستاوردهای انقلاب، برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی بین عملکرد عوامل تربیتی، توجه جدی به اهمیت نقش معلمان در فعالیتهای تربیتی و توجه به نقش دانش آموزان در فعالیتهای تربیتی و توجه به نقش دانش آموزان در فعالیتهای تربیتی از جمله اهداف حاکم بر ستادهای امور تربیتی است. همچنین تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی در بین دانش آموزان، نظارت بر فعالیتهای آموزشی و پرورشی، نظارت بر برنامه های انضباطی و اخلاقی مدرسه و برنامه ریزی به منظور استفاده بهینه از انجمن اولیاء و مربیان به منظور تقویت و توسعه فعالیتهای پرورشی مدرسه از جمله وظایف ستادهای امور تربیتی می باشند.

بیائیم بهتر بدانیم وآموخته هایمان را بررسی کنیم(20)

 از کرم ابریشم اولین بار چه موقعی استفاد شد؟

ابریشم، عبارت از نخ یا پارچه ای است که از تارهای ظریف و لطیف پیله کرم ابریشم ساخته می شود که یک نوع مخصوص کرم درختی است. بافته کرم ابریشم در حقیقت پیله ای است که حیوان در تمام دوره تکاملش یعنی تا به صورت پروانه ای در بیاید، می بافد.
راز ساختن نخ و پارچه های ابریشمی از پیله کرم ابریشم، چیزی بود که چینی ها در حدود 4000 سال قبل از میلاد آن را کشف کردند، و افسانه ای در این مورد وجود دارد که می گویند: روزی ملکه چینی جوانی که «سی لینگ شی» نام داشته وقتی تصادفاً، یک پیله کرم ابریشم را توی لگن دست شویی خود می اندازد متوجه می شود که چه نخ های درخشان و لطیفی را می توان از پیله کرم ابریشم درست کرد.
بنابراین روایت شده که این ملکه دستور می دهد که با پرورش کرم ابریشم این آزمایش را به عمل آورند و از نخ های ابریشمی پارچه درست کنند.
مدت هزاران سال چینی ها، این راز پرورش کرم ابریشم و ساختن پارچه ابریشمی را پیش خود محفوظ نگاه داشته و پارچه های ابریشمی شان شهرت عالمگیری پیدا کرد.
بنابراین بازرگانان بسیاری از اطراف و اکناف عالم به مرز چین سفر می کردند تا پارچه های گرانقیمت ابریشمی و سایر کالاها را به دست آوردند.
بعضی اوقات هم، در نواحیی مثل ایران باستان و یا جزایر یونان، این پارچه های ابریشمی را باز کرده و دوباره با طرح های دیگری می بافتند. ولی هنوز هیچ ملتی به راز درست کردن پارچه ابریشمی دست نیافته بود.
تا این که، راز پرورش کرم ابریشم، در حدود قرن سوم بعد از میلاد، به ژاپن برده شد. روایت شده که در حدود سال 550 «ژوستینین» امپراطوری رم شرقی دو راهب ایرانی را به چین فرستاد تا چند تخم کرم ابریشم را در یک نی خیزران مخفی کرده و برای او بیاورند. و این امر سرآغاز پیدایش صنایع بزرگ ابریشم بافی در نواحی اطراف قسطنطنیه گردید.
از آنجا هم پرورش کرم ابریشم تدریجاً به اروپای شرقی راه یافته و ایتالیا یکی از معروف ترین تولید کنندگان ابریشم و حریر مخمل های زیبای دنیا شد که از ابریشم پرورش یافته ایتالیائی به دست می آمدند.  

سخن آینه روح است

500- ثروتمند واقعی کسی است که بخششی داشته باشد. کسی که از این عمل امتناع کند مسکینی بیش نیست. سوجین

مناسبتهای روز هفتم اسفند ماه

- رحلت فقیه وارسته و عالم فاضل آیت الله «میرزا هاشم آملی»(1371ش.)

- درگذشت علامه «علی اکبر دهخدا نویسنده لغت نامه بزرگ دهخدا» (1324ش.)

- برگزاری اولین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا (1377ش.)

 1 – علی اکبر دهخدا در 5 اسفند 1258 ش. در تهران، دیده به جهان گشود. وی علوم ابتدایی و سطوح عالی را در ایران سپری کرد. سپس برای تکمیل علوم جدید به اروپا سفر نمود و مدت پنج سال به تحقیق و تفحص پرداخت. بازگشت دهخدا به ایران، مصادف با نخستین طلیعه، افکار آزادی خواهانه و شروع مبارزات جنبش مشروطیت در ایران بود. دهخدا که با استبداد و مظالم آن زمان شدیداًً مخالف بود، به صف مبارزان پیوست و به نگارش مقالات تند و طنزآمیز پرداخت. او که از همکاران روزنامه صوراسرافیل بود، پس از استقرار مشروطیت به ایران بازگشت و در روزنامه های مختلف نویسندگی کرد. او در ایام جنگ جهانی اول و مهاجرت آزادی خواهان، در یکی از ایلات بختیاری منزوی گردید و در آنجا مقدمات تدوین لغتنامه بزرگ خود را پی ریزی نمود. این اثر مهم علمی و ادبی دهخدا، آنچنان گسترده، دقیق و غنی است که می توان آن را یکی از شاهکارهای بزرگ زبان فارسی در قرن اخیر دانست. کارهای ادبی و انتقادهای دهخدا از نظر سبک و سلیقه، کم نظیر است و نوآوری او در طنزنویسی، مکتبی نوین در زبان و ادبیات فارسی به وجود آورد. در زمینه شعر نیز، دهخدا آثاری برجسته دارد که با بیانی ساده و دلنشین سروده شده است.دهخدا، همچنین با گردآوری کتاب امثال و حکم و مجموعه ای از بیست و چهار هزار ضرب المثل و حکم که مجموعه ای از بیست و چهار هزار ضرب المثل فارسی است، نخستین فرهنگ نامه عرفی و عامیانه را در زبان فارسی تدوین کرد. وی، سرانجام در هفتم اسفند 1334 ش. در 76 سالگی در تهران درگذشت و در قبرستان ابن بابویه در ری مدفون شد.

 2 – حضرت آیت الله میرزا هاشم آملی، فقیه و عالم بزرگ معاصر، در حدود سال 1283 ش. برابر با 1322 ق، در روستایی نزدیک لاریجان از توابع آمل در مازندران به دنیا آمد. ایشان پس از پشت سرگذاشتن تحصیلات مقدماتی، راهی تهران شد و در مدرسه سپهسالار این شهر اقامت گزید. او در آن مدرسه، مورد توجه شهید آیت الله سید حسن مدرس قرار گرفت و از استادانی همچون میرزا طاهر تنکابنی، میرزا هاشم آملی سپس در قم در محضر درس حضرات آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی و سید محمد حجت کوه کمره ای حاضر شد و پس از چندی به درجه رفیع اجتهاد نایل آمد. این فقیه سترگ از آن پس برای بهره مندی از محفل پر رونق نجف، عازم آن دیار گردید. ایشان در نجف، در درس حضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای نائینی و آقا ضیاء الدین عراقی حاضر شد و به مقام والایی در علم دست یافت. میرزا هاشم آملی از آن پس، حلقه درس خود را در نجف و قم تشکیل داد و فضلای بسیاری در محضر معظم له پرورش یافته و به درجات بالای علمی دست یافتند که حضرات آیات: میرزا جواد تبریزی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی، حسن حسن زاده آملی، سید جعفر کریمی، سید مصطفی و سید علی محقق داماد، محمد محمدی گیلانی و اسماعیل صالحی مازندرانی و دهها عالم فاضل از آن جمله اند. آیت الله میرزا هاشم آملی به عنوان یکی از شیوخ فقها و مراجع تقلید قم به شمار می رفت و در جریان انقلاب اسلامی ایران، از آغاز اولین نهضت روحانیون و مردم در قضیه انجمنهای ایالتی و ولایتی گرفته تا قیام 15 خرداد 1342 و بعد از آن، تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران، آن بزرگوار به عنوان یکی از مراجع تقلید در کنار رهبر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) قرار داشت و علاوه بر شرکت در جلسات علما در مواقع ضروری، دیدگاههای خود را با صدور اعلامیه به آگاهی همگان می رساند. این فقیه جلیل تمام عمر را با کمال زهد، تقوا و صدق و صفا و در نهایت عزت نفس گذرانید و به هیچ یک از تجملات دنیوی، اعتنایی نداشت. از جمله آثار چاپی ایشان، کتاب الطهارة، الصلاة و الصوم می باشند. این عالم ربانی سرانجام در هفتم اسفند 1371 ش. برابر با چهارم رمضان 1413 ق. در 88 سالگی به لقاء الله پیوست و در مسجد بالا سر حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.

 3 – در هفتم اسفند 1377، یکی از بزرگترین آرمانهای دیرین ملت مسلمان ایران تحقق یافت و با برگزاری انتخاباتی پرشور، نهاد و پایگاه مردمی شوراهای اسلامی شهر و روستا، در عرصه حکومتی، جلوه عملی پیدا کرد. تشکیل بیش از 33 هزار شورای شهری و روستایی در سراسر ایران اسلامی، گامی در جهت ورود و همکاری علنی تمام مردم در عرصه تصمیم گیریهای کشوری بود که به لحاظ کثرت جمعیت منتخبان انتخاباتی و نیز خاستگاه اجتماعی و فرهنگی شوراها، این عرصه را از دیگر عرصه ها متمایز و برجسته ساخته است. تمرکز زدایی، منطقه گرایی، توزیع قدرت، کاهش تصدی دولت در امور مملکتی، نهادهای مدنی، استفاده هرچه بیشتر از استعدادها و قابلیتهای توده مردم و بالاخره اجرای کامل اصل هفتم قانون اساسی، مبنی بر تشکیل شوراهای شهر و روستا و برای تصمیم گیری در امور کشور، از جمله اهداف و مطالبات مردمی بود که با تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا، بنیانی محکم یافت. 

بیائیم بهتر بدانیم وآموخته هایمان را بررسی کنیم(19)

 طلا چه موقع کشف شد؟

طلا تقریباً یکی از اولین فلزاتی است که بشر شناخت. یکی از دلایل این نظریه آن است که گاهی این فلز به صورت خالص یعنی بدون این که با فلزات دیگر یا سنگ و این قبیل چیزها آمیخته باشد، هم پیدا می شود. احتمالاً این فلز ابتدا به خاطر رنگ زرد کمرنگ و برق مخصوصش، توجه بشر اولیه را به خود جلب کرده است. البته دقیقاً معلوم نیست که این کشف چه موقع اتفاق افتاده است. چون، آنقدر این زمان به عقب بر می گردد که در تاریخ ثبت نشده است.
بعضی از اولین سوابق مربوط به این فلز، که در تاریخ ثبت شده مربوط به همان خزائن و گنج های پادشاهان اروپائی می باشد که بعضی از آنها به 55000 سال پیش بر می گردد. سوابق بعدی به آشوری ها مربوط می شود که در 2470 سال قبل از میلاد می زیسته اند و با غلبه بر کشورهای همسایه طلاهایشان را ضبط کردند.
پادشاهان روم و یونان هم خیلی به طلا علاقه داشتند و تا جائی که می توانستند، یا به وسیله تسخیر کشورهای دیگر و یا وادار نمودن برده ها به این که در معادن طلا کار بکنند، این فلز قیمتی را به خزائن خود می افزودند.
در قرون وسطی، مردم آنقدر حرص داشتن طلا را پیدا کرده بودند که دائماً سعی می کردند راهی بیابند تا از فلزات دیگر طلا بسازند. یعنی به کیمیاگری روی آوردند. ولی هر چه فلزات مختلف را ذوب و چیزهای مختلفی را آزمایش کردند، نتیجه ای عایدشان نشد یعنی به طلا نرسیدند.
با وجود این مردم برای به دست آوردن هر چه بیشتر طلا باز هم مایوس نشده و به شیوه های دیگری توسل جستند. مثلاً دولت اسپانیا، عده ای را مأمور کرد تا برای کشف طلا به نقاط مختلف دنیا سفر کنند. همیشه کشف طلا، در هر نقطه از دنیا باشد، باعث هجوم و اجتماع عده زیادی به آن محل شده است. موقعی که در سال 1848 طلا در کالیفرنیا کشف شد، یورش معروف سال 49 را که به «گولدراش» معروف شد به دنبال خود آورد. عیناً همین یورش هنگام کشف طلا در سال 1851، در استرالیا تکرار گردید و یا در کلمبیای انگلیس در سال 1856 و یا در آفریقای جنوبی به سال 1886 و بالاخره در سرزمین آلاسکا به سال 1896.

سالروز رحلت جانسوز نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی و شهادت سبط اکبر امام حسن مجتبی بر شیفته گان نبوت وامامت تسلیت باد  

به همین مناسبت سروده ای از دکتر عبدالکریم سروش را خدمت عزیزان تقدیم مینمایم

سخن آینه روح است

مناسبتهای روز ششم اسفند ماه

- رحلت حکیم و فقیه بزرگوار آیت الله «میر محمد حسین شهرستانی» (1275 ش.)

- تصویب قانون احداث راه آهن سراسری ایران (1305 ش.)

- صدور اعلامیه روحانیون مبارز، درباره قیام خونین تبریز (1356ش.)

- بمباران کوهدشت، سقز، پل دختر و مهاباد توسط هواپیماهای عراق (1362 ش.)

- کشتار مسلمانان نمازگزار فلسطین در مسجد الخلیل از سوی یک صهیونیست اسرائیلی (1372ش.)

1- آیت الله سید ضیاء الدین، میر محمد حسین بن میر محمدعلی شهرستانی حائری، در حدود سال 1218 ش. (1256ق.) در خاندان اهل علم و از سادات مرعشی مازندرانی منتسب به امام سجاد (ع) در کرمانشاه به دنیا آمد. وی پس از طی مقدمات و سطوح عالی حوزوی، در حلقه درس شیخ محمد حسین اردکانی، فقه و اصول را فراگرفت و پس از سالیانی از استاد، به دریافت اجازه اجتهاد نائل آمد. آیت الله شهرستانی، همچنین هیأت و نجوم را از میرزا باقر یزدی آموخت و در این علوم به تبحر رسید. ایشان در پنجاه سالگی به زیارت مشهد رضوی رفت و چون به تهران آمد، مورد استقبال مردم واقع شد و ضمن تدریس در یکی از مدارس تهران، تألیف و مرجعیت جمعی از شیعیان را برعهده گرفت. این محقق، ادیب و شاعر امامی، از دوازده سالگی شروع به تألیف نمود و در طول حیات علمی خویش، در حدود هشتاد اثر ارزنده از خود به یادگار گذاشت که برخی از آثار ایشان شامل کتب الاستصحاب، اصل الاصول، تحقیق الادله، تذکرة النفس و لباب الاجتهاد و ... می باشند. آیت الله میر محمد حسین شهرستانی حائری سرانجام در ششم اسفند 1275 ش. ( 3 شوال 1315 ق.) در پنجاه و هفت سالگی بدرود حیات گفت و در رواق حسینی، نزدیک دیوار شهدا به خاک سپرده شد.

2 – به موجب قانون احداث راه آهن جنوب ایران، که در ششم اسفند ماه سال 1305 ق. به تصویب مجلس شورای ملی رسید، مخارج ساختمان راه آهن ایران از محل عوارض قند و شکر و چای تأمین گردید و قرار شد تا خط آهن از خورموسی به خرمشهر و از آنجا به تهران متصل شود. در نهایت، نخستین کلنگ احداث راه آهن ایران در 23 مهر سال 1306 ش. در تهران به زمین زده شد و همزمان عملیات ساختمانی راه آهن از مرکز و شمال و جنوب آغاز گردید. سرانجام عملیات ساخت راه آهن ایران در سوم شهریور سال 1317 ش. خاتمه یافت و کار حمل و نقل مسافر و بار آغاز شد. طول راه آهن سراسری ایران در آن سال در حدود 1400 کیلومتر بود که از بندر امام خمینی (شاهپور سابق) در جنوب، به بندر ترکمن، در شمال متصل می شد. طول خطوط آهن در مرداد 1376 به حدود ده هزار کیلومتر رسید و در برخی مسیرهای پر رفت و آمد، راه آهن دو خطه شده است.

3 – پس از آنکه مراسم بزرگداشت چهلمین روز شهادت مردم قم در حادثه 19 دی این شهر، در تبریز به خشونت گرایید، قیام بزرگ 29 بهمن 1356 در تبریز شکل گرفت و عده زیادی از مردم بی گناه به خاک و خون کشیده شدند. در هفتمین روز شهدای 29 بهمن تبریز، اعلامیه ای با امضای روحانیون مبارز خراسانی انتشار یافت و رژیم را در مورد این واقعه، مورد انتقاد قرار داد. در بخشی از این اعلامیه آمده بود: «بار دیگر رژیم فاسد شاه، تلاش مذبوحانه خود را شروع کرد و مردان مجاهدی را که برای از بین بردن برنامه های ضد دینی دستگاه استبدادی و سلطنت غاصبانه پهلوی قیام کردند، با گلوله جواب گفت: ولی ما نیز بار دیگر به این جنایتکاران روزگار و روسیاهان جامعه هشدار می دهیم که ما از هدف عالی و قرآنی و انسانی، تا آخرین نفس، در مقابل اعمال وحشیانه شاهانه ایستادگی خواهیم کرد.

4 – همزمان با پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات غرور آفرین خیبر و شکست ارتش عراق در منطقه جزایر مجنون، رژیم بعثی عراق مبادرت به موشک باران و بمباران مناطق مسکونی شهرهای مختلف ایران نمود. در این میان، شهرهای خرم آباد و بروجرد، هدف اصابت چهار موشک، قرار گرفت و شهرهای کوهدشت، سقز، پل دختر و مهاباد نیز توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد. در اثر این بمباران وحشیانه این شهرها، حدود پنجاه نفر از هموطنان به شهادت رسیده و بیش از چهار صد نفر دیگر زخمی شدند.

5 – در حالیکه مقامات حکومت خودگردان عرفات، در حال گفتگو برای سازش با رژیم غاصب اسرائیل بودند، یک صهیونیست نژادپرست به سوی نمازگزاران روزه دار در حرم حضرت ابراهیم (ع) در شهر الخلیل فلسطین، تیراندازی کرد و بیست و نُه نفر را شهید و شمار بیشتری را زخمی نمود. این ترور وحشیانه که بار دیگر دشمنی صهیونیستها با مسلمانان را نشان داد، با واکنش تند و خشم آلود جهان اسلام روبرو شد، به گونه ای که حتی دولتهای غربی مجبور شدند برای مدتی، مذاکرات سازش با مقامات رژیم صهیونیستی را به حال تعلیق درآورند، ولی دولتهای غربی، تنها به ابراز تأسف اکتفا کردند. این حمله تروریستی باعث وقوع ناآرامی چند ماهه در سرزمینهای اشغالی و قیام مردم مسلمان این مناطق گردید و در عوض، رژیم صهیونیستی فرد تروریست را پس از محاکمه به بهانه این که بیماری روانی دارد، از مجازات رهایی داد.

بیائیم بهتر بدانیم وآموخته هایمان را بررسی کنیم(18)

 محاکمه کردن در مقابل هیات منصفه از کجا آمد؟

به نظر ما، حق محاکمه توسط هیأت منصفه، یکی از مقدس ترین و طبیعی ترین حقوق هر انسانی می باشد. اما باید بدانید که خیلی طول کشید که تا بشر به جایی رسید که این حق شناخته و تشخیص داده شد.
موقعی که نورمن ها در سال 1066 انگلیس را فتح کردند، یک نوع هیأت منصفه را ایجاد کردند. اما این مردان یعنی اعضاء هیأت منصفه فقط برای گوش دادن و به عنوان یک شاهد نبودند، بلکه این طور مقرر شده بود که اعضای هیات منصفه با استناد به تجربه و آگاهی خود و توجه به حقایق، تصمیم مقتضی بگیرند.
البته این عمل تا زمان حکومت «هنری دوم» یعنی قرن دوازدهم که این تاریخ نقطه عطفی از نظر یک تغییر و تحول بزرگ تلقی می شود، عملاً اجرا نشد.
در این زمان تصمیم گرفته شد که هیأت منصفه باید منحصراً در مواردی که مسأله ای به دلیل و مدرک، ارائه می شود، تصمیم بگیرد.
البته این سیستم، در اصل پایه گذار تمام سیستم های محاکمه در مقابل هیأت منصفه ای است که امروزه هم می شناسیم. وظیفه و طرز کار هیأت منصفه به این ترتیب است که اعضای یک هیأت منصفه که دوازده نفر هستند. ابتدا به مدارک ارائه شده از طرف شهود و به دفاع وکلا و به دستورهای قضات و مدارک ارائه شده گوش می دهند. بعد برای شور به اطاقی رفته و روی نظر هیأت بحث می کنند و بعد تصمیم نهائی خود را می گیرند.
البته علت این که چرا اعضای هیأت منصفه 12 نفر هستند، ظاهراً دلیل خاصی نداشته و همانطور بوده که «هنری دوم» تصمیم گرفته و این ترکیب را مقرر داشته، تا امروز هم این ترکیب همانطور حفظ شده است.
قبل از روی کار آمدن این هیأت منصفه، محاکمات به طرق مختلفی انجام می گرفته است. در یک روش که به نام تبرئه با سوگند دیگران، معروف بوده متهم این حق را داشته عده ای از همسایگان خود را که حاضر بودند قسم به بی گناهی او بخورند، به دادگاه بیاورد و به این وسیله تبرئه شود.
روش دوم که یک نوع «محاکمه با شکنجه جسمی» بوده است، در این روش متهم را به انواع مختلف شکنجه می داده اند. مثلاً دست های او را توی روغن داغ فرو کرده و یا با آهن گداخته شکنجه اش می کرده اند و فرض بر این بوده که اگر شخص متهم این شکنجه ها را تحمل کرده و زنده بماند، بی گناه تشخیص داده می شد!
یک روش دیگر محاکه از طریق گلاویز شدن و مبارزه بود. یعنی در این روش، شخص متهم مجبور بود که با حریف خود گلاویز شده و دست و پنجه نرم کند و اگر موفق می شد او را شکست می دهد، بی گناه تشخیص داده می شد.

  چرا سنگ گور به کار می رود؟

هزاران هزار سال پیش، بشر اولیه از یک سنگ بزرگ برای علامت گذاشتن روی قبر مردگان خود استفاده می کردند. یعنی این سنتی است که بشر اولیه پایه گذار آن بوده است.
حالا اگر کمی در رفتار و اعمال بشر اولیه دقت کرده و اندکی به طرز فکر او آشنا باشیم، ظاهراً دلیل این کار او عبارت از جلوگیری از برخاستن ارواح شیطانی بوده است که می گفتند بعد از مرگ به جسم مرده حلول می کند.
استفاده از سنگ قبر به این علت هم بوده که مردم را از جاهایی که ارواح شیطانی رفت و آمد داشته اند، برحذر کنند. البته با گذشت قرنها معنی و منظور از سنگ قبر دستخوش تغییراتی شد. در یونان رسم بوده که سنگ قبرهایشان را با تراش و حکاکی زینت می داده اند. عبرها روی قبرهایشان ستونهای سنگی قرار می داده اند. مصری ها، برای نشان گذاری قبورشان روی آنها، مقبره های بزرگ یا اهرام بزرگی می ساخته اند.
موقعی که مسیحیت پدید آمد، این کار یعنی علامت گذاشتن روی قبر مردگان سنتی متداول شد. در دین مسیح، برای علامت گذاشتن روی قبور، یک علامت صلیب و حلقه به کار می رفت، که حلقه نزد بشر اولیه نشانه آفتاب بوده است. ولی بعداً این علامت یعنی علامت روی قبر، به یک صلیب تنها مبدل شده که هنوز هم به کار می رود.  

  چرا مردم به جادوگران عقیده داشته اند؟

بشر ناخودآگاه از خیلی چیزها وحشت و هراس دارد. مثلاً موقعی که انسان از درک بعضی موضوع ها عاجز بوده و نمی توانست بفهمد که چرا مثلاً بعضی چیزها اتفاق می افتند، مخصوصاً اگر این اتفاقات باعث ترس او شده و یا صدمه ای به او برسانند. سعی می کند این چیزها را به نحوی یعنی از راه های اسرارآمیز برای خود تعبیر و تفسیر کند. بنابراین ایمان و اعتقاد به افسونگری و جادوگری هم طریفه تعبیر یک چنین چیزهائی مانند خشکسالی، رعد و برق امراض روحی و جسمی بوده است.
جادوگری همیشه به صورت یک آدمی که از قدرت و نفوذ خارق العاده ای برخوردار باشد، تصور می شده است. قدرتی که برای آزار و اذیت رساندن جادوگران و کارهای شیطانی شان کمک می کند. معمولاً این جادوگران زن بودند و مردم عقیده داشتند که آنها شبها سوار بر چوب جارو شده و در هوا به پرواز در می آیند. اگر جادوگر مرد بود به نام ساحر یا جاوگر نامیده می شد.
افسونگری و جادوگری، در تخیلات و ذهن مردم عامی صد سال پیش، رسوخی محکم داشته است. بنابر، این اعتقادی که داشتند، دائماً در جهل و نادانی و موهوم پرستی و هراس، زندگی می کردند. اما موضوع عجیب تر اینجاست که خیلی از مردم تحصیل کرده هم بوده اند که به این خرافات عقیده داشته اند دلیلش واضح است چون این راه خیلی آسانی برای توجیه و تفسیر حوادث پیش بینی نشده طبیعی و غیره بوده است.
در اوایل مسیحیت عقیده داشتند که این جادوگران روح خود را یا به شیطان که یک خدای مشرک و کافر است، یا به اربابان شرور و بد ذات دیگری فروخته اند و در عوض این قدرت ماوراء الطبیعه را به دست آورده اند.
در 1484، «پاپ هشتم» رسماً اعلامی های منتشر کرده و به افسونگری و جادوگری اعتراض نمود. خصوصاً به خاطر این که در آن زمان بیشتر بلاهای وحشتناکی را که اروپا را فراگرفته بود را از جادوگری می دانستند.
در قرن هفدهم، هم کاتولیک های روم و هم پروتستان ها، برای درو کردن و از میان بردن جادوگران حرفه ای مأمور شدند تا به حومه شهرها رفته و هر جا که نشانه ای از جادوگر بیابند درصدد پیدا کردن و دستگیری شخص جادوگر برآیند.
بین سال های 63-1647، صدها نفر به اتهام جادوگری دستگیر شدند.
البته امروزه، اطباء عقیده دارند که بسیاری از خواب ها و کابوس هائی که تقصیر آنها را به گردن جادوگری می انداخته اند در حقیقت، معلول حالت های هیستریک یا بیماری های روانی بوده است نه جادوگری و امثال آن.  

  چرا بعضی از مردم دنیا، سر انسان را شکار می کنند؟

تاریخچه شکار سر انسان، به عهد حجر و یا حتی قبل از تاریخ بر می گردد. این نوع شکار به یک شکل یا شکل های دیگری، تقریباً در تمام دنیا انجام می شده است. و در حقیقت این قسم شکار حتی تا اوایل قرن بیستم هم در جاهائی مثل شبه جزیره بالکان و اروپا باقی بود. در حالی که انجام این شکار غیر انسانی دارای دلایل مختلف در مکان ها و زمان های مختلف بوده است ولی در اصل دارای ریشه کلی است.
به این ترتیب که عقیده داشته اند، روح از یک ماده درست شده و تمام زندگی انسان به این ماده بستگی دارد. همچنین عقیده داشتند که در ابناء بشر این ماده ی روح در سر او قرار گرفته است.
بنابراین، موقعی که مثلاً افراد یک قبیله موفق می شدند تعدادی سر انسان شکار کنند، عقیده داشتند که به این ترتیب ارواح توی این سرها را اسیر خود کرده اند و همچنین با این کار، دارند به «موجودی ماده روح» که به قبیله تلعق دارد، اضافه می کنند که این امر باعث افزایش باروری و برکت و افزایش، حیوانات و غلات قبیله خواهد شد!
بدون شک، بسیاری از ما، فکر می کنیم که شکار سر انسان، بیشتر در قاره آفریقا متداول بوده است. ولی این اندیشه صحت نداشته، زیرا این سنت غیر انسانی وحشیانه از جاهای دیگر دنیا به این قاره هم (مخصوصاً نیجریه) راه یافته است. در موزه انگلیس، کتیبه ای هست که نزاعی را در قرن هفتم قبل از میلاد نشان می دهد. در این نزاع آشوری ها در حال قطع کردن و حمل سر دشمنانشان هستند.
در بسیاری از قسمت های هند هم شکار سر انسان، خیلی متداول بوده است. در آمریکای شمالی، سرخپوستان عادت نداشته اند که سرهای بریده را با خودشان ببرند و فقط پوست این سرها را کنده و با خود می برده اند چون عقیده داشتند که روح در موی سر قرار دارد! در آمریکای جنوبی نه فقط شکار سر انسان، متداول بود، بلکه قبایل وحشی آن، همچنین کوچک کردن سر انسان را هم متداول کرده و این سرهای کوچک شده را به عنوان غنیمت جنگی و نشانه ظفر و پیروزی نگه می داشته اند.

  نفت چگونه به وجود آمد؟

نام دیگر نفت، کلمه پترولیوم یا نفت خام است که همین کلمه سر رشته ای در مورد چگونگی تشکیل این ماده، یعنی نفت به دست ما می دهد.
این کلمه یعنی پترولیوم، معنی «سنگ نفت» را می دهد. دانشمندان عقیده دارند که نفت از گیاهان و حیواناتی به وجود آمده که در زمان های قدیم در دریاهای گرم که قسمت بیشتر کره زمین را فراگرفته بود، می زیسته اند.
همانطور که به مرور، این گیاهان و حیوانات می مرده اند، در کف این دریاها روی هم انباشته شده و بعد هم میلیون ها تن ماسه و لجن روی آنها را می پوشانده است. خود این ماسه و لجن ها هم به علت این که تحت فشار قرار می گرفته اند. به صورت صخره هائی در می آمده اند.
گیاهان و حیوانات زیر این سنگ ها، کم کم مبدل به مایع سیاهرنگی شده و چون راه خروجی نمی یافتند، در خلل و فرج این سنگ ها و صخره ها حبس می شدند. بعداً وقتی که قسمت هائی از قشر و پوسته زمین به طرف بالا حرکت کرده یعنی ناحیه کف دریاهای قدیم، تبدیل به خشکی های کره زمین شده و وقتی مقداری از آن مایعات سیاهرنگ یعنی نفت، به طور طبیعی به سطح زمین تراوش کرده، در این موقع بوده که توجه بشر به این مایع جلب شده است.
نفت خام، هزاران سال است که توسط بشر استفاده می شود. مصری ها و چینی های قدیم، به عنوان دارو از این مایع استفاده می کرده اند، در هندوستان هم خیلی قبل از تاریخ مسیحی نفت را می سوزانده اند.
ولی تا اواسط قرن نوزدهم تنها راه به دست آوردن نفت عبارت از جمع آوری تراوش های طبیعی این مایع به سطح زمین بوده است. بعضی اوقات هم نفت را از سطح آبها یا سنگ های رسی جمع می کردند.
نفت خام، به همان صورت که از چاه استخراج می شود. موارد استفاده خیلی کمی دارد. بنابراین باید حتماً ان را تصفیه کنند. چون عمل تقطیر مواد مختلفی را که به طور طبیعی در نفت خام وجود دارند از یک دیگر جدا می کند.
یعنی با تقطیر می توان بنزین، نفت سفید، روغن های نرم کننده، نفت سیاه یا نفت سوختنی و قیر به دست آورد.  

سخن آینه روح است