سخن آینه روح است.

13-به نظر من ما روزی خواهیم مرد که نخواهیم و نتوانیم از زیبایی لذت ببریم و در صدد نباشیم آن را دوست بداریم . آندره ژید

14-اگر ما (( بی دل و جان )) هستیم ؛ دست کم نسبت به زندگی چنین نیستیم ؛ بلکه ؛ اکنون با همهء انواع (( تمنیات )) روبروییم . با خشمی ریشخند آمیز در آنچه (( آرمانها )) می نامیمشان ؛ در حال غور و تامل هستیم. ما خویش را خوار می شماریم تنها از آن رو که لحظاتی وجود دارند که نمی توانیم آن انگیزش نامربوطی را که (( آرمانگرایی )) نام دارد ؛ مهار نماییم. تاثیر نازپروردگی بیش از اندازه ؛ نیرومند تر از خشم فرد بی دل و جان است . فردریش نیچه

15-بزرگواری ، بی مهر و دوستی بدست نمی آید . ارد بزرگ

16-دانایان با عمل زندگی می کنند , نه با اندیشه عمل . کارلوس کاستاندا

17-شغل تنها زمانی ارزش و اعتبار دارد که آزادانه پذیرفته شود .  آلبرکامو

18-تا چیزی را نپذیریم نمی توانیم تغییرش دهیم . کارل یونگ

19-صاحب همت در پیچ و خم های زندگی هیچ گاه با یاس و درماندگی رو به رو نخواهد شد . ناپلئون
20-وضع و حال مردمان تنگ فکر به وضع و حال بطریهای تنگ دهن می ماند ، هرچه کمتر در خود داشته باشند با سر و صدای بیشتری آن را به خارج می ریزند . پوپ

21-ما ندرتاً درباره آنچه که داریم فکر می کنیم ، درحالیکه پیوسته در اندیشه چیزهایی هستیم که نداریم . شوپنهاور

22-خدا به زمان احتیاج ندارد و هرگز دیر نمی کند . اسکاول شین

23-اگر جانت در خطر بود بجای پنهان شدن بکوش همگان را از گرفتاری خویش آگاه سازی . ارد بزرگ

24-اگر شاه به تو مهربان باشد دلیر و گستاخ مشو ، از آنکه طبع شاه چون آتش است و دل شیر از آن می هراسد . بزرگمهر

مناسبتهای روز بیست و یکم دی ماه

 - درگذشت دانشمند گرانمایه ابوالقاسم سحاب ( 1335 ش )

 - درگذشت آیت الله حسن سعید تهرانی ( 1374 ش )

 - رحلت عالم مجاهد و متفکر بزرگ مسلمان آیت الله شیخ محمد مهدی شمس الدین ( 1379 ش )

 1- استاد ابوالقاسم سحاب در سال 1266 ش ( 1304 ق ) در تفرش به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه های همان شهر گذراند و از محضر علمای آن دیار کسب فیض کرد. استاد سحاب در دوران نوجوانی موفق به آموختن علوم عقلی و نقلی و همچنین فقه، اصول، کلام، حکمت، تفسیر و تاریخ اسلام گردید و چنان در علوم اسلامی مسلط شد که مورد مشورت اهل علم و دانش قرار گرفت. ایشان در دوران جوانی به تهران مهاجرت کرد و در محضر علمای طراز اول تهران از جمله شیخ علی نوری و سید عبدالرحیم سنگجی و دانشمندان دیگر به تکمیل معلومات خود پرداخت. سحاب در کنار آن زبان فرانسه و انگلیسی را نیز آموخت و به آنها تسلط یافت. وی همچنین مدتی به مدیریت داخلی مجله تعلیم و تربیت اشتغال داشت و سپس به معاونت کتابخانه ملی برگزیده شد. استاد سحاب در تمام زندگی خود شغل شریف معلمی را انتخاب کرد و در اواخر عمر در دانشسرای تهران به خدمات فرهنگی خود ادامه داد. وی در دوران پر بار عمر خویش تألیفات زیادی از خود بر جای نهاد که: شرح زندگی حسین بن علی در 2 جلد، آداب نماز جمعه، فرهنگ خاورشناسان و نیز مجموعه زندگی امام رضا، امام جواد، امام موسی کاظم، امام هادی و امام عسکری (ع) در 4 جلد از آن جمله است. استاد ابوالقاسم سحاب سرانجام در 21 دی ماه 1335 پس از عمری تلاش فرهنگی در 69 سالگی درگذشت و به لقای معبود رسید. دکتر عباس سحاب پدر نقشه کشی و کاتوگرافی ایران فرزند استاد ابوالقاسم سحاب می باشد.

 2- آیت الله شیخ حسن سعید تهرانی در حدود سال 1296 ش در تهران در خاندانی عالم به دنیا آمد. وی نواده آیت الله العظمی حاج میرزا مسیح مجتهد تهرانی، از مراجع دوره قاجار و فتوا دهنده قتل گریبایدوف سفیر کبیر روسیه در تهران بود. وی علوم مقدماتی را در قم و تهران و نزد پدر خود آموخت و سپس به دانشگاه رفت و لیسانس معقول و منقول گرفت. وی در جوانی راهی نجف اشرف گردید و در دروس حضرات آیات سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی و به ویژه شیخ حسین حلی شرکت کرد تا این که پس از 15 سال اقامت در نجف به تهران عزیمت نمود. آیت الله سعید تهرانی به تدریس فقه و اصول و تفسیر، وعظ و ارشاد، تألیف، چاپ و نشر کتابهای دینی و تأسیس بنای کتابخانه و مدرسه چهلستون و گنجینه قرآن پرداخت. این کتابخانه با بیش از 40 هزار نسخه خطی و چاپی یکی از ذخایر گرانبهای کتب اسلامی به شمار می رود. اصول دین، خدا و مهدی، ولایت فقیه، رهاورد غدیر و دهها اثر دیگر از آثار این عالم فرزانه است. این عالم ربانی سرانجام در 21 دی 1374 برابر با 19 شعبان 1417 ق در 78 سالگی در تهران رحلت کرد و پس از تشییعی با شکوه در قبرستان شیخان قم دفن شد.

 3- متفکر و اندیشمند بزرگ مسلمان آیت الله شیخ محمد مهدی شمس الدین در نیمه شعبان سال 1353 ق برابر با 1312 ش در نجف اشرف به دنیا آمد. وی پس از دوران کودکی مقدمات علوم دینی را فرا گرفت و پس از پشت سر گذاشتن سطوح عالیه در درس خارج حضرات آیات: سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی به مقامات بالای علمی دست یافت. شیخ محمد مهدی شمس الدین همزمان با تحصیل به تدریس و تألیف نیز پرداخت و با قلم شیوایش در بسیاری از مجلات علمی و ادبی نجف مقالاتی نگاشت. او همچنین در تأسیس مؤسسه منتدی النشر در راستای گسترش فرهنگ اسلامی شرکت داشت و در دانشکده فقه نجف نیز به تدریس مشغول بود. شیخ محمد مهدی شمس الدین در 36 سالگی برای یاری مردم لبنان راهی این کشور شد و با کمک امام موسی صدر بنیادها و به عنوان نایب رییس و سپس رییس مجلس اعلای شیعیان لبنان برگزیده شد و منشأ خدمات مفیدی برای مردم نادری بود که علم و فقاهت را با جهاد و استقامت در هم آمیخته بود. وی ضمن آگاهی از علوم دینی در عرصه پیکار با زورگویان و غاصبان صهیونیستی پیشگام بود و در عین حال از انقلاب اسلامی ایران به رهبری خمینی کبیر حمایت می کرد. از این متفکر مسلمان آثار متعددی بر جای مانده که ثوره الحسین، انصار الحسین، شرح عهد الاشتر و الغدیر و ... از آن جمله اند. آن مرد بزرگ سرانجام در 21 دی ماه 1379 ش برابر با نیمه شوال 1421 ق در 67 سالگی بدرود حیات گفت و در مسجد امام صادق ( ع ) که توسط معظم له در بیروت تأسیس شده بود به خاک سپرده شد.

1-مرد بزرگ تنها به خود متکی است و جز از خود از هیچکس چیزی طلب نمی  کند ولی مردان کوچک از دیگران توقع دارند . پاتریک هانری

2-مصمم شوید که کارى باید صورت گیرد، سپس راه انجام آن را خواهید یافت . آبراهام لینکلن

3-می توان حقیقتی را دوست نداشت، اما نمی توان منکر آن شد. روسو

4-دانستن کافی نیست، باید به دانسته خود عمل کنید. ناپلئون هیل

5-هر اقدامی اگر بزرگ باشد، ابتدا محال به نظر می رسد. کارلایل

6-به انسان تندرستی و ثروت بدهید ، او هر دو را در جستحوی سعادت از دست خواهد داد . پوشه

7-هیچ دوستی بهتر از تنهایی ، برای اهل اندیشه نیست . ارد بزرگ

8-آدمی ساخته افکار خویش است، فردا همان خواهد شد که امروز می اندیشیده است. موریس مترلینگ

9-به توانائی خود ایمان داشتن نیمی از کامیابی است. روسو

10-اگر خرسند و رضا باشی زندگی به دلخواه می سپاری .  بزرگمهر

11-آنکس که زورمند و قوی است ، می تواند با مشت توانای خود دهان ضعیفی را در هم بشکند در حالیکه باید بداند که مشت درشت تری هم در آستین قویتری پنهان است . پوشه

12-برادرم تو را دوست دارم ، هر که می خواهی باش ، خواه در کلیسایت نیایش کنی ، خواه در معبد، و یا در مسجد . من و تو فرزندان یک آیین هستیم ، زیرا راههای گوناگون دین انگشتان دست دوست داشتنی "یگانه برتر " هستند ، همان دستی که سوی همگان دراز شده و همه آرزومندان دست یافتن به همه چیز را رسایی و بالندگی جان می بخشد  . جبران خلیل جبران

مناسبتهای روز بیستم دی ماه

 - ارتحال فقیه بزرگوار آیت الله سید محمد هاشم خوانساری چهار سوقی ( 1279 ش )

 - رحلت عالم مجاهد آیت الله سید ابوالحسن انگجی تبریزی مجتهد و فقیه اصولی ( 1317 ش )

 - اعلام ملی شدن جنگلهای ایران ( 1341 ش )

 - صدور اعلامیه حوزه علمیه قم درباره وقایع قیام این شهر ( 1356 ش )

- گسترش اعتراضات مردمی علیه رژیم پهلوی در برخی از شهرهای کشور ( 1356 ش )

 - عملیات توکل در منطقه ماهشهر به طور مشترک ( 1359 ش )

 - ترور نافرجام حجت الاسلام سید محمد خامنه ای نماینده مجلس شورای اسلامی ( 1360 ش )

1- میرزا محمد هاشم خوانساری چهار سوقی در حدود سال 1199 ش ( 1235 ق ) در خوانسار و در خانواده ای اهل علم و تقوا و فضیلت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در خوانسار فراگرفت و سپس از محضر پدر نامدارش میرزا زین العابدین خوانساری بهره مند گردید. وی سپس راهی اصفهان شد و از دروس پر فیض حضرات آیات: شهید سید حسن مدرس، سید صدر الدین عاملی و حاجی کرباسی استفاده نمود. وی پس از این سالها از آیت الله مدرس در 26 سالگی اجازه روایت و اجتهاد گرفت سپس راهی عراق شد همچنین کتب ارزشمندی همچون الاستصحاب، منظومه ای در اصول فقه، مبانی الاصول، جواهر العلوم و احکام الایمان دهها اثر دیگر از اوست. میرزا محمد هاشم چهار سوقی سرانجام در 20 دی ماه 1279 ش در 80 سالگی بدرود حیات گفت و در وادی السلام نجف اشرف به خاک سپرده شد.

 2- آیت الله سید ابوالحسن انگجی تبریزی در حدود سال 1243 ش ( 1282 ق ) در انگج یکی از محلات تبریز به دنیا آمد. وی ادبیات فارسی و عربی، نجوم، حساب و فقه و اصول را در تبریز خواند و سپس در 22 سالگی برای ادامه تحصیلات عازم نجف اشرف شد. آیت الله انگجی در آنجا از حوزه درس استدلالی فقهی و اصولی آیات عظام شیخ محمد حسن مامقانی، ملا محمد فاضل ایروانی و میرزا حبیب الله رشتی بهره جست و به درجه اجتهاد نائل آمد. ایشان سپس به تبریز بازگشت. وی از همان هنگام که فرمانده قوای رضا خان پهلوی در تبریز شئون اسلامی را زیر پا نهاد با مردم تبریز هم صدا شد و نسبت به آنان اعتراض کرد. همچنین ایشان در جریان کشف حجاب و تغییر لباس، علمیه رضا خان موضع گیری کرد که منجر به دستگیری و تبعید او به سمنان شد. وی پس از بازگشت از تبعید به حوزه درس خود پرداخت و کتابهایی نیز در زمینه فقه و اصول تألیف کرد که برخی از آنها بدین قرارند: رساله سؤال و جواب، حاشیه وسایل شیخ انصاری، حاشیه بر مکاسب و کتاب ارث، این عالم ربانی سرانجام در 20 دی 1317 ش برابر با 18 ذی قعده 1357 ق در 74 سالگی رحلت کرد.

3 - در پی قیام خونین 19 دی 1356 قم حوزه علمیه قم در محکومیت این جنایت اعلامیه ای صادر کرد در بخشی از این اعلامیه آمده بود: هیأت حاکمه جبار، برای هدم اسلام و مسلمین و کوبیدن حوزه های علمیه هر روز به نقشی دست می زند و به ایجاد محیط وحشت و خفقان قناعت نکرده و مستقیماً دست به کشتار مردم و طلاب بی پناه حوزه علمیه قم زده است. در بخش دیگری از این اعلامیه خطاب به مردم ایران تأکید شده بود: ملت مسلمان ایران ببیند که دستگاه جبار با این جوانها که عمر خود را وقف اسلام و مسلمین کرده اند و با چشم پوشی از لذایذ دنیا خود را برای فداکاری در راه اسلام آماده کرده اند چه می کند ... عجب اینکه شاه جنایتکار باز هم دم از اسلام می زند. او تصور می کند چون موفق به تثبیت نوکری خود در برابر آمریکا شده است، موفق به هر جنایتی است. ولی باید بداند مقابل قیام و انقلاب ملت شکست خواهد خورد.

 4- با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز توطئه های داخلی برای حذف شخصیتهای مؤثر انقلابی از عرصه فعالیت کشور گروهکهای معارض نظام درصدد بودند تا در هر فرصت این شخصیتها را از میان بردارند. سال 1360 از جمله سالهایی است که شخصیتهای بزرگی در آن ترور شده یا به فیض عظمای شهادت نائل آمدند. در یکی از این ترورهای منافقین، حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خامنه ای، اخوی مقام معظم رهبری و ریاست وقت جمهوری اسلامی، به عنوان نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی قصد عزیمت به مجلس را داشت که مورد حمله تروریستی منافقین کوردل قرار گرفت. در این حادثه وی در اثر تیراندازی مهاجمان از ناحیه دست جراحاتی برداشت اما دو محافظ ایشان به شهادت رسیدند. به دنبال شهادت دو پاسدار همراه، وی از اتومبیل پیاده شد و به سوی مهاجمین آتش گشود که تروریستها با اتومبیلی که از قبل تهیه کرده بودند متواری شدند. در پی این سوء قصد حجت الاسلام خامنه ای در بیمارستان بستری شد.

مناسبتهای روز نوزدهم دی ماه

- رحلت حکیم برجسته استاد سید کاظم لواسانی ( 1353 ش )

- قیام خونین مردم قم در اعتراض به چاپ مقاله ساواک علیه امام خمینی (ره) ( 1356 ش )

- عملیات کوچک ضربت ذوالفقار در میمک به طور مشترک ( 1359 ش )

- آغاز عملیات بزرگ کربلای 5 در شلمچه و شرق بصره ( 1365 ش )

- آغاز هفته اهدای کتاب

1- حجت الاسلام و المسلمین استاد سید کاظم حسینی لواسانی معروف به عصار، دانشمند و حکیم برجسته مسلمان در حدود سال 1263 ش ( 1302 ق ) در خاندانی فرهیخته در کاظمین به دنیا آمد. در حالی که یک سال داشت پدرش او را به تهران آورد هوشی سرشار و استعدادی خدادادی بود به طوری که در سه سالگی به قرائت قرآن و فراگیری ادبیات فارسی و تعلیم خط پرداخت و در 5 سالگی تمام قرآن را از حفظ نمود. استاد عصار سپس راهی اصفهان شد و در آنجا به تحصیل فلسفه مشغول شد. وی پس از مدتی به تهران بازگشت و نزد استادان این شهر فلسفه، عرفان و فقه آموخت و به مدارج والای علمی دست یافت. استاد سید کهظم لواسانی در سال 1290 ش به عتبات رفت و پس از بهره گیری از عالمان آن دیار همچون شیخ الشریعه اصفهانی، آقا ضیاء الدین عراقی و میرزا محمد تقی شیرازی موفق به اخذ اجتهاد گردید. ایشان پس از اقامت ده ساله در عراق مجدداً به تهران مراجعت نمود و در مدرسه سپهسالار به تدریس فلسفه مشغول شد. وی همچنین مدتی در اروپا به سر برد و به زبان فرانسه تسلط پیدا کرد. از این عالم و مدرس بزرگوار آثاری بر جای مانده که تفسیر سوره حمد و کتاب علم الحدیث از آن جمله اند. استاد سید کاظم عصار سرانجام در نوزدهم دی ماه 1353 ش برابر با 26 ذی حجه 1394 ق در 90 سالگی بدرود حیات گفت و در حرم عبدالعظیم (ع) به خاک سپرده شد.

2- نخستین تظاهرات گسترده و شکوهمند مردم مسلمان ایران بر ضد رژیم پهلوی پس از قیام 15 خرداد 42 در 19 دی ماه 1357 ش در شهر مقدس قم برگزار شد و بدین گونه پس از 14 سال، مردم انقلابی ایران بار دیگر با روحیه ای انقلابی و عزمی استوار فریاد درود بر خمینی سر دادند. واقعه 19 دی 1356 سر آغاز مرحله نوین انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) علیه نظام استبدادی و استکباری پهلوی بود. این تظاهرات بدین علت روی داد که رژیم منفور شاه در 17 دی ماه ( سالروز کشف حجاب ) با درج مقاله ای در روزنامه اطلاعات امام خمینی را که در آن زمان در نجف اشرف در حال تبعید بودند مورد توهین قرار داد و همین امر موجب اظهار نگرانی و اعتراض دسته جمعی فضلا و طلاب حوزه علمیه قم گردید. آنان با تعطیل نمودن درسها به منازل مراجع تقلید و مجتهدان نامدار رفته و با آنها اعلام همدردی نمودند. روز بعد بازار قم نیز تعطیل شد و افراد کثیری از دانش آموزان، دانشجویان و بازاریان و متدینان شهر با روحانیت همراه شده و به حرکت اعتراضی خویش ادامه دادند. ایادی رژیم که تحمل اعتراضات مردمی را نداشتند، صدای آنان را با گلوله پاسخ گفتند. در نتیجه از سوی مزدوران رژیم پهلوی تیراندازی به مردم از چهار راه فاطمی ( شهدای کنونی ) آغاز گشته و تعداد زیادی شهید و زخمی شدند.

3- عملیات بزرگ کربلای 5 با رمز یا زهرا (س) از جبهه جنوب شلمچه و شرق بصره در منططقه ای به وسعت 150 کیلومتر مربع با هدف آزاد سازی شلمچه، جزایر و مناطق شرق بصره، انهدام ماشین جنگی عراق، پاسخ دندان شکن به شرارتهای دشمن در بمباران مناطق مسکونی در سه مرحله از نوزدهم دی ماه سال 1365 با 22 لشکر از سه قرارگاه آغاز شد و تا 8 اسفند آن سال به مدت 50 روز به طول انجامید. عملیات کربلای 5 در شرایطی انجام گرفت که رژیم صدام قصد داشت با تبلیغات گسترده در میان حامیانش نسبت به قدرت مقاومت ارتش عراق در برابر تهاجمات برق آسای رزمندگان اسلام، امیدی کاذب ایجاد کند. در این عملیات قوی ترین پدافند دشمن که با کمک مستشاران خارجی ایجاد شده بود تا عمق 9 کیلومتری خاک عراق در هم شکسته شد و دشمن برای مقابله با تهاجم برق آسای رزمندگان اسلام، 140 تیپ را به این منطقه اعزام کرده بود که از این میان 81 تیپ و گردان به طور کامل و 34 تیپ دیگر به میزان 50 درصد آسیب دیدند. در این عملیات ده درصد از نیروهای هوایی عراق منهدم و سنگین ترین تلفات انسانی به ارتش دشمن وارد گردید. نتایج عملیات بزرگ کربلای 5، تلفات نیروی انسانی دشمن 2700 اسیر و چهل هزار نفر کشته و زخمی بود. سایر نتایج: به تصرف در آمدن 150 کیلومتر مربع از جمله پاسگاههای بوبیان، شلمچه، کوت سواری و خین و همچنین جزایر بوارین و ام الطویل، کانال پرورش ماهی و چندین روستا استقرار نیروهای اسلام در 10 کیلومتری بصره، تجهیزات و امکانات تانک و نفربر 700 دستگاه انهدامی 220 دستگاه اغتنامی، هواپیما 80 فروند انهدامی، توپ صحرایی، 250 قبضه انهدامی، 85 قبضه اغتنامی و 400 دستگاه سایر ادوات جنگی، انهدامی خودرو 1500 دستگاه انهدامی، 500 دستگاه اغتنامی، وسایل مهندسی 100 دستگاه اغتنامی، توپ ضد هوایی، 120 قبضه انهدامی 100 قبضه اغتنامی.

مناسبتهای روز هجدهم دی ماه

- قتل میرزا محمد تقی امیر کبیر در کاشان به دستور ناصر الدین شاه قاجار ( 1230 ش )

 - مرگ مظفر الدین شاه قاجار و جانشینی فرزندش محمد علی میرزا ( 1285 ش )

 - رحلت آیت الله سید محمد طباطبایی از رهبران مذهبی نهضت مشروطیت ایران ( 1299 ش )

 - اشغال هویزه توسط مزدوران بعثی عراق ( 1359 ش )

- عملیات کوچک ایذایی در منطقه البکر الامیه توسط سپاه ( 1366 ش )

 1- میرزا تقی خان امیر کبیر در حدود سال 1187 ش در روستای هزاره در اراک به دنیا آمد. وی پس از طی مراحل پیشرفت و ترقی علمی و سیاسی به صدر اعظمی حکومت ناصر الدین شاه قاجار برگزیده شد و در طول 4 سال صدر اعظمی خویش خدمات شایسته و فراوانی به ملت و حکومت نمود. اصلاح امور مالی سر و سامان دادن به وضع ارتش تلاش در رواج خود کفایی ملی، گسترش فعالیتهای علمی و تأسیس مؤسسات آموزشی ( مانند دارالفنون تهران ) مبارزه با عقاید و انحرافات مذهبی، بی اعتنایی به خواسته ها و تهدیدات قدرتهای خارجی و قطع ایادی و جاسوسان استعماری از جمله فعالیتها و تلاشهای پیگیر او در این ایام بود. در این حال درباریان به ویژه مادر ناصر الدین شاه که منافع خود را در خطر می دیدند شاه را تحریک کرده که امیر کبیر را از صدر اعظمی خلع نماید. سرانجام با جو سازی و شایعه پراکنی دولتهای استعماری و ایادی داخلی آنان علیه امیر کبیر ناصر الدین شاه وی را از صدارت خلع کرده و فقط عنوان فرمانده کل قشون را برای او باقی گذاشت. چند روز بعد او را به حکومت کاشان منصوب کرد و امیر کبیر را به طرف کاشان حرکت دادند که در حقیقت او را تبعید نمودند . آنگاه تمام عناصر مخالف داخلی و خارجی که در زمان صدارت امیر کبیر دست به دست هم دادند و حکم قتل او را از شاه گرفتند. سرانجام این صدر اعظم لایق و با کفایت در روز جمعه 18 دی ماه 1230 ش برابر با 18 ربیع الاول 1268 ق در 43 سالگی به قتل رسید و بدنش را در کربلا به خاک سپردند.

 2- مظفر الدین شاه پنجمین پادشاه سلسله قاجار بود که پس از 40 سال ولیعهدی در 44 سالگی به سلطنت رسید. دوران حکومت او برابر با آغاز قیام مشروطه به رهبری روحانیت در اثر ظلم و فساد دربار و فقر و فساد در جامعه بود که در نهایت به پیروزی این نهضت منجر شد و شاه قاجار فرمان مشروطیت را صادر کرد. از آن پس مقدمات تشکیل مجلس شورای ملی و تدوین قانون اساسی انجام گرفت. ولی اجل به شاه مهلت نداد و وی 10 روز پس از امضای قانون اساسی مشروطه در 18 دی 1285 ش برابر با 24 ذی قعده 1324 ق در 54 سالگی در گذشت. مظفر الدین شاه در حالی که مردم ایران نیازهای اولیه خود را به سختی تهیه می کردند چندین بار به سفرهای دراز مدت اروپایی رفت و قرضها و وامهای زیادی گرفت تا هزینه خوشگذرانیهای خود را تأمین نماید. از این رو کشور بیش مقروض خارجیان گردید و حقوق مردم بیشتر از قبل پایمال شد. وی در دوران پادشاهی خود امتیازات زیادی به بیگانگان اعطا کرد و در مقابل مبلغ ناچیزی منابع زیر زمینی ایران را برای مدت شصت سال به فرانسویان داد. پس از مظفر الدین شاه فرزند بزرگش محمد علی میرزا که نواده دختری امیر کبیر بود به پادشاهی رسید و دور تازه ای از استبداد و دیکتاتوری آغاز گشت.

 3- آیت الله سید محمد بن صادق طباطبایی در سال 1220 ش ( 1258 ق ) در کربلا به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی و مبادی علوم را نزد پدر فرا خواند و سپس در تهران از محضر فیلسوف بزرگ زمان میرزا ابوالحسن جلوه استفاده کرد. از آن پس راهی عتبات گردید تا به مقام اجتهاد نائل آمد و جزو خواص یاران میرزای شیرازی شده در امور سیاسی طرف مشورت او قرار گرفت. سید محمد پس از واقعه تحریم تنباکو از طرف میرزای شیرازی به تهران رفت و به ارشاد و هدایت مردم مشغول شد. پس از چندی وی دعوت آیت الله عبدالله بهبهانی را برای مبارزه با دولت پذیرفت و در اعتراض به اعمال دولت به همراه مردم در حرم حضرت عبدالعظیم تحصن کرد. فعالیت آیت الله طباطبایی به مرور وسعت یافت تا جایی که به یکی از رهبران اصلی مشروطیت در ایران تبدیل شد با روی کار آمدن محمد علی شاه و به توپ بستن مجلس مدتی به مشهد رفت و پس از فتح تهران مراجعت کرد. سید محمد طباطبایی با ورود نیروهای روس و انگلیس به ایران در جریان جنگ جهانی اول به ترکیه رفت و پس از شش ماه به ایران بازگشت. از آن پس در امور سیاسی دخالت نکرد تا این که در 18 دی ماه 1299 ش برابر با 28 ربیع الثانی 1339 ق در 79 سالگی وفات یافت و در حرم عبدالعظیم به خاک سپرده شد. طباطبایی اندیشه ای آزاد و تفکری اصلاح طلبانه داشت و آشنایی وی با سید جمال الدین اسد آبادی تأثیری شگرف در شکل گیری تفکرات او داشت.

 4- پس از محاصره هویزه توسط دشمن بعث تعدادی از بسیجیان به فرماندهی سید محمد حسین علم الهدی به دفاع برخاسته و به نبردی سخت پرداختند. اما این مقاومت به شهادت این پاسداران جان بر کف منتهی شد. در پی این حادثه نیروهای دشمن در 18 دی ماه 1359 ش وارد هویزه شده و آن را اشغال کردند. پس از آن فرمانده نیروهای عراقی دستور داد تعدادی از مردم بی گناه را دست بسته در یک گودال قرار داده و به شهادت برسانند سپس عراقیها تمام شهر را با دینامیت و بلدوزر نابود کرده و هویزه را به تلی خاک تبدیل نمودند.

مناسبتهای روز شانزدهم دی ماه

- درگذشت نیما یوشیج شاعر و نویسنده معاصر ( 1338 ش )                           

 - سقوط دولت نظامی غلامرضا ازهاری و آغاز به کار دولت شاپور بختیار ( 1357 ش )

 - پیام حضرت امام به مناسبت روی کار آمدن بختیار ( 1357 ش )                      

 - حماسه خونین شهدای هویزه و شهادت دلاور مردان اسلام و فرمانده آنان شهید علم الهدی ( 1359 ش )                                                                       

 - صدور بیانیه دبیر کل سازمان ملل متحد در محکومیت کاربرد سلاحهای شیمیایی توسط عراق ( 1365 ش )                                                                       

 - روز شهدای دانشجو ( یادواره حماسه دانشجویان شهید هویزه )                       

1 – علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج در سال 1276 ش در روستای یوش در استان مازندران به دنیا آمد. او در مدرسه چندان موفق نبود و به تحصیلات آکادمیک اهمیت نمی داد. انقلابهای اجتماعی سالهای 1300 و 1301 نیما را به کناره گیری از مردم و زندگی در میان جنگلها و دامان طبیعت و هوای آزاد کشاند و در آنجا اشعار بیشتری سرود. نیما از سال 1311 ساکن تهران شد و تا آخر عمر در آنجا ماند. نیما با حرکتی که در طول زندگی خود داشت نشان داد که از شعر و هنر ادراکی عمیق و تازه دارد و شایستگی این را داراست که در عرصه سرشار و پر از ادب فارسی بنیانگذار شیوه ای نوین باشد؛ بنابراین نیما شعری را وارد ادب فارسی نمود که در عین دارا نبودن قافیه و ردیف دارای وزن و هجا بود. این سبک شعر به شعر نو و شعر نیمایی مشهور است و افراد فراوانی به پیروی از سبک او هنر آزمایی کردند. شعر آزاد نیمایی تفاوتهای آشکاری با شعر سنتی داشته، از لحاظ عاطفی بیشتر جنبه اجتماعی و انسانی دارد او از لحاظ زبان هر کلمه ای را در شعر نو به کار می برد با این شرط که با کلمات همجوار بیگانه و ناساز نباشد. به نظر او وزن باید تابع احساسات و عواتب شاعر باشد. نیما یوشیج را به حق پدر شعر نو فارسی می نامند. از نیما به غیر از مجموعه اشعار آثار دیگری به چاپ رسیده است از جمله داستانها، اشعار، آثار تحقیقی، یادداشت و نامه ها او سرانجام در 16 دی ماه 1338 ش در 70 سالگی در تهران بدرود حیات گفت و در امامزاده عبدالله تهران به خاک سپرده شد. 34 سال بعد در دی ماه 1372 به همت مردم نور و یوش پیکر نیما را از امامزاده عبدالله تهران به زادگاهش یوش منتقل کرده و در آنجا مدفن گردید.                                                            

2- پس از آنکه شاهپور بختیار به عنوان نخست وزیر معرفی شد وی در 16 دی ماه 1357 با معرفی اعضای کابینه خود قدرت را به طور رسمی به دست گرفت کابینه بختیار در حالی روی کار آمد که نهضت اسلامی سراسر کشور را در بر گرفت. بختیار به عنوان آخرین نخست وزیر دوره پهلوی سعی کرد با اهدای امتیازات گوناگون به مردم سیل اعتراضات را کاهش دهد. وی پس از معرفی وزیران خود رئوس برنامه های دولت را به اطلاع نمایندگان مجلس و مردم رساند که اهم آنها عبارتند از انحلال ساواک محاکمه سریع غارتگران رسیدگی به کارهای خلاف گذشته آزادی کلی زندانیان سیاسی لغو تدریج حکومت نظامی ایجاد نزدیکی بین دولت و حوزه های علمیه و بالاخره ایجاد امنیت در پناه قانون ولی تمام تلاش او با شکست مواجه گشت و سرانجام پس از 5 هفته پر ماجرا سقوط کرد با سرنگونی دولت بختیار عمر رژیم پهلوی و دوران 2500 ساله ستم شاهی پایان یافت و حکومت الله در کشور حاکم گردید.                                                                                      

3- حضرت امام خمینی ره پس از از روی کار آمدن دولت بختیار طی پیامی به ملت ایران فرمودند: من به عموم ملت دلیر ایران اعلام می کنم که رژیم سلطنتی غیر قانونی و مجلسین، غیر ملی و غیر قانونی و حکومت غاصب غیر قانونی و یاغی است. اینک چند مطلب را لازم می دانم تذکر دهم: کارمندان وزارتخانه ها، وزرای فاسد غیر قانونی را نپذیرند و از آنان اطاعات نکنند و در صورت قدرت، به وزارتخانه ها راه ندهند. ملت از دادن مالیات مطلقاً و از دادن پول آب و برق و تلفن خودداری کنند و از آن چه اعانت به دولت است احتراز کنند در اجرای دستور رهبری نهضت اسلامی حضرت امام خمینی (ره) بعضی از وزارتخانه ها وزرای جدید را به وزارتخانه راه ندادند و تظاهرات نیز ادامه یافت.                

4- در آذر 1359 ش پس از شکست بیش از دو گردان از نیروهای عراقی در جنوب سوسنگرد به وسیله سربازان اسلام یک گروهان از برادران سپاه اهواز جهت محافظت از هویزه به آن شهر اعزام شدند. در آن حال بنی صدر دستور تخلیه هویزه از نیروهای سپاهی را صادر و محافظت و پیگیری محمد حسین علم الهدی فرمانده گروهان سپاه هویزه این دستور لغو گردید. سرانجام هفته بعد قرار عملیات مشترک ارتش و سپاه گذاشته شد که با پیشرویهایی همراه بود. اما به دلیل نرسیدن مهمات و پاتک دشمن نیروهای خودی مجبور به عقب نشینی شدند. در این میان بیش از یک صد تن از برادران پاسدار، جهاد سازندگی و دانشجویان پیرو خط امام از جمله سید محمد حسین علم الهدی تا آخرین قطره خون به دفاع از ایران اسلامی پرداخته و به دیدار پروردگار خود نائل آمدند. این رشادتها بود که حماسه هویزه را آفرید. به مناسبت حماسه غرور آفرین رزمندگان اسلام در حراست از این شهر و به دلیل حضور دانشجویان رزمنده در این نبرد این روز با عنوان روز شهدای دانشجو نامگذاری شده است.                                                                            

مناسبتهای روز هفدهم دی ماه

- توطئه استعماری کشف حجاب توسط رضا خان پهلوی ( 1314 ش )

 - رحلت ادیب محقق و فقیه فرزانه آیت الله میرزا علی آقا شیرازی ( 1334 ش )

 - اعلام موضع امام خمینی نسبت به سالگرد کشف حجاب ( 1341 ش )

 - در گذشت مشکوک جهان پهلوان غلامرضا تختی ( 1346 ش )

 - پشتیبانی ولیعهد عربستان سعودی از رژیم پهلوی در واپسین روزهای عمر طاغوت ( 1357 ش )

- شهادت سلیمان خاطر مسلمان مبارز و قهرمان صحرای سینا ( 1364 ش )

 - درج مقاله توهین آمیز نسبت به امام خمینی ره در روزنامه اطلاعات توسط ساواک ( 1356 ش )

 - رحلت فقیه بزرگوار آیت الله احمد علی احمدی شاهرودی ( 1375 ش )

 1- در پی توطئه استعمار در مبارزه با فرهنگ غنی اسلام عاملان استعمار در کشورهای اسلامی همزمان اقدام به اعمال مشابهی نمودند. امان الله خان در افغانستان، مصطفی کمال آتاتورک در ترکیه و رضاخان پهلوی در ایران مأموریت یافتند با مظاهر اسلام مخالفت و مبارزه کنند. استعمارگران دریافته بودند که مستقیماً نمی توانند مسأله کشف حجاب را مطرح کنند. لذا بهتر دیدند ابتدا از تغییر لباس مردان شروع کنند زیرا این کار دو نتیجه داشت. اول این ذهن و روح جامعه را نسبت به تغییرات عمده که جزء آداب و رسوم اجتماعی به شمار می رفت آماده سازد و دوم این که نحوه عکس العمل اقشار مختلف مردم را بسنجد در این راستا رضا شاه با مطرح کردن تغییر لباس و کلاه اروپایی ( شاپو ) و متحد الشکل کردن لباس مردان، اقدام به تغییر لباس اسلامی و کشف حجاب بانوان نمود. وی این عمل شنیع را از خانواده خویش آغاز کرد و سپس به کل جامعه سرایت داد. نخستین گروهی که به این کاروان ضد اسلامی پیوست خانواده وزیران و دست اندرکاران نظام استبدادی بودند. در نهایت علیرغم مخالفتهای فراوان مردم مسلمان و علما و نیز وقوع حادثه خونین مسجد گوهرشاد مشهد در اعتراض به کشف حجاب رضا خان در 17 دی ماه 1314 ش در جشن فارغ التحصیلی دانشسرای مقدماتی دختران در تهران قانون کشف حجاب زنان را به طور آشکار آغاز نمود و خود به اتفاق همسر و دخترانش که بدون حجاب بودند در این جشن شرکت کرد. مأموران رضاخان در راستای اجرای این قانون شب و روز در کوچه ها و خیابانها گشت می زدند و هرجا زن با حجابی را می یافتند با خشونت با او برخورد نموده چادرش را کشیده، برهنه به خیابانها و مجالس ببرند. با این همه عده زیادی از زنان مسلمان با به جان خریدن همه خطرات و تحقیرها، تا پایان حکومت رضا خان و پس از آن حاضر به ترک حجاب خود نشدند و با مقاومت افتخار نسل های آینده شدند.

 2- عالم ربانی و عارف بزرگوار آیت الله میرزا علی آقا شیرازی در حدود سال 1255 ش ( 1294 ق ) در نجف اشرف به دنیا آمد. او پس از درگذشت پدر در 22 سالگی راهی اصفهان شد و از محضر درس استادان نامداری همچون سید محمد باقر درچه ای در فقه و آخوند ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی در علوم حکمت و فلسفه استفاده های وافر برد. میرزا علی آقا همچنین به دلیل علاقه به طب به فراگیری این علم روی آورد و در آن تبحر یافت. ایشان سپس به شوق علم اندوزی بیشتر به نجف اشرف شتافت و از درس عالمانی همچون شیخ الشریعه اصفهانی، علامه محمد کاظم یزدی و ملا محمد کاظم آخوند خراسانی استفاده های شایانی برد. میرزا علی آقا شیرازی از آن پس به اصفهان بازگشت و مدتی به امور بازرگانی پرداخت تا اینکه با همفکری شهید سید حسن مدرس، به تدریس نهج البلاغه روی آورد و جان شیفتگان را با درهای تابناک این کتاب مقدس سیراب می ساخت. افکار میرزا در علوم متداول آن زمان تحول آفرید. وی مبنای درس اخلاق و جلسات وعظ خویش را بر محور نهج البلاغه قرار داد و گروه کثیری از شهرهای مختلف در محضرش گرد آمدند. در این مسیر شاگردانی پرورش یافتند که شهید مرتضی مطهری، حاج آقا رحیم ارباب، سید جلال الدین همایی، احمد فیاض، علی مشکوة، سید روح الله خاتمی، شیخ عبدالکریم ملکان، شیخ جواد جبل عاملی و حسین عماد زاده و علی شیخ الاسلام و ... از آن جمله اند. میرزا علی آقا شیرازی به موازات تدریس، از کاوش در منابعی قرآنی، روانی و نیز آثار گذشتگان غافل نبود و به احیا و چاپ کتبی همچون تفسیر تبیان شیخ طوسی، زاد المعاد علامه مجلسی و من لا یحضره الطبیب زکریای رازی اهتمام ورزید. سرانجام این استاد فرهیخته در 17 دی ماه 1334 ش در 79 سالگی رحلت کرد و در قبرستان شیخان قم دفن شد.

 3- به دنبال شکست مفتضحانه دولت در جریان لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی در آذر 1341 رژیم یک بار دیگر قدرت خود را در مصاف با روحانیت آزمود و با استفاده از مناسبت 17 دی ماه 1341 می خواست از زنان بی حجاب برای رژه خیابانی و تظاهرات که به صورت غیر مستقیم علیه اسلام و روحانیت تمام می شد، بهره برداری نماید. حضرت امام خمینی (ره) که با هوشیاری کامل مراقب اوضاع بودند، پس از اطلاع از ماجرا بی درنگ طی پیامی به دولت هشدار داد که در صورت وقوع چنین حادثه ای علمای اسلام متقابلاً همان روز را به مناسبت فاجعه مسجد گوهرشاد، عزای ملی اعلام نماید. ایشان همچنین در این پیام عنوان کردند از عموم ملت خواهند خواست که دست به تظاهرات بزنند و نسبت به عاملین آن ابراز تنفر و انزجار کنند. تهدید رهبر نهضت که عقب نشینی رژیم را به دنبال داشت یک بار دیگر موج وسیعی از امید و پیروزی و معرفت به رهبر را در دلهای مردم به ستوه آمده به وجود آورد و نهضت را به پیروزی دوم خود رساند.

 4- جهان پهلوان غلامرضا تختی در شهریور 1309 ش در یکی از محلات جنوبی تهران و در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. وی از کودکی به ورزش روی آورد و ورزش را فقط برای سلامتی و تندرستی بدن می خواست. او در عین حال به نجاری مشغول بود تا این که در 20 سالگی در اولین مسابقات قهرمانی کشتی کشوری شرکت کرد. از آن پس شهره عام خاص گردید و در میدان جهانی مدال آور شد. تختی سرشار از پاکی و صداقت بود و دلی بی باک و جسور بود و در زندگی خود بیش از قهرمانی به انسان زیستن و از خود گذشتگی می اندیشید تختی با وجود قهرمانی در میادین بین المللی کشتی هیچگاه فرونی و تواضع خود را در برابر مردم از دست نداد. وی در دوران قهرمانی خود 9 مدال طلا و نقره جهانی و بازیهای المپیک را کسب کرد و از جمله ورزشکاران ایرانی است که بیشترین مدالهای طلا و نقره را در بازیهای مهم بین المللی به ارمغان آورده اند. تختی از مریدان آیت الله سید محمود طالقانی به شمار می رفت و در ملی شدن صنعت نفت حضوری فعال داشت. وی همچنین در جمع آوری کمکهای مردمی به زلزله زدگان بویین زهرا در شهریور 1341 نقش مهمی ایفا کرد به طوری که حساسیت رژیم را در برداشت. رژیم که کما بیش از فعالیتهای سیاسی تختی آگاهی پیدا کرده بود برای به سلطه کشیدن او ریاست فدراسیون کشتی کشور را به او پیشنهاد نمود ولی او این پیشنهاد و حتی پیشنهاد برای به دست گرفتن شهرداری تهران با نمایندگی مجلس را نیز رد کرد. در نهایت رژیم سفاک پهلوی چون راهی برای نفوذ به تختی نیافته بود و همچنین محبوبیت روزافزون تختی در میان مردم و مخالفت وی با رژیم وابسته شاه طاغوتیان را خشمگین کرده بود، سرانجام باعث شد تا عوامل رژیم پهلوی در توطئه ای مشکوک وی را در 17 دی ماه 1346 در 37 سالگی به قتل برسانند هر چند که در آن زمان مرگ تختی را خودکشی عنوان کردند، ولی این توطئه رژیم با آگاهی یافتن مردم از اصل ماجرا نقش بر آب گردید. پیکر جهان پهلوان تختی با حضور خیل دوستداران و مشتاقان در شهر ری به خاک سپرده شد.

 5- رژیم پهلوی که با ترفندهای گوناگون از قبیل زندان و تبعید نتوانسته بود از نفوذ امام خمینی (ره) رهبر روحانی انقلاب مردمی ایران جلوگیری کند، با اقدامی ناپسند و ضد دینی، در هفدهم دی ماه 1356 مقاله ای توهین آمیز علیه حضرت امام با نام جعلی رشیدی مطلق درج نمود. نویسنده اجیر ساواک در این مقاله با وقاحت کامل سعی کرده بود با اهانت به امام به زعم خود شخصیت رهبر نهضت را بشکند و امام را به طرفدارای از مالکین و شهرت طلبی عامل استعمار بودن متهم نماید. چاپ این مقاله که در آن حضرت امام را سرسپرده شوروی و کمونیست معرفی کرده بود، با عکس العمل شدید مردم و قیام خونین 19 دی مردم قم مواجه گردید. انتشار این مقاله در سراسر ایران با عکس العمل تند و خشم و نفرت عمومی مواجه گردید و بلافاصله درسها و جماعتها در حوزه علمیه قم به عنوان اعتراض تعطیل شد. به تعبیری دیگر واکنش مردم نسبت به این عمل ساواک به منزله آغاز قیام اصلی مردمی در براندازی رژیم پوسیده پهلوی بود.

 6- سلیمان خاطر در 14 مهر 1364 ش با فریاد الله اکبر، هفت صهیونیست را در صحرای سینا به هلاکت رساند. رژیم حُسنی مبارک این سرباز قهرمان را در دادگاه نمایشی محاکمه و به خاطر زیر پا گذاشتن پیمان ننگین کمپ دیوید و به هلاکت رساندن صهیونیستها به حبس ابد با اعمال شاقه محکوم کرد. در 12 دی ماه همان سال یک عکاس صهیونیست در جریان تهیه گزارش و فیلم با دوربین خود سلیمان خاطر را مورد حمله قرار داد و ضربه مغزی بر او وارد آورد و سرانجام این سرباز سر افراز در 17 دی ماه برابر با 7 ژانویه 1986 م در زندان رژیم حسنی مبارک در مصر به شهادت رسید.

7- آیت الله شیخ احمد علی احمدی شاهرودی در سال 1305 ش ( 1346 ق ) در اطراف شاهرود به دنیا آمد. وی در ابتدا برای تحصیل راهی مشهد مقدس شد و از محضر اساتیدی همچون ادیب نیشابوری دوم، شیخ هاشم قزوینی، شیخ مجتبی قزوینی، میرزا کاظم محقق دامغانی و میرزا احمد مدرسی یزدی بهره مند گردید. آیت الله احمدی شاهرودی سپس به حوزه علمیه قم عزیمت نمود و در آنجا نیز در حلقه درس حضرات آیات: سید حسین بروجردی، سید محمد تقی خوانساری، سید محمد حجت کوه کمره ای، سید صدر الدین صدر و حضرت امام خمینی (ره) جای گرفت. ایشان پس از اخذ اجتهاد مقیم حوزه علمیه قم گردید و به تدریس و تألیف پرداخت. این عالم ربانی در طول جنگ تحمیلی، علیرغم کهولت سن، ماهها در جبهه های جهاد دفاعی با رزمندگان اسلام همراه بود و حضوری روحیه بخش داشت. از این پژوهشگر معارف اسلامی آثار متعددی بر جای مانده که تقلید الاعلم، سیری در عقاید به سوی خدا بروید و جنگ خبیر از آن جمله اند. آیت الله احمدی شاهرودی سرانجام در 17 دی ماه 1375 ش برابر با 25 شعبان 1417 ق در 70 سالگی در مکه و در جوار بیت الله الحرام در گذشت و به موالیان طاهر بیتش پیوست.

دراین بخش از نوشتار که بخش پایانی (سیره نبوی) راشامل میشود: به بیانات حسنین علیهما سلام در وصف رسول مکرم اسلام(ص) وفرازهایی ازفرمایشات حضرتش ذکر گردیده

رفتار رسول اعظم (ص) به توصیف امام حسن و امام حسین (ع)
شیخ صدوق (ع) در معانی الاخبار از امام حسن و امام حسین (ع) نقل می کند که رفتار و اخلاق رسول خدا (ص) چنین بود:

ادامه مطلب در آرشیو(سیره نبوی)

دراین بخش از نوشتار که بخش پایانی (سیره نبوی) راشامل میشود: به بیانات حسنین علیهما سلام در وصف رسول مکرم اسلام(ص) وفرازهایی ازفرمایشات حضرتش ذکر گردیده است .

رفتار رسول اعظم (ص) به توصیف امام حسن و امام حسین (ع)
شیخ صدوق (ع) در معانی الاخبار از امام حسن و امام حسین (ع) نقل می کند که رفتار و اخلاق رسول خدا (ص) چنین بود:
* با غصه ها، قرین بود و هماره متفکر به نظر می رسید.
* بیشتر اوقات ساکت بود و جز به هنگام ضرورت سخن نمی گفت.
* هنگام سخن گفتن در آغاز و پایان، به آرامی، لب به سخن می گشود.
*کلامش ، کوتاه و جامع و خالی از تفصیل بی جا و رساننده مقصود بود.
* در راه رفتن قدم هایش را از زمین بلند می کرد و به آرامی و وقار راه می رفت.
* تند می رفت مانند کسی که بر زمین سراشیب راه می رود.
* چون به جانبی نگاه می کرد، با تمام بدن متوجه می شد.
* چشم ها افتاده بود و به سوی زمین بیشتر نگاه می کرد تا به آسمان.
* به کسی خیره نمی شد ، بلکه نگاه کردنش، لحظه ای بیش نبود.
*هر که را می دید، ابتدا سلام می کرد.
* نعمت در نظرش بزرگ می نمود، اگر چه ناچیز باشد
*هیچ نعمتی را نکوهش نمی کرد.
* دنیا و ناملایمات آن هرگز او را به خشم نمی آورد.
* اگر حقی پای مال می شد، از شدت خشم، کسی را نمی شناخت و از هیچ چیز پروا نداشت تا آنکه حق را یاری کند.
* هنگام اشاره ، به تمام دست اشاره می کرد.
* چون از مطلبی تعجب می کرد، دست ها را پشت و رو می کرد.
* هنگام صحبت کردن، دست ها را به هم وصل می کرد و انگشت ابهام دست چپ را به کف دست راست می زد.
* بیشتر خنده های آن حضرت لبخند بود.
* با مردم انس می گرفت و آنان را از خود دور نمی کرد و حالشان را جویا می شد.
* بزرگ هر قومی را گرامی می داشت و او را بر قومش حاکم می کرد.
* همیشه از مردم حذر می کرد و خود را می پایید، بدون آنکه صورت از آنان بگرداند و بدخلقی کند.
* هر کار نیکی را تحسین و تقویت می کرد.
* از یاران خود تفقد می کرد.
* از کار مردم غفلت نمی کرد، مبادا آنان منحرف شوند.
* درباره حق کوتاهی نداشت و از آن تجاوز نمی کرد.
* اطرافیان آن حضرت، نیکان مردم بودند. برترین آنان نزد ایشان کسانی بودند که مردم را بیشتر نصیحت کنند و بزرگترینشان کسانی بودند که درباره برادر دینی بیشتر مواسات و خیرخواهی داشت.
* در هیچ مجلسی نمی نشست و برنمی خاست، مگر به یاد خدا
* در مجالس ، جای مخصوصی برای خود انتخاب نمی کرد و از این کار نهی می فرمود.
* وقتی به جمعیتی می پیوست، هر جا که خالی بود، می نشست و اصحاب را به این کار دستور می داد.
*حق هر یک از اهل مجلس را ادا می کرد و کسی احساس نمی کرد که دیگری پیش از آن حضرت از او محترم تر است.
* با هر کس که می نشست، آن قدر صبر می کرد تا خود آن شخص برخیزد.
*مجلس ایشان، مجلس حلم و حیا و صداقت و امانت بود و در آن آوازها بلند نمی شد و حرمت مردم هتک نمی شد. اگر لغزشی سر می زد، جای دیگر گفته نمی شد.
* کسی را زیاد مدح نمی کرد و از چیزی که به آن رغبت و میل نداشت ،غفلت می ورزید.
* از سه چیز پرهیز می کرد: جدال ، پرحرفی و گفتن مطالب بی فایده .
* نسبت به مردم از سه چیز پرهیز می کرد: هرگز کسی را سرزنش نمی کرد، از او عیب نمی گرفت، لغزش و عیب های مردم را جستجو نمی کرد.
* سخن نمی گفت ، مگر در جایی که امید ثواب در آن داشت.
* اگر اهل مجلس از چیزی به خنده می افتادند، وی نیز می خندید و از آنچه تعجب می کردند، تعجب می کرد.
* بر بی ادبی شخص غریب در پرسش و گفتار صبر می کرد.
*هرگز ثنای کسی را نمی پذیرفتند، مگر اینکه ثنایش به عنوان تشکر از آن حضرت باشد.
* سخن هیچ کس را نمی برید، مگر آنکه از حد مشروع تجاوز کند در آن صورت با نهی کردن یا با برخاستن، سخن او را قطع می کرد.

حضرت ختمی مرتبت صلوات الله علیه فرموده اند:

1. رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که با تربیت صحیح، فرزند خود را در نیکی به والدین کمک نمایند.
2. یا علی ! خداوند لعنت کند (از رحمت و فیض الهی بی نصیب باد) پدر و مادری که (بر اثر سوء رفتار و گفتار خود، باعث انحراف فرزند خویش شوند) او را به عصیانشان وادار سازند.
3. خشنودی پدر و مادر، رضای خداوند است و خشم الهی در غضب پدر و مادر است.
4. نگاه محبت آمیز فرزند به روی پدر و مادر عبادت است ( و در پیشگاه الهی استحقاق پاداش دارد)
5. وجود پیران سالخورده بین شما، باعث افزایش نعمت های الهی است.
6. پیر سالخورده در خانواده اش همانند پیغمبر الهی است میان امتش
7. به شما سفارش می کنم با جوانان به نیکی رفتار کنید (و شخصیت آنان را گرامی بدارید)
8. احترام و تجلیل سالخوردگان، در واقع تنظیم و تکریم ذات اقدس خداوند است.
9. بهترین امت من کسانی هستند که برای خود همسر برگزیده اند و بدترین آنان کسانی هستند که از ازدواج سرباز زده اند.
10 . ای گروه جوانان ! هر یک از شما که توانایی ازدواج دارد حتماً همسری برای خود برگزیند، زیرا این عمل برای محافظت چشم از نگاه های آلوده و پاکدامنی بهتر است.
11. کسی که دوست دارد پاک و طاهر به دیدار خداوند نایل گردد، باید با انتخاب همسر موجبات عفت و پاکی خود را فراهم آورد.
12. ای علی ! حق فرزند به پدرش این است که برای او اسم خوب انتخاب کند، خوب تربیتش نماید و کار مناسبی برای او پیدا کند.
13. آدمی تحت تأثیر رفیق است ( و از روش او پیروی می کند) پس باید ( در انتخاب دوست دقت کند ) و ببیند با چه کسی دوستی می کند.
14. خیری نیست در رفاقت و هم نشینی با کسی که حقوقی را برای خود در نظر می گیرد ولی نسبت به تو بی توجهی است.
15. شایسته ترین مردم برای بدنامی کسانی اند که با بدنامان رفیق می شوند و با آنان مجالست می کنند.
16. به فرزندان خود تیراندازی و شنا بیاموزید.
17. خداوند متعال به جوانی که جوانی اش را در عبادت خدا سپری می کند بر فرشتگان مباهات می کند و می گوید به بنده ام بنگرید که چگونه به خاطر من از گناه دوری جسته است.
18. زن را برای زیبایی اش به همسری نگیر، چه ممکن است زیبایی زن، سبب بی عفتی او گردد، و همچنین به انگیزه مالش با وی پیوند زناشویی برقرارمکن، زیرا مال می تواند مایه طغیان او شود، بلکه با زن با ایمان ازدواج کن.