مناسبتهای روز سیزدهم اسفند ماه

- انعقاد «معاهده پاریس» بین ایران و انگلستان و جداشدن افغانستان از ایران (1235ش.)

- رحلت فقیه بزرگ و استاد برجسته حوزه علمیه قم، آیت الله «میرزا محمد فیض قمی» (1329ش.)

- برگزاری نخستین سمینار شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر (1374ش.)

1 – پس از تصرف هرات در افغانستان، توسط قوای ناصرالدین شاه قاجار، دولت انگلستان که از این امر، ناراضی بود، به ایران اعلام جنگ داد و جزیره خارک و بوشهر را به اشغال خود درآورد. در این حال، درگیریهایی بین نیروهای ایرانی و انگلیسی روی داد که به شکست سربازان ایرانی انجامید. از این رو، مذاکراتی برای صلح آغاز شد که به عقد معاهده پاریس در فرانسه بین ایران و انگلیس انجامید. به موجب این معاهده ننگین، دولت ایران تعهد سپرد که هرات و تمام خاک افغانستان را تخلیه نماید و از هر ادعایی نسبت به حکومت خود در هرات و تمامی افغانستان دست بردارد. انگلیسیها نیز پذیرفتند که قوای خود را از ایران خارج کنند و اسرای جنگی ایران را آزاد سازند. این معاهده، دست ایران را به کلی از دخالت در افغانستان کوتاه کرد و باعث نفوذ انگلستان در دربار ایران گردید. بنابراین، هرات به کلی از ایران جدا شد و افغانستان نیز با عنوان استقلال یابی، از ایران استقلال یافت. عهدنامه پاریس، ضربه شدید دیگری بود که بر کمتر از معاهدات گلستان و ترکمنچای بین ایران و روسیه نبود؛ قلمرو حکومتی ایران به کمترین حد خود رسید.

2 – میرزا محمد فیض قمی از نوادگان ملامحسن فیض کاشانی، در سال 1254 ش.(1293ق.) در بیت علم و تقوا در شهر قم به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات و سطوح حوزه در قم و تهران، برای تکمیل تحصیلات خود، راهی تهران شد. فقه و اصول و حکمت و عرفان را از استادانی همچون آیت الله میرزا حسن آشتیانی و میرزا محمود قمی و شیخ علی رشتی فرا گرفت. وی در 24 سالگی برای ادامه تحصیل، رهسپار عتبات عالیات گردید و از محضر علامه سید محمد کاظم یزدی طباطبایی، آخوند ملا کاظم خراسانی و شیخ اصفهانی بهره برد. آیت الله میرزا محمد فیض پس از اخذ اجازه اجتهاد از علمای نجف، برای درک افکار و تحقیقات علمی و فقهی آیت الله میرزا محمد تقی شیرازی به سامرا هجرت کرد و در درس آن بزرگوار شرکت نمود. طولی نکشید که وی در ردیف شاگردان بزرگ استاد قرار گرفت و به مقامات عالی علمی رسید به طوری که میرزا شیرازی، در احتیاجات خود، برخی از مقلدانش را به تقلید از فیض قمی ارجاع می داد. آیت الله فیض بعدها وارد قم شد و با همتی عالی، مدرسه فیضیه را که به صورت مخروبه درآمده بود بازسازی و احیا کرد. میرزا محمد فیض قمی از جمله عالمانی است که در دعوت از آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی از اراک به قم و تأسیس حوزه علمیه قم، نقش مهمی ایفا کرد و پس از تأسیس حوزه علمیه در کنار آیت الله حائری، قرار گرفت. ایشان پس از رحلت آیت الله حائری و زعامت مراجع ثلاث و سپس ورود آیت الله بروجردی، علیرغم داشتن صلاحیت علمی و فقهی از آن بزرگواران تبعیت می نمود و تحکیم آنان را، تحکیم و حفظ حوزه علمیه و برای خدا می دانست. کتاب الفیض، حاشیه بر عروة الوثق، مناسک حج، حاشیه وسیلة النجاة، شرحی بر منظورمه مرحوم سید بحرالعلوم در فقه، ذخیرة العباد و چند اثر دیگر از آن جمله اند. این عالم ربانی سرانجام در سیزدهم اسفند 1329 برابر با بیست و پنجم جمادی الاول 1370 ق. در هفتاد و پنج سالگی در حین انجام فریضه نماز در حالت قنوت که دعای «الهی عاملنا بفضلک» می خواند روحش به ملکوت اعلی پر گشود و در ایوان طلا در جوار حضرت معصومه (س) مدفون شد.

مناسبتهای روز دوازدهم اسفند ماه

- شروع جنگ شهرها توسط عراق در جریان جنگ تحمیلی (1363ش.)

- آغاز عملیات کربلای 7 در منطقه حاج عمران، توسط ارتش جمهوری اسلامی (1365ش.)

- درگذشت بانو «کوکب پور رنجبر» مدرس قرآن (1370 ش.)

- رحلت فقیه معظم آیت الله « شیخ محمدرضا محقق تهرانی» (1373ش.)

1 – با فرا رسیدن فصل زمستان و احتمال اجرای عملیات جمهوری اسلامی، که در منطقه جنوب در موقعیت مناسب فصلی انجام می گرفت، زمزمه های تازه ای مبنی بر احتمال گسترش حملات عراق به نفتکشها و حمله به شهرها و اماکن غیرنظامی آغاز شد. عراق در آبان 1363 به طور رسمی اعلام کرد که اماکن غیر نظامی ایران را هدف حمله قرار خواهد داد. این تهدید که بعدها تحقق یافت درعین حال که به منزله تشدید فشار به ایران و در نتیجه، گسترش دامنه جنگ بود، نشان دهنده ناکامی استراتژی عراق در مراحل پیشین نیز بود. بنابراین اگر قصد عراق از ایجاد زیرساخت تولید گازهای شیمیایی، مقابله با حضور گسترده نیروهای داوطلب بود و حمله به نفتکشها برای محروم کردن ایران از درآمد ارزی صورت می گرفت، حمله به اماکن غیرنظامی، با ایجاد زیرساخت موشکی و افزایش حملات هوایی، با هدف فشار روانی – اجتماعی مستقیم بر روی مردم و غیر مستقیم بر مسؤولین و تصمیم گیرندگان برای فراهم سازی زمینه های پایان جنگ بود. متعاقب انفجار اولین راکت هواپیماهای عراقی در تهران که کاملاً غیرقابل انتظار بود و نگرانیهای بسیاری را به وجود آورد، برخی از تحلیلگران، هدف عراق را از این اقدام را وادار ساختن ایران برای دست زدن به یک حمله زمینی زودرس ذکر کردند. در جریان جنگ شهرها، خسارات فراوانی به اماکن غیرنظامی وارد آمد و تعداد زیادی به شهادت رسیدند.

2 – در حالی که ایران اسلامی خود را آماده می کرد تا با اجرای عملیات کربلا 7، ضربه ای دیگر به دشمن وارد آورد، بر اثر شرارتهای رژیم بعث عراق، جبهه جنوب بار دیگر به شدت فعال شد و رزمندگان مستقر در منطقه عملیاتی کربلای 5 منطقه شلمچه را به قتلگاه بعثیان تبدیل کردند. در چنین شرایطی، نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، عملیاتی کربلای 7 را در 12 اسفند 65 با رمز مبارک یا مولای متقیان در عمق خاک عراق واقع در منطقه حاج عمران با اهداف آزادسازی ارتفاعات مهم منطقه، انهدام ماشین جنگی دشمن، تسلط بر منطقه حاج عمران و ایجاد تسهیلات لازم برای ادامه نبرد در منطقه آغاز نمود. در این عملیات، علاوه بر آزاد سازی چند ارتفاع و انهدام چندین تیپ و گردان دشمن، مقدار زیادی ادوات، سلاحهای سبک، نیمه سنگین و انواع خودرو، منهدم و مقداری نیز به غنیمت گرفته شد. تعداد کشته و زخمی دشمن نیز بیش از 2300 نفر و 185 اسیر بود.

3- بانو کوکب پور رنجبر در سال 1282 ش. در شیراز به دنیا آمد و از 16 سالگی به جمع آوری مستندات در روشهای تدریس علوم اسلامی پرداخت. وی، پس از اتمام تحصیلات خود به شغل معلمی تعلیمات دینی روی آورد و در اثنای تدریس در مدارس، اعراب گذاری و تصحیح نسخ قرآن چاپ پاکستان، هندوستان و دیگر کشورهای اسلامی را آغاز کرد. بانو پور رنجبر با تغییر روشهای تدریس قرآن و زیباسازی صفحات این کتاب آسمانی از سویی و ویراستاری و صفحه آرایی متن آموزشی و درک بصری راحت لغات از سوی دیگر تلاش نمود، تا آموزش قرآن را برای نونهالان و نوآموزان علوم دینی، ساده و آسانتر سازد. استاد پور رنجبر در 27 سالگی نابینا شد ولی با دیدن حضرت زهرا (س) در خواب، شفا یافت و عمر خود را وقف قرآن و علوم دینی کرد. ره آورد چهل و شش سال خدمت در مراکز دولتی و ملی ایشان، تأسیس مرکز آموزش کوکبیه است. ایشان از سالهای 1338 تا 1363 به منظور تدریس قرآن مجید، ساده ترین روش ممکن خودآموزی در شش جلد تحت عنوان خودآموز و روش تدریس قرائت مجید را تألیف نمود. خودآموز گفتگوی حسین و حسن، دیگر اثر این بانوی قرآنی است. خانم پوررنجبر به هنگام فوت، 88 سال داشت.

4- آیت الله حاج شیخ محمدرضا محقق تهرانی در سال 1291 ش. (1332 ق.) در تهران به دنیا آمد و پس از پشت سرگذاشتن دروس مقدمات و سطح در قم، راهی مشهد شد. وی در مشهد از دروس آیات عظام: میرزا هاشم قزوینی و حاج آقا حسین طباطبایی قمی و در تهران از محضر درس اخلاق و عرفان آیت الله محمد علی شاه آبادی استفاده برد. آیت الله محقق تهرانی پس از چندی در قم در درس حضرات آیات: سید صدرالدین صدر، سید محمد تقی خوانساری و سید محمد حجت کوه کمره ای شرکت جست و بر اندوخته های علمی خویش افزود. با ورود آیت الله بروجردی به قم در سال 1323، به مدت نُه سال در درس فقه و اصول ایشان حاضر شد و به مدارج بالای علمی دست یافت. این عالم فرزانه، سپس سالیانی در مشهد و تهران به تدریس، تألیف، تصنیف و ارشاد مردم پرداخت و منشأ خدماتی گردید. از ایشان آثار متعددی بر جای مانده که حقایق الفقه فی شرح شرایع الاسلام شامل یک دوره کامل فقه استدلالی در هفتاد جلد، یکی از آثار گرانبهای اوست. آیت الله محقق تهرانی سرانجام در 12 اسفند 1373 ش. برابر با دوم شوال 1415 ق. در هشتاد و دو سالگی، بدرود حیات گفت و به جوار رحمت حق شتافت.

مناسبتهای روز یازدهم اسفند ماه

- آغاز خروج ارتش انگلیس از ایران پس از پایان جنگ جهانی دوم (1324ش.)

- تشکیل حزب شاهنشاهی «رستاخیز» (1353 ش.)

- عزیمت اولین گروه از نیروهای اردنی به جبهه جنگ عراق علیه ایران (1360ش.)

- رحلت فقیه و عالم وارسته آیت الله «حسن نوری همدانی» (1369ش.)

1 – محمدرضا پهلوی می خواست در داخل کشور، مرکز همه قدرتها باشد و تصور می کرد از این طریق می تواند در ردیف سران کشورهای بزرگ درآید، از این رو در یازدهم اسفند 1353، طی سخنانی، آغاز عصر رستاخیز را اعلام کرد و نوید تشکیل یک حزب واحد و سراسری را داد. به این ترتیب، احزاب موجود برچیده شدند و حزب رستاخیز را اعلام کرد و نوید تشکیل یک حزب واحد و سراسری را داد. به این ترتیب احزاب موجود برچیده شدند و حزب رستاخیز ملت به عنوان تنها حزب قانونی، مطرح شد. در ایران، برای نخستین بار بود که نظام تک حزبی، استقرار می یافت که البته آن هم همچون نظامهای چند حزبی قبلی، بیشتر جنبه صوری و ظاهری داشت و عمدتاً به عنوان یکی از ابزارهای حکومتی به کار گرفته شد. شاه با ایجاد این حزب، رکن چهارمی را به سه رکن بوروکراسی، ارتش و دربار افزود؛ در حالیکه این رکن در مقایسه با دیگر ارکان حکومت رژیم، از قدرت و نفوذ و تأثیرگذاری کمتری برخوردار بود. نخستین ثمره شوم حزب رستاخیز، دوره بیست و چهارم به عنوان آخرین دوره مجلس شورای ملی بود که توسط این حزب آماده و در شهریور 1354، افتتاح گردید. دومین دستاورد این حزب، تغییر تاریخ هجری به تاریخ شاهنشاهی بود که خود نشانه اوج فرعونیت طاغوت به شمار می رفت. شاه، تهدید کرد که هرکس نمی خواهد به عضویت حزب درآید باید کشور را ترک کند. اما تشکیل این حزب با واکنش تند امام خمینی مواجه گردید و ایشان این حزب را تحریم کردند. رسوایی ادامه حیات این حزب پس از سه سال و نیم، به حدی رسید که با روی کار آمدن دولت جعفر شریف امامی، وی برای فرونشاندن خشم مردم، در اقدامی عوام فریبانه، این حزب را مهر 1357 منحل اعلام کرد. ولی دیگر کار از کار گذشته بود و انقلاب ملت مسلمان ایران تومار سلطنت را در بهمن 57 در هم پیچید.

2 – همزمان با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، انواع کمکها از طرف بسیاری از کشورها به عراق سرازیر شد تا بر ضد جمهوری اسلامی ایران به کار گرفته شود. در این میان، ملک حسین اردنی پادشاه اردن نیز با حمایت کامل این جنگ، خواستار پشتیبانی کلیه کشورهای عربی از عراق گردید. در این راستا بندر عقبه این کشور در ساحل دریای سرخ برای ارسال کمکهای تسلیحاتی غرب به عراق، به این منظور اختصاص یافت و سیل کمکها، روانه عراق گردید.همچنین تعداد چهل هزار سرباز مسلح اردنی به دستور ملک حسین در مرز اردن با عراق مستقر شدند که در این روز، به جبهه های جنگ علیه ایران عزیمت کردند. با تمام این کمکها و همکاری دهها کشور با عراق برای جنگ با نهال نوپای انقلاب اسلامی ایران، ارتش، بسیج و سپاه اسلام، در برابر این دشمن متحد و پیشرفته و مسلح مقاومت کرده و آنان را از خاک میهن اسلامی بیرون راندند.

3 – آیت الله میرزا حسن نوری همدانی در سال 1302 ش. در یکی از روستاهای اطراف همدان به دنیا آمد و پس از آن که دوره مقدماتی علوم را نزد پدر فراگرفت. سطوح عالیه را در محضر آخوند ملا علی همدانی آموخت. وی سپس در بیست سالگی برای فراگیری مدارج عالی علوم اسلامی، در حلقه درس خارج استادان نامداری همچون آیات عظام: سید حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، امام خمینی و علامه طباطبایی قرار گرفت و علم اصول، فقه، تهذیب نفس و فلسفه را آموخت. آیت الله نوری همدانی در سال 1337، در حالی که سلطه ننگین استبداد پهلوی بر جامعه اسلامی ایران حکمفرما بود و مبارزه همه جانبه اسلام خواهان روز به روز گسترش می یافت، اقدام به تأسیس انجمنهای اسلامی قم، با نام مکتب ولی عصر (عج) نمود و تشکلی ارزشمند از جوانان مسلمان، برای آشنا ساختن آنان با مبانی دین، به وجود آورد. در واقع، آن مجموعه، کانون مبارزه علیه التقاط، کفر و محل تحقیق و تبیین مفاهیم دینی بود. پس از مدتی آیت الله نوری از طرف ساواک بازداشت شد و این مرکز پس از هجده سال فعالیت، در سال 1355 توسط رژیم تعطیل شد. این روحانی مجاهد، پس از انقلاب از طرف امام خمینی برای تبلیغ و هدایت نیروهای مسلمان ساکن انگلستان به آنجا اعزام شد و به وظایف دینی و انقلابی خود عمل نمود. آیت الله نوری علاوه بر توانایی در فن خطابه و هنر شعر و خوشنویسی، آثاری را به رشته تحریر درآورد که پیروزی در سایه شکست، توضیح المسائل و مجموعه آثار از آن جمله اند. سرانجام این یار وفادار امام و انقلاب در یازدهم اسفند 1369 ش. به هنگام سفر تبلیغی به سیرجان، بر اثر تصادف، در شصت و هفت سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و در جوار حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.

مناسبتهای روز دهم اسفند ماه

- ورود امام خمینی (ره) به قم پس از پانزده سال دوری (1357 ش.)

- آغاز به کار رسمی کمیته حسن نیت در اوایل جنگ تحمیلی (1359 ش.)

- جشن «سده» یکی از اعیاد ملی و رسمی ایرانیان قبل از اسلام

1 – امام خمینی (ره) پس از بازگشت پیروزمندانه به میهن اسلامی ایران، در تهران اقامت نمودند تا پایه های حکومت اسلامی استقرار یابد. معظم له پس از تشکیل دولت موقت و سامان یابی نسبی اوضاع کشور، بنا به وعده ای که داده بودند هجده روز پس از پیروزی انقلاب در تاریخ دهم اسفند 1357 ش، به کانون انقلاب اسلامی یعنی قم عزیمت نمودند. اما آن حضرت، 11 ماه بعد در اثر ابتلا به بیماری قلبی، در دوم بهمن 1358 ش، مجدداً به تهران بازگشتند و از آن پس، به علت ضرورت رهبری نظام اسلامی از نزدیک و لزوم حضور ایشان در مرکز کشور تا پایان عمر پربار خویش در تهران اقامت گزیدند.

2 – بر اساس پیشنهاد وزرای امور خارجه سازمان کنفرانس اسلامی و موافقت اجلاس سران، کمیته حسن نیت با هدف پایان دادن به جنگ عراق و ایران از طرق صلح آمیز به وجود آمد. این کمیته که بعدها نام خود را به کمیته صلح تغییر داد و از رؤسای جمهوری برخی کشورهای اسلامی تشکیل شده بود، با انجام سفرهایی به تهران و بغداد، آخرین نظریات دو کشور متخاصم را دریافت می کرد و پس از جمع بندی این نظریات، نشستهایی را ترتیب می داد. در نهایت، تصمیمات این کمیته در چارچوب قطعنامه و یا بیانیه صادر و اعلام می شد. اولین سفر کمیته حسن نیت به تهران و بغداد در تاریخ 10 اسفند 1359 صورت گرفت و پس از پایان این سفر، اولین طرح خود را ارائه نمود که در آن به احترام کامل به تمامیت ارضی، عدم تصرف اراضی با اعمال زور، همچنین آتش بس میان ایران و عراق و نیز عقب نشینی و چگونگی استفاده طرفین از آبراه شط العرب اشاره شده بود. در این طرح، همچنین پیش بینی شده بود که ناظران نظامی سازمان کنفرانس اسلامی، بر آتش بس و عقب نشینی نظارت کنند. در این میان، جمهوری اسلامی ایران، پیش شرط هرگونه آتش بس را عقب نشینی مزدوران بعث عراق به مرزهای بین المللی و معرف آغازگر جنگ عنوان نمود که با مخالفت عراق، این طرح و طرحهای بعدی کمیته صلح، راه به جایی نبردند. سرانجام کار کمیته صلح پس از نُه سفر و ارائه شش طرح صلح و در حالیکه وضعیت جبهه ها به نفع ایران بود، در بیستم آبان 1365 ش. در جده عربستان بدون دسترسی به نتیجه مطلوب پایان پذیرفت.

مناسبتهای روز نهم اسفند ماه

- مرگ «احمد شاه قاجار در پاریس» (1308ش.)

- صدور حکم «امام خمینی»(ره) مبنی بر تشکیل بنیاد مستضعفان (1357 ش.)

- برگزاری دومین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا (1381ش.)

- روز ملی حمایت از حقوق مصرف کنندگان

 1 – احمد شاه قاجار، پسر محمدعلی شاه قاجار در سال 1274 (1314 ق.) در تبریز به دنیا آمد. وی در خردسالی به ولایتعهدی پدر دست یافت و در دوازده سالگی پس از فتح تهران توسط مشروطه طلبان و خلع محمدعلی شاه، به مقام سلطنت رسید. اما فاتحان تهران به علت صغر سن او، عضدالملک را به سمت نیابت سلطنت احمد شاه انتخاب کردند و سپس ابوالقاسم خان ناصر الملک، عهده دار این سمت شد. وقتی احمد میرزا به سن قانونی رسید، طی مراسم پرهزینه ای، تاج گذاری کرد و رسماًً قدرت را در دست گرفت. در دوران سلطنت وی، حوادث مهمی در عرصه بین المللی و داخلی اتفاق افتاد که شهادت شیخ فضل الله نوری، اولتیماتوم روسیه تزاری به ایران و اشغال برخی نقاط کشور توسط قوای روس، آغاز جنگ جهانی اول و تجاوز متفقین به ایران، انعقاد قرارداد ننگین ایران و انگلیس معروف به قرارداد 1919 وثوق الدوله، وقوع نهضت جنگل و قیام شیخ محمد خیابانی و نیز کودتای اسفند 1299، از این جمله می باشد. احمد شاه به گمان اینکه رضاخان سردار سپه، سلطنت او را حفظ خواهد کرد، از او حمایت ننمود و او را تأیید کرد. رضاخان هم در ظاهر، مطیع اوامر احمد شاه بود ولی پس از کودتا، به طور مخفیانه و سپس علنی، موجبات برکناری شاه قاجار از فرماندهی کل قوا و سلطنت او را فراهم آورد.احمد شاه، مدتی پس از آنکه از سفر دوم خود به اروپا که ده ماه به طول انجامیده بود بازگشت، فرمان ریاست وزرایی سردار سپه را صادر نمود و چند روز بعد، عازم اروپا گردید، سفری را که دیگر بازگشت نداشت، فرمان ریاست وزرایی سردار سپه را صادر نمود و چند روز بعد، عازم اروپا گردید، سفری که دیگر بازگشت نداشت. غیبت طولانی احمدشاه، زمینه را برای هر گونه فعالیت رضاخان به دست او داد و رضاخان پس از شکست طرح جمهوری، خواستار براندازی و انقراض قاجار گردید که در نهایت به آن کار، موفق شد. پس از آن، تلاش احمد شاه برای بازپس گیری قدرت به جایی نرسید و سرانجام در نهم اسفند 1308 ش. در 34 سالگی درگذشت و در عتبات عالیات به خاک سپرده شد. احمد شاه بر خلاف پدرش، فردی گوشه گیر و منزوی بود و علاقه ای به سلطنت و قدرت نداشت. احمد شاه در حالی به سفرهای متعدد و طولانی اروپا می رفت که مردم ایران دوران قحطی و فقر هولناکی را طی می کردند و بیش از هر زمان، به امنیت و رفاه نیازمند بودند. ولی او بدون توجه به این مسائل، بارها به بهانه معالجه و در واقع برای خوشگذرانی به اروپا سفر کرد و بار مالی فراوانی بر دوش ملت نهاد.

2 – بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی، یک مجموعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که در نهم اسفند 1357 ش. با دستور حضرت امام خمینی (ره) خطاب به شورای انقلاب، تأسیس شد. امام خمینی (ره) در قسمتی از فرمان خویش فرمود: «شورای انقلاب اسلامی به موجب این مکتوب، مأموریت دارد که تمام اموال منقول و غیرمنقول سلسله پهلوی و شاخه ها و عمال و مربوطین به این سلسله را که در طول مدت سلسله غیرقانونی از بیت و المال مسلمین اختلاس نموده اند، به نفع مستضعفان و کارگران و کارمندان ضعیف، مصادره و منقولات آن در بانکها و شماره ای به اسم انقلاب به اینجانب سپرده شود و غیرمنقول از قبیل مستغلات و اراضی، ثبت و ضبط شود تا به نفع مستمندان صرف گردد.» به دنبال صدور این فرمان از سوی امام خمینی (ره) تشکیلاتی به نام بنیاد مستضعفان، جهت حفظ و حراست از اموال عمومی مصادره شده، توسط شورای انقلاب تشکیل گردید و اولین اساسنامه بنیاد، مشتمل بر 25 ماده در هفتم تیر 1358، تصویب و به تأیید شورای انقلاب رسید. حساسیت و ضرورت نظارت دقیق تر بر این مجموعه عظیم و هماهنگی بیشتر با برنامه های دولت، موجب شد که حضرت امام در 26 شهریور 1359 ش، شهید محمد علی رجایی، نخست وزیر وقت را برای اداره بنیاد، منصوب نمایند.

3 – دومین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در روز نهم اسفند ماه 1381 برگزار شد. در این دوره از انتخابات شوراها، در حدود 220 هزار نفر از ایرانیان سراسر کشور برای حضور در عرصه دومین دوره از انتخابات شوراها، 905 شورا در شهرها، 34 هزار و 205 شورای روستایی و 17 شورا در شهرکهای جمهوری اسلامی ایران استقرار یافت. این در حالی است که در دوره اول، فقط 742 شهر دارای شورای شهر بودند. آمارهای موجود از دور اول فقط 742 شهر دارای شهر بودند. آمارهای موجود از دو دوره اول و دوم انتخابات شوراهای اسلامی کشور حاکی از رشد 20 درصدی تعداد داوطلبان زن در این انتخابات نسبت دوره اول در سال 1377 است. این در حالی است که بیش از 41 درصد از کل داوطلبان انتخابات شورا را جوانان سنین 25 تا 35 ساله تشکیل می دهند. جمع کل شرکت کنندگان در این دوره بیش از بیست میلیون نفر و در حدود 51 درصد کل واجدین شرایط اخذ رای بود که به انتخاب 180 هزار نفر برای عضویت در 35 هزار شورای شهر و روستا انجامید.

مناسبتهای روز هشتم اسفند ماه

 - رحلت عالم ربانی و بزرگواری آیت الله «ملا عبدالله بروجردی» (1289ش.)

- امضای عهدنامه دوستی بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی (1299ش.)

- رحلت فقیه بزرگوار آیت الله «سید علی کوه کمره ای»(1319 ش.)

- درگذشت استاد «صدرالدین محلاتی» محقق و شاعر( 1359 ش.)

- بمباران شیمیایی جبهه ها توسط رژیم بعث عراق در جریان جنگ تحمیلی (1362ش.)

- درگذشت «غلامحسین بنان» استاد موسیقی ایرانی (1364ش.)

- روز امور تربیتی و تربیت اسلامی

- صدور بیانیه شورای امنیت درباره مذاکرات ایران و عراق برای اجرای قطعنامه 598 (1286ش.)

- شهادت «حسین خرازی» فرمانده لشگر 14امام حسین (ع) در جریان دفاع مقدس (1365ش.)

1 – آیت الله ملا عبدالله بن عبدالباقی بروجردی در سال 1218 ش. (1256ق.) در بروجرد به دنیا آمد. وی، مقدمات علوم اسلامی را از علمای بروجرد فرا گرفت و پس از مدتی در حلقه درس شیخ ملا اسدالله بروجردی راهی حوزه علمیه اصفهان گردید و از محضر درس شیخ محمد باقر اصفهانی و دیگران، کسب فیض کرد و پس از سالیانی، به مدارج بالای علمی دست یافت. ایشان از آن پس، به زادگاه خود بازگشت و به تدریس و فتوا و امامت جماعت در بروجرد پرداخت. در حلقه درس وی، فاضلان فرهیخته ای پرورش یافتند که مرجع تقلید شیعیان، حضرت آیت الله سید حسین بروجردی، از همه مشهورتر است. ایشان به عنوان یکی از مشاهیر بروجرد، در کنار تدریس به تألیف نیز مشغول بود و آثاری را به رشته تحریر درآورد که کتاب الصلاة و رساله ای در اجتماع امر و نهی، از آن جمله است. ملا عبدالله بروجردی سرانجام در 8 اسفند 1289 ش. برابر با 28 صفر 1329 در 71 سالگی بدرود حیات گفت و در مقبره ای که در جوار مسجدش برای خود بنا کرده بود، به خاک سپرده شد.

2 – عهدنامه دوستی ایران و شوروی چهار سال پس از پیروزی انقلاب کمونیستی شوروی منعقد شد و مسکو متعهد گردید که از سیاست استعماری روسیه تزاری درباره ایران پیروی نخواهد کرد. بر این اساس، اتحاد جماهیر شوروی، همه قراردادهایی را که روسیه تزاری با ایران منعقد کرده و به ضرر ایران بود، لغو کرد. همچنین اتحاد جماهیر شوروی، همه قراردادهایی را که روسیه تزاری با ایران منعقد کرده و به ضرر ایران بود، لغو کرد. همچنین اتحاد جماهیر شوروی در عهدنامه دوستی با دولت ایران، قراردادهایی را که دولت روسیه با دولت ایران و قراردادهایی را که دولت روسیه با دولت ثالثی بر ضد ایران، امضا کرده بود بی اعتبار دانست. با این حال، دولت شوروی، سرزمینهای قفقاز و ترکستان را در شمال غربی و شرقی ایران، در تصرف خود نگاه داشت و به ایران پس نداد. مهمترین تعهد ایران در این قرارداد، اجازه ندادن به کشورهای دیگر برای فعالیت بر ضد اتحاد جماهیر شوروی از طریق خاک ایران بود. با وجود امضای این معاهده دوستی، شوروی به تقویت عوامل کمونیست خود در داخل ایران پرداخت و در زمان حکومت شاهان پهلوی با تشکیل حزب کمونیست توده، سعی در رخنه در ارکان قدرت کشور داشت.

3- آیت الله سید علی بن سید علی تقی کوه کمره ای در تبریز به دنیا آمد. وی مقدمات و سطوح حوزوی را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل، عازم حوزه علمیه نجف اشرف گردید. ایشان در نجف در محضر عالمان بزرگی همچون میرزا حبیب الله رشتی، ملا محمد فاضل ایروانی و ملا محمد فاضل شرابیانی شرکت جست و پس از سالیانی به مدارج والای علمی دست یافت. آیت الله کوه کمره ای از آن پس به زادگاه خود بازگشت و به انجام وظایف دینی و خدمات مذهبی مشغول شد. ایشان، سرانجام در هشتم اسفند 1319 ش. برابر با بیست و نهم محرم 1360 ق. وفات یافت و در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد. آیت الله سید علی کوه کمره ای، والد معظم فقیه و مرجع سترگ، آیت الله سید محمد حجت کوه کمره ای می باشد.

4 – صدرالدین محلاتی متخلص به صدر، فرزند آیت الله میرزا ابوالفضل محلاتی در سال 1283 ش. (1323 ق.) در شیراز به دنیا آمد. وی پس از تحصیل مقدمات، به عتبات عالیات رفت و در شهرهای اصفهان و قم نیز به ادامه تحصیل پرداخت تا این که موفق به اخذ درجه اجتهاد گردید. صدرالدین محلاتی از بدو تأسیس دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، به تدریس زبان و ادبیات عرب اشتغال ورزید و تا آخر عمر، استاد آن دانشکده بود. او علاوه بر تحقیق و نویسندگی، شعر می گفت و چون اهل عرفان بود، اشعارش مضامین عرفانی داشت. استاد صدرالدین محلاتی همچنین در شیراز حوزه درس خود را بنیان نهاد و حلقه تفسیر قرآنی ترتیب داد. او انجمن ادبی را در منزل خود تشکیل می داد و از مؤسسان کانون دانش پارس بود.از این محقق بزرگوار، آثاری بر جای مانده که تفسیر سوره والعصر، شأن نزول آیات قرآن، اسرار حج مکتب عرفان سعدی و ... از آن جمله اند. استاد صدرالدین محلاتی سرانجام در اسفند 1359 ش. در هفتاد سالگی درگذشت.

5 – رژیم بعث عراق در طول هشت سال دفاع مقدس، هرگاه که شکست سختی از رزمندگان اسلام متحمل می شد، علاوه بر موشک باران و بمباران مناطق مسکونی و غیرنظامی، بر خلاف تمام موازین بین المللی به طور وسیعی از بمبهای شیمیایی در جبهه ها استفاده می کرد که منجر به سوختگی، مسمومیت و شایعات چشمی و ریوی در رزمندگان اسلم در جبهه و اهالی روستاها می گردید. در این راستا، در تاریخ هشتم اسفند 1362 ش، پس از شناسایی منطقه عملیاتی خیبر در هورالهویزه و جزایر مجنون، این محور مورد حمله شیمیایی مزدوران بعثی عراق واقع شد و آثار آلودگی بر روی تجهیزات مزدوران بعثی عراق واقع شد و آثار آلودگی بر روی تجهیزات و وسایل نمایان گردید. این حملات شیمیایی وسیع، علاوه بر اثرات سوء بر انسان، عواقب مخرب وسیعی در محیط زیست نیز بر جای گذاشت.

6 – استاد غلامحسین بنان در سال 1290 ش. به دنیا آمد و استعداد او در موسیقی از جوانی آشکار شد و تحت تعلیم پدرش قرار گرفت. در 1321 خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد و پس از تأسیس انجمن موسیقی ملی، در سال 1323 ش. در این انجمن نیز به تدریس و تعلیم هنرجویان مشغول شد. بنان، نه تنها در موسیقی و آواز سنتی و کلاسیک ایران استاد بود، بلکه بر نغمات جدید ایران نیز تسلط کامل داشت. حاصل همکاری مرحوم بنان با رادیو ایران حدود 450 ترانه است که همچون دیگر آثار ارزنده و گرانبهای او در عرصه موسیقی ایران به یادگار مانده است. او در سال 1336 به دنبال سانحه رانندگی، بینایی چشم راست خود را از دست داد و در سال 1340 به عنوان اعتراض به هرج و مرج در موسیقی، خواندن را کنار گذاشت. سرانجام استاد بنان که در سالهای آخر عمر خود دچار بیماری گوارشی بود، در 74 سالگی در تهران جان سپرد و در امامزاده طاهر کرج مدفون گردید.

7 – سردار رشید سپاه اسلام شهید حسین خرازی در سال 1336 ش. در اصفهان به دنیا آمد. وی پس از اتمام دوران دبیرستان، در سال 1355 ش. به خدمت سربازی اعزام شد و با فرمان امام خمینی مبنی بر فرار سربازان از پادگانها، به سیل خروشان مردم پیوست. شهید خرازی در ابتدای پیروزی انقلاب با عضویت در کمیته دفاع شهری اصفهان به حراست از جاده های حساس شهر مشغول بود. سپس یک سال پس از انقلاب، همزمان با توطئه گروهکهای ضد انقلاب در گنبد و ترکمن صحرا، به آن منطقه اعزام شد و به فرماندهی نیروها در یکی از محورهای منطقه پرداخت و سپس چندین ماه در منطقه کردستان در راه دفاع از کیان اسلامی جانفشانی نمود. شهید حسین خرازی، همزمان با آغاز جنگ و سقوط خرمشهر، به خوزستان اعزام شد و در منطقه خط شیر، فرماندهی نیروهای بسیج در مقابله با قوای متجاوز بعث را برعهده گرفت. عملیاتهای فرمانده کل قوا، ثامن الائمه، فتح المبین، بیت المقدس، خیبر، بدر، والفجر 8 و کربلای 4 و 5، صحنه های فراوانی از رشادتها، ابتکار، خلاقیت و حسن فرماندهی این سردار رشید اسلام بود، ضمن آنکه وی در عملیات خیبر در اسفند 1362 نیز دست راست خود را در راه خدا تقدیم کرد. سرانجام شهید حسین خرازی این سردار رشید سپاه اسلام در جریان عملیات بزرگ و غرور آفرین کربلای 5 در حالی که فرماندهی لشکر 14 امام حسین (ع) را بر عهده داشت. در 8 اسفند 1365 به فیض عظمای شهادت نایل آمد و این عملیات، آخرین وداع با جهان مادی و آغاز حیات ابدی او را رقم زد. پیکر مطهر این شهید والامقام پس از تشییعی با شکوه، در گلستان شهدای اصفهان (تخت فولاد) به خاک سپرده شد.

8 – در تاریخ هشتم اسفند 1368 ش. (27 فوریه 1990 م.) شورای امنیت، بیانیه ای در خصوص مذاکرات ایران و عراق برای اجرای قطعنامه 598 صادر کرد. پیش نویس اولیه، حاوی نکاتی مغایر منافع جمهوری اسلامی ایران بود که آمریکا و شوروی از جمله سردمداران درج نکات مذکور بودند. پس از تلاشهای دیپلماتیک بسیار از قبیل ارسال پیام و ملاقاتهای متعدد، سرانجام جمهوری اسلامی ایران موفق به تعدیل در لحن بیانیه شد. در این بیانیه با اشاره به گذشت 18 ماهه از آتش بس ایران و عراق، اجرای کامل بندهای قطعنامه 598 خواسته شده و از تلاشهای دبیرکل به منظور برگزاری گفتگوهای مستقیم بین دو طرف با یک ساختار مناسب تحت نظارت وی حمایت گردیده است.

9 – نوجوانان و جوانان، نقش مهم و تعیین کننده ای در ساختن جامعه دارند. استمرار و بقای هر جامعه نیز مستلزم انتقال مجموعه باورها، ارزشها، رفتارها، گرایشها، دانشها و مهارتها به نسلهای جدید به وسیله آموزش و پرورش است. همچنین مدرسه، علاوه بر ایفای نقش انتقال دانش و مهارت فنی، به اجتماعی کردن افراد و نیز تطبیق دادن دانش آموزان با هنجارها و نگرشهای اجتماعی مطلوب و مناسب، توجه خاص دارد. بر همین اساس و از آنجا که مدرسه، نقش مهمی در آموزش و انتقال ارزشها به نسل بعدی جامعه دارد، در دوره نخست وزیری شهید رجایی و در دوران تصدی شهید باهنر در وزارت آموزش و پرورش، در 8 اسفند 1359، اقدام به تأسیس ستادهای امور تربیتی در مدارس کردند تا فرهنگ اسلامی را گسترش دهند و دانش آموزان را به احترام و عمل به ارزشهای اسلامی ترغیب نمایند و به اخلاق پسندیده شخصیتی، آراسته گردانند. هر ستاد امور تربیتی در مدرسه، از سه عضو تشکیل می شود. مدیر مدرسه یا یکی از معاونین، مربی تربیتی مدرسه و یکی از معلمان یا دبیران مؤمن که ضمن موفقیت در انجام وظایف آموزشی، به مبانی و روشهای تربیتی اسلام آشنا باشد. پاسداری از ارزشهای اسلامی و دستاوردهای انقلاب، برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی بین عملکرد عوامل تربیتی، توجه جدی به اهمیت نقش معلمان در فعالیتهای تربیتی و توجه به نقش دانش آموزان در فعالیتهای تربیتی و توجه به نقش دانش آموزان در فعالیتهای تربیتی از جمله اهداف حاکم بر ستادهای امور تربیتی است. همچنین تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی در بین دانش آموزان، نظارت بر فعالیتهای آموزشی و پرورشی، نظارت بر برنامه های انضباطی و اخلاقی مدرسه و برنامه ریزی به منظور استفاده بهینه از انجمن اولیاء و مربیان به منظور تقویت و توسعه فعالیتهای پرورشی مدرسه از جمله وظایف ستادهای امور تربیتی می باشند.

مناسبتهای روز هفتم اسفند ماه

- رحلت فقیه وارسته و عالم فاضل آیت الله «میرزا هاشم آملی»(1371ش.)

- درگذشت علامه «علی اکبر دهخدا نویسنده لغت نامه بزرگ دهخدا» (1324ش.)

- برگزاری اولین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا (1377ش.)

 1 – علی اکبر دهخدا در 5 اسفند 1258 ش. در تهران، دیده به جهان گشود. وی علوم ابتدایی و سطوح عالی را در ایران سپری کرد. سپس برای تکمیل علوم جدید به اروپا سفر نمود و مدت پنج سال به تحقیق و تفحص پرداخت. بازگشت دهخدا به ایران، مصادف با نخستین طلیعه، افکار آزادی خواهانه و شروع مبارزات جنبش مشروطیت در ایران بود. دهخدا که با استبداد و مظالم آن زمان شدیداًً مخالف بود، به صف مبارزان پیوست و به نگارش مقالات تند و طنزآمیز پرداخت. او که از همکاران روزنامه صوراسرافیل بود، پس از استقرار مشروطیت به ایران بازگشت و در روزنامه های مختلف نویسندگی کرد. او در ایام جنگ جهانی اول و مهاجرت آزادی خواهان، در یکی از ایلات بختیاری منزوی گردید و در آنجا مقدمات تدوین لغتنامه بزرگ خود را پی ریزی نمود. این اثر مهم علمی و ادبی دهخدا، آنچنان گسترده، دقیق و غنی است که می توان آن را یکی از شاهکارهای بزرگ زبان فارسی در قرن اخیر دانست. کارهای ادبی و انتقادهای دهخدا از نظر سبک و سلیقه، کم نظیر است و نوآوری او در طنزنویسی، مکتبی نوین در زبان و ادبیات فارسی به وجود آورد. در زمینه شعر نیز، دهخدا آثاری برجسته دارد که با بیانی ساده و دلنشین سروده شده است.دهخدا، همچنین با گردآوری کتاب امثال و حکم و مجموعه ای از بیست و چهار هزار ضرب المثل و حکم که مجموعه ای از بیست و چهار هزار ضرب المثل فارسی است، نخستین فرهنگ نامه عرفی و عامیانه را در زبان فارسی تدوین کرد. وی، سرانجام در هفتم اسفند 1334 ش. در 76 سالگی در تهران درگذشت و در قبرستان ابن بابویه در ری مدفون شد.

 2 – حضرت آیت الله میرزا هاشم آملی، فقیه و عالم بزرگ معاصر، در حدود سال 1283 ش. برابر با 1322 ق، در روستایی نزدیک لاریجان از توابع آمل در مازندران به دنیا آمد. ایشان پس از پشت سرگذاشتن تحصیلات مقدماتی، راهی تهران شد و در مدرسه سپهسالار این شهر اقامت گزید. او در آن مدرسه، مورد توجه شهید آیت الله سید حسن مدرس قرار گرفت و از استادانی همچون میرزا طاهر تنکابنی، میرزا هاشم آملی سپس در قم در محضر درس حضرات آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی و سید محمد حجت کوه کمره ای حاضر شد و پس از چندی به درجه رفیع اجتهاد نایل آمد. این فقیه سترگ از آن پس برای بهره مندی از محفل پر رونق نجف، عازم آن دیار گردید. ایشان در نجف، در درس حضرات آیات سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای نائینی و آقا ضیاء الدین عراقی حاضر شد و به مقام والایی در علم دست یافت. میرزا هاشم آملی از آن پس، حلقه درس خود را در نجف و قم تشکیل داد و فضلای بسیاری در محضر معظم له پرورش یافته و به درجات بالای علمی دست یافتند که حضرات آیات: میرزا جواد تبریزی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی، حسن حسن زاده آملی، سید جعفر کریمی، سید مصطفی و سید علی محقق داماد، محمد محمدی گیلانی و اسماعیل صالحی مازندرانی و دهها عالم فاضل از آن جمله اند. آیت الله میرزا هاشم آملی به عنوان یکی از شیوخ فقها و مراجع تقلید قم به شمار می رفت و در جریان انقلاب اسلامی ایران، از آغاز اولین نهضت روحانیون و مردم در قضیه انجمنهای ایالتی و ولایتی گرفته تا قیام 15 خرداد 1342 و بعد از آن، تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران، آن بزرگوار به عنوان یکی از مراجع تقلید در کنار رهبر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) قرار داشت و علاوه بر شرکت در جلسات علما در مواقع ضروری، دیدگاههای خود را با صدور اعلامیه به آگاهی همگان می رساند. این فقیه جلیل تمام عمر را با کمال زهد، تقوا و صدق و صفا و در نهایت عزت نفس گذرانید و به هیچ یک از تجملات دنیوی، اعتنایی نداشت. از جمله آثار چاپی ایشان، کتاب الطهارة، الصلاة و الصوم می باشند. این عالم ربانی سرانجام در هفتم اسفند 1371 ش. برابر با چهارم رمضان 1413 ق. در 88 سالگی به لقاء الله پیوست و در مسجد بالا سر حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.

 3 – در هفتم اسفند 1377، یکی از بزرگترین آرمانهای دیرین ملت مسلمان ایران تحقق یافت و با برگزاری انتخاباتی پرشور، نهاد و پایگاه مردمی شوراهای اسلامی شهر و روستا، در عرصه حکومتی، جلوه عملی پیدا کرد. تشکیل بیش از 33 هزار شورای شهری و روستایی در سراسر ایران اسلامی، گامی در جهت ورود و همکاری علنی تمام مردم در عرصه تصمیم گیریهای کشوری بود که به لحاظ کثرت جمعیت منتخبان انتخاباتی و نیز خاستگاه اجتماعی و فرهنگی شوراها، این عرصه را از دیگر عرصه ها متمایز و برجسته ساخته است. تمرکز زدایی، منطقه گرایی، توزیع قدرت، کاهش تصدی دولت در امور مملکتی، نهادهای مدنی، استفاده هرچه بیشتر از استعدادها و قابلیتهای توده مردم و بالاخره اجرای کامل اصل هفتم قانون اساسی، مبنی بر تشکیل شوراهای شهر و روستا و برای تصمیم گیری در امور کشور، از جمله اهداف و مطالبات مردمی بود که با تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا، بنیانی محکم یافت. 

مناسبتهای روز ششم اسفند ماه

- رحلت حکیم و فقیه بزرگوار آیت الله «میر محمد حسین شهرستانی» (1275 ش.)

- تصویب قانون احداث راه آهن سراسری ایران (1305 ش.)

- صدور اعلامیه روحانیون مبارز، درباره قیام خونین تبریز (1356ش.)

- بمباران کوهدشت، سقز، پل دختر و مهاباد توسط هواپیماهای عراق (1362 ش.)

- کشتار مسلمانان نمازگزار فلسطین در مسجد الخلیل از سوی یک صهیونیست اسرائیلی (1372ش.)

1- آیت الله سید ضیاء الدین، میر محمد حسین بن میر محمدعلی شهرستانی حائری، در حدود سال 1218 ش. (1256ق.) در خاندان اهل علم و از سادات مرعشی مازندرانی منتسب به امام سجاد (ع) در کرمانشاه به دنیا آمد. وی پس از طی مقدمات و سطوح عالی حوزوی، در حلقه درس شیخ محمد حسین اردکانی، فقه و اصول را فراگرفت و پس از سالیانی از استاد، به دریافت اجازه اجتهاد نائل آمد. آیت الله شهرستانی، همچنین هیأت و نجوم را از میرزا باقر یزدی آموخت و در این علوم به تبحر رسید. ایشان در پنجاه سالگی به زیارت مشهد رضوی رفت و چون به تهران آمد، مورد استقبال مردم واقع شد و ضمن تدریس در یکی از مدارس تهران، تألیف و مرجعیت جمعی از شیعیان را برعهده گرفت. این محقق، ادیب و شاعر امامی، از دوازده سالگی شروع به تألیف نمود و در طول حیات علمی خویش، در حدود هشتاد اثر ارزنده از خود به یادگار گذاشت که برخی از آثار ایشان شامل کتب الاستصحاب، اصل الاصول، تحقیق الادله، تذکرة النفس و لباب الاجتهاد و ... می باشند. آیت الله میر محمد حسین شهرستانی حائری سرانجام در ششم اسفند 1275 ش. ( 3 شوال 1315 ق.) در پنجاه و هفت سالگی بدرود حیات گفت و در رواق حسینی، نزدیک دیوار شهدا به خاک سپرده شد.

2 – به موجب قانون احداث راه آهن جنوب ایران، که در ششم اسفند ماه سال 1305 ق. به تصویب مجلس شورای ملی رسید، مخارج ساختمان راه آهن ایران از محل عوارض قند و شکر و چای تأمین گردید و قرار شد تا خط آهن از خورموسی به خرمشهر و از آنجا به تهران متصل شود. در نهایت، نخستین کلنگ احداث راه آهن ایران در 23 مهر سال 1306 ش. در تهران به زمین زده شد و همزمان عملیات ساختمانی راه آهن از مرکز و شمال و جنوب آغاز گردید. سرانجام عملیات ساخت راه آهن ایران در سوم شهریور سال 1317 ش. خاتمه یافت و کار حمل و نقل مسافر و بار آغاز شد. طول راه آهن سراسری ایران در آن سال در حدود 1400 کیلومتر بود که از بندر امام خمینی (شاهپور سابق) در جنوب، به بندر ترکمن، در شمال متصل می شد. طول خطوط آهن در مرداد 1376 به حدود ده هزار کیلومتر رسید و در برخی مسیرهای پر رفت و آمد، راه آهن دو خطه شده است.

3 – پس از آنکه مراسم بزرگداشت چهلمین روز شهادت مردم قم در حادثه 19 دی این شهر، در تبریز به خشونت گرایید، قیام بزرگ 29 بهمن 1356 در تبریز شکل گرفت و عده زیادی از مردم بی گناه به خاک و خون کشیده شدند. در هفتمین روز شهدای 29 بهمن تبریز، اعلامیه ای با امضای روحانیون مبارز خراسانی انتشار یافت و رژیم را در مورد این واقعه، مورد انتقاد قرار داد. در بخشی از این اعلامیه آمده بود: «بار دیگر رژیم فاسد شاه، تلاش مذبوحانه خود را شروع کرد و مردان مجاهدی را که برای از بین بردن برنامه های ضد دینی دستگاه استبدادی و سلطنت غاصبانه پهلوی قیام کردند، با گلوله جواب گفت: ولی ما نیز بار دیگر به این جنایتکاران روزگار و روسیاهان جامعه هشدار می دهیم که ما از هدف عالی و قرآنی و انسانی، تا آخرین نفس، در مقابل اعمال وحشیانه شاهانه ایستادگی خواهیم کرد.

4 – همزمان با پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات غرور آفرین خیبر و شکست ارتش عراق در منطقه جزایر مجنون، رژیم بعثی عراق مبادرت به موشک باران و بمباران مناطق مسکونی شهرهای مختلف ایران نمود. در این میان، شهرهای خرم آباد و بروجرد، هدف اصابت چهار موشک، قرار گرفت و شهرهای کوهدشت، سقز، پل دختر و مهاباد نیز توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد. در اثر این بمباران وحشیانه این شهرها، حدود پنجاه نفر از هموطنان به شهادت رسیده و بیش از چهار صد نفر دیگر زخمی شدند.

5 – در حالیکه مقامات حکومت خودگردان عرفات، در حال گفتگو برای سازش با رژیم غاصب اسرائیل بودند، یک صهیونیست نژادپرست به سوی نمازگزاران روزه دار در حرم حضرت ابراهیم (ع) در شهر الخلیل فلسطین، تیراندازی کرد و بیست و نُه نفر را شهید و شمار بیشتری را زخمی نمود. این ترور وحشیانه که بار دیگر دشمنی صهیونیستها با مسلمانان را نشان داد، با واکنش تند و خشم آلود جهان اسلام روبرو شد، به گونه ای که حتی دولتهای غربی مجبور شدند برای مدتی، مذاکرات سازش با مقامات رژیم صهیونیستی را به حال تعلیق درآورند، ولی دولتهای غربی، تنها به ابراز تأسف اکتفا کردند. این حمله تروریستی باعث وقوع ناآرامی چند ماهه در سرزمینهای اشغالی و قیام مردم مسلمان این مناطق گردید و در عوض، رژیم صهیونیستی فرد تروریست را پس از محاکمه به بهانه این که بیماری روانی دارد، از مجازات رهایی داد.

مناسبتهای روز پنجم اسفند ماه

- شروع فعالیت شرکت هواپیمایی ملی ایران و روز هما (1340 ش.)

- آغاز عملیات متوسط والفجر 9 در استان سلیمانیه توسط سپاه (1364ش.)

- صدور قطعنامه 582 شورای امنیت سازمان ملل درباره جنگ عراق با ایران (1364ش.)

- عملیات کوچک ظفر 6 در استان کرکوک عراق توسط سپاه (1366ش.)

- روز بزرگداشت دانشمند شهیر امامی «خواجه نصیرالدین طوسی»

1– در حالیکه عملیات بزرگ و پیروزمند والفجر 8 در شبه جزیره فاو ادامه داشت، عملیات والفجر 9 در تاریخ پنجم اسفندماه 1364 ش. با رمز "یا الله" در جبهه شمالی چوارتا در منطقه ای به وسعت 200 کیلومتر مربع در استان سلیمانیه عراق آغاز شد و تا نهم اسفند به طول انجامید. هدف این عملیات، آزادسازی ارتفاعات مهم این منطقه و پراکنده کردن نیروهای عراقی از جبهه های جنوبی بود. نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سرمای شدید ارتفاعات منطقه، این عملیات دشوار نظامی را با موفقیت به انجام رساندند. نتایج عملیات متوسط والفجر 9: تلفات نیروی انسانی دشمن: 250 نفر اسیر و 2500 نفر کشته و زخمی، سایر نتایج: انهدام نیروی دشمن و تصرف بخشی از خاک دشمن و ارتفاعات مهم منطقه، جمهوری اسلامی ایران با اجرای عملیات والفجر 9، علاوه بر آزادسازی ارتفاعات مهم منطقه و تجزیه و پراکنده کردن نیروهای عراقی، آمادگی خود را برای ادامه مقاومت در برابر دشمن متجاوز به تمام دنیا اعلام نمود و قدرت خود را بار دیگر تثبیت کرد.

2 – دو روز پس از تصرف منطقه استراتژیک فاو در جریان عملیات بزرگ والفجر 8 به درخواست عراق و هفت کشور اتحادیه عرب، جلسه شورای امنیت، تشکیل شد و شورا در جلسه پنجم اسفند 1364، قطعنامه 582 را تصویب کرد. در این قطعنامه، با یادآوری شش سال درگیری شورا با مسأله و با ابراز نگرانی نسبت به طولانی شدن درگیری و تعهد اعضای سازمان ملل به حل و فصل صلح آمیز اختلافات و یادآوری تعهد اعضا به خودداری از کاربرد گازهای خفه کننده و مسموم در جنگها و تأکید بر غیرقابل قبول بودن کسب اراضی از راه زور، از اقدامات اولیه ای که سبب بروز و ادامه منازعه شده، ابراز تأسف گردیده است. در این قطعنامه همچنین از تشدید حملات به مناطق غیرنظامی، حمله به کشتیهای بی طرف و استفاده از سلاحهای شیمیایی اظهار تأسف شده و خواهان آتش بس گردیده است. واضح است که صدور قطعنامه 582 تنها در نتیجه تصرف فاو بوده و بررسی علل جنگ و معرفی متجاوز، به صورت مبهم و سربسته مطرح گردید. جمهوری اسلامی ایران در پی صدور این قطعنامه، اعلام داشت آن قسمت از قطعنامه که به کل جنگ و خاتمه خصومتها مربوط می شود، ناقص، بی اعتبار و غیرقابل اجراست و عراق نیز اعلام کرد اگر ایران این قطعنامه را رسماً و بدون شرط بپذیرد، عراق نیز آن را اجرا خواهد کرد. به این ترتیب این قطعنامه نیز به سرنوشت مشابه قطعنامه های قبلی دچار شد.

3 – عملیات ظفر 6، در 5 اسفند 1366 در استان کرکوک عراق، با هدف آزاد سازی ارتفاعات منطقه، ضمن عکس العمل به موقع و شایسته در برابر پاتک دشمن، شکست سنگینی را به مزدوران بعثی تحمیل کردند. در این عملیات، علاوه بر آزاد سازی برخی ارتفاعات منطقه و انهدام پایگاههای دشمن، تعدادی ادوات زرهی دشمن منهدم شده، تعداد دیگری به غنیمت سپاه اسلام درآمد.

 4 – ابوجعفر محمد بن محمد معروف به خواجه نصیرالدین طوسی و ملقب به استاد البشر و محقق طوسی در سال 597 ق. در طوس به دنیا آمد. وی در ابتدا، علوم عقلی و نقلی و حکمت مشاء را آموخت و در سالهای بعد ریاضیات، فقه، فلسفه، نجوم و ادبیات را خواند، به طوی که در علوم روز، به تبحر و استادی تمام رسید. وی چند سال پس از واقعه حمله سپاهیان چنگیزخان مغول، به قلعه اسماعیلیه پناه برد و در آنجا نیز از تألیف و نگارش باز ایستاد. با غلبه سپاه مغول پیوست و با استفاده از نفوذ خود، از کشتار مردم و دانشمندان و تخریب آثار فرهنگی و عملی و غارت شهرها و روستاها جلوگیری نمود. پس از فتخ بغداد و سقوط عباسیان، خواجه نصیر مأموریت یافت تا رصدخانه مراغه را ترتیب دهد. او جماعتی از ریاضیدانان بزرگ را گردآورد و کار احداث رصدخانه را در سال 657 ق. آغاز کرد. خواجه، با این کار، عالمان بزرگ زمان را که پراکنده بودند در یک مکان، جمع کرد و همچنین کتابخانه ای عظیم در محل رصدخانه مراغه احداث نمود. این عالم سترگ برای تهیه کتابهای مورد نظر، کتبی از بغداد، شام و شمال آفریقا و اطراف و اکناف ایران فراهم نمود و کتابخانه ای با بیش از چهارصد هزار جلد کتاب، ایجاد کرد.عمر خواجه از این پس در خدمات علمی گذشت. خواجه نصیرالدین، یکی از بزرگترین بنیانگذاران کلام شیعه و پیشاهنگ بزرگ فلسفه مشاء بود و ضمن تأیید حکمت ابن سینا، به شرح مشکلات اشارات پرداخت. وی همچنین آثار متعددی را در علوم مختلف به نگارش درآورد که اخلاق ناصری، تجرید العقاید، ذیج ایلخانی، اوصاف الاشراف، اساس الاقتباس و تذکره نصیریه و بیش از شصت اثر دیگر در اصول دین، اخلاق، منطق، هندسه، هیأت، نجوم و عروض و شعر از آن جمله اند. خواجه نصیرالدین سرانجام در سال 672 در 75 سالگی، شانزده سال پس از تأسیس رصدخانه درگذشت و در کاظمین به خاک سپرده شد.

مناسبتهای روز چهارم اسفند ماه

- رحلت فقیه جلیل و مدرس بزرگ، آیت الله «سید مهدی درچه ای» (1323ش.)

- درگذشت «ابوالحسن اقبال آذر» هنرمند تعزیه خوانی (1349 ش.)

- انتخاب آیت الله «بهشتی» به عنوان ریاست دیوان عالی کشور از سوی امام خمینی (1358ش.)

- راه اندازی شبکه جوان رادیو (1375 ش)

- رحلت روحانی مجاهد آیت الله «محمد جواد عارفی بیرجندی» عالم مشهور خراسان (1380 ش.)

 1- آیت الله سید مهدی بن سید مرتضی درچه ای، در حدود سال 1332 (1270 ق.) در اصفهان به دنیا آمد. وی برادر کوچکتر سید محمد باقر درچه ای، از علمای مشهور اصفهان بود. سید مهدی، تحصیلات خود را در اصفهان و سپس در نجف اشرف به سامان رساند و پس از طی مدارج بالای علمی، در اصفهان به تدریس پرداخت. وی فقیهی بزرگ به شمار می رفت و در علم اصول، استاد بود. آیت الله سید مهدی درچه ای در زمان خود، مورد وثوق و اطمینان تمام طبقات اصفهان و اطراف بود و مردم در مسائل فقهی به ایشان رجوع می کردند. محفل درسی او، مشحون از بزرگان علم بود و خود نیز سالیان طولانی به امر تدریس اشتغال داشت. وی در اواخر عمر، مجتهد اعلم و جامع الشرایط اصفهان بود و با این حال، زندگی را در کمال زهد و قناعت سپری کرد. این عالِم ربانی، سرانجام در چهارم اسفند 1323 ش. برابر با دهم ربیع الاول 1364 ق. در 91 سالگی در اصفهان رخت از دنیا بربست و پس از تشییعی با شکوه، در قبرستان تخت فولاد، در کنار برادر بزرگوارش به خاک سپرده شد.

2 – ابوالحسن اقبال آذر ملقب به اقبال السلطان در سال 1250 ش. در اطراف قزوین به دنیا آمد. وی، در ابتدا به کسب دانش پرداخت اما به خاطر عشق و علاقه وافری که به موسیقی داشت، چون از صدای خوبی برخوردار بود، مدرسه را به کنار نهاد و به تحصیل موسیقی و آواز، همت گماشت. اقبال آذر در جوانی به تبریز رفت و در اندک زمانی در هنر تعزیه خوانی به شهرت رسید و به دربار محمد علی میرزا، ولیعهد قاجار راه یافت. با مرگ مظفرالدین شاه، اقبال آذر نیز به همراه شاه جدید به تهران رفت و در تکیه دولت، به کار تعزیه پرداخت. وی بعدها مدتی در تبریز و سپس در تهران اقامت داشت و به تعزیه خوانی مشغول بود. روش اقبال در خواندن آواز، از سبک تعزیه بهره داشت، یعنی بلند و با تحریر می خواند و مانند تعزیه خوانها، توجه زیادی به کیفیت ادای شعر نداشت. وی، سرانجام در اوایل اسفند 1349 در حدود 100 سالگی درگذشت.

3 – به دنبال تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تشکیل مجلس شورای اسلامی، طی حکمی از جانب حضرت امام خمینی، آیت الله دکتر سید محمد حسینی بهشتی به عنوان اولین رئیس دیوان عالی کشور، بالاترین مقام قضایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی برگزیده شد تا برای این تشکیلات حیاتی که نقش مهم و تعیین کننده ای در جامعه دارد، با درک و درایت والای ایشان، زمینه اجرای قوانین اسلام فراهم شود و عدل و قسط در جامعه رواج یابد. ایشان نیز در طول مدت عهده داری این مسؤولیت خطیر و شریف، منشأ خیر و خدمت فراوانی گشت؛ امور قضایی کشور را سامان بخشید و با به کارگیری قضات عادل و عالم، نظام قضایی را دگرگون ساخت. همچنین در این روز، آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی نیز به دادستانی کل کشور تعیین شد. این انتخاب، همزمان با تثبیت نظام جمهوری اسلامی به منظور تشکیل و سامان دهی قوه قضائیه، متناسب با اهداف و ارکان نظام اسلامی انجام گردید.

4 – آیت الله شیخ محمد جواد عارفی بیرجندی، در حدود سال 1272 ش. (1311 ق.) در بیرجند، در حدود سال 1272 ش. (1311 ق.) در بیرجند در استان خراسان به دنیا آمد. وی مقدمات و سطوح را در بیرجند و مشهد به اتمام رساند. سپس در 25 سالگی به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و با شرکت در دروس خارج فقه و اصول آیات عظام، حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ مهدی حکمی قمی، شیخ ابوالقاسم کبیرقمی و سید محمد حجت کوه کمره ای، به مدارج بالای علمی دست یافت. این فقیه جلیل، یکی از شاگردان کوشا و سختکوش آیت الله عبدالکریم حائری بود که حدود ده سال از بحثهای معظم له استفاده شایان برد و مبانی علمی اش را استوار ساخت. آیت الله عارفی در زمان استبداد رضاخانی، در اراک به علت سخنرانی علیه بی حجابی و تأکید بر شعائر اسلامی، تحت تعقیب قرار گرفت و در بیرجند مدتها به زندگی مخفیانه روی آورد تا سرانجام دستگیر و زندانی شد. وی پس از آزادی از زندان، در زادگاهش اقامت گزید و بیش از نیم قرن به بزرگداشت، تبلیغ و ترویج شعائر دینی و تدریس و پرورش شاگردان و اقامه جماعت پرداخت و با کوشش بسیار، حوزه علمیه آن شهر را سامان بخشید. این عالم وارسته در طول حیات خویش از وجوهات، مصرف نمی کرد و از هر گونه تجملات و تشریفات به دور بود. سرانجام آن فقیه بزرگوار در چهارم اسفند 1380 ش. برابر با نیمه شب عید سعید قربان 1422 ق. در یکصد و هشت سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییع با شکوه، در مدرسه معصومیه بیرجند به خاک سپرده شد.