دلهای آسمونی
خواسته دلای آدما همیشه از جنس بلوره.خود ماییم که به بلور آرزوهامون شکل می دیم.جوری که به قالب آرزوهامون درآد.زندگی ما آدما روی گردونه همین آرزوهای کوچیک و بزرگ می گرده، جایی که این گردونه وایسه، ما به آرزوهامون می رسیم،
پس بذار همین جا دعا کنیم:
خدایا!!همه اونایی که دلاشون آسمونیه، نگاهشون بارونیه، خنده هاشون بی ریاس،
گریه هاشون رنگ یه دنیا شبنمه، به همه چیزهایی که تمنای درو نیشونه برسن.
دنیای سبز دوستی ها ، یه دنیای بی خزونه،اگه باغبون دلامون دریچه ها رو روی هجوم تردید ها ببنده.ما برای به یاد هم بودن به چند خط نوشته ، یه شاخه گل مریم
یه عکس یادگاری، و خیلی چیز های دیگه نیاز نداریم.
حالا دیگه تداوم دوستیمون ، دست خودمونه، به این که چقدر نسبت به هم صادق باشیم، بی ریا باشیم، و با ایمان.