مناسبتهای روز ششم اسفند ماه

- رحلت حکیم و فقیه بزرگوار آیت الله «میر محمد حسین شهرستانی» (1275 ش.)

- تصویب قانون احداث راه آهن سراسری ایران (1305 ش.)

- صدور اعلامیه روحانیون مبارز، درباره قیام خونین تبریز (1356ش.)

- بمباران کوهدشت، سقز، پل دختر و مهاباد توسط هواپیماهای عراق (1362 ش.)

- کشتار مسلمانان نمازگزار فلسطین در مسجد الخلیل از سوی یک صهیونیست اسرائیلی (1372ش.)

1- آیت الله سید ضیاء الدین، میر محمد حسین بن میر محمدعلی شهرستانی حائری، در حدود سال 1218 ش. (1256ق.) در خاندان اهل علم و از سادات مرعشی مازندرانی منتسب به امام سجاد (ع) در کرمانشاه به دنیا آمد. وی پس از طی مقدمات و سطوح عالی حوزوی، در حلقه درس شیخ محمد حسین اردکانی، فقه و اصول را فراگرفت و پس از سالیانی از استاد، به دریافت اجازه اجتهاد نائل آمد. آیت الله شهرستانی، همچنین هیأت و نجوم را از میرزا باقر یزدی آموخت و در این علوم به تبحر رسید. ایشان در پنجاه سالگی به زیارت مشهد رضوی رفت و چون به تهران آمد، مورد استقبال مردم واقع شد و ضمن تدریس در یکی از مدارس تهران، تألیف و مرجعیت جمعی از شیعیان را برعهده گرفت. این محقق، ادیب و شاعر امامی، از دوازده سالگی شروع به تألیف نمود و در طول حیات علمی خویش، در حدود هشتاد اثر ارزنده از خود به یادگار گذاشت که برخی از آثار ایشان شامل کتب الاستصحاب، اصل الاصول، تحقیق الادله، تذکرة النفس و لباب الاجتهاد و ... می باشند. آیت الله میر محمد حسین شهرستانی حائری سرانجام در ششم اسفند 1275 ش. ( 3 شوال 1315 ق.) در پنجاه و هفت سالگی بدرود حیات گفت و در رواق حسینی، نزدیک دیوار شهدا به خاک سپرده شد.

2 – به موجب قانون احداث راه آهن جنوب ایران، که در ششم اسفند ماه سال 1305 ق. به تصویب مجلس شورای ملی رسید، مخارج ساختمان راه آهن ایران از محل عوارض قند و شکر و چای تأمین گردید و قرار شد تا خط آهن از خورموسی به خرمشهر و از آنجا به تهران متصل شود. در نهایت، نخستین کلنگ احداث راه آهن ایران در 23 مهر سال 1306 ش. در تهران به زمین زده شد و همزمان عملیات ساختمانی راه آهن از مرکز و شمال و جنوب آغاز گردید. سرانجام عملیات ساخت راه آهن ایران در سوم شهریور سال 1317 ش. خاتمه یافت و کار حمل و نقل مسافر و بار آغاز شد. طول راه آهن سراسری ایران در آن سال در حدود 1400 کیلومتر بود که از بندر امام خمینی (شاهپور سابق) در جنوب، به بندر ترکمن، در شمال متصل می شد. طول خطوط آهن در مرداد 1376 به حدود ده هزار کیلومتر رسید و در برخی مسیرهای پر رفت و آمد، راه آهن دو خطه شده است.

3 – پس از آنکه مراسم بزرگداشت چهلمین روز شهادت مردم قم در حادثه 19 دی این شهر، در تبریز به خشونت گرایید، قیام بزرگ 29 بهمن 1356 در تبریز شکل گرفت و عده زیادی از مردم بی گناه به خاک و خون کشیده شدند. در هفتمین روز شهدای 29 بهمن تبریز، اعلامیه ای با امضای روحانیون مبارز خراسانی انتشار یافت و رژیم را در مورد این واقعه، مورد انتقاد قرار داد. در بخشی از این اعلامیه آمده بود: «بار دیگر رژیم فاسد شاه، تلاش مذبوحانه خود را شروع کرد و مردان مجاهدی را که برای از بین بردن برنامه های ضد دینی دستگاه استبدادی و سلطنت غاصبانه پهلوی قیام کردند، با گلوله جواب گفت: ولی ما نیز بار دیگر به این جنایتکاران روزگار و روسیاهان جامعه هشدار می دهیم که ما از هدف عالی و قرآنی و انسانی، تا آخرین نفس، در مقابل اعمال وحشیانه شاهانه ایستادگی خواهیم کرد.

4 – همزمان با پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات غرور آفرین خیبر و شکست ارتش عراق در منطقه جزایر مجنون، رژیم بعثی عراق مبادرت به موشک باران و بمباران مناطق مسکونی شهرهای مختلف ایران نمود. در این میان، شهرهای خرم آباد و بروجرد، هدف اصابت چهار موشک، قرار گرفت و شهرهای کوهدشت، سقز، پل دختر و مهاباد نیز توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد. در اثر این بمباران وحشیانه این شهرها، حدود پنجاه نفر از هموطنان به شهادت رسیده و بیش از چهار صد نفر دیگر زخمی شدند.

5 – در حالیکه مقامات حکومت خودگردان عرفات، در حال گفتگو برای سازش با رژیم غاصب اسرائیل بودند، یک صهیونیست نژادپرست به سوی نمازگزاران روزه دار در حرم حضرت ابراهیم (ع) در شهر الخلیل فلسطین، تیراندازی کرد و بیست و نُه نفر را شهید و شمار بیشتری را زخمی نمود. این ترور وحشیانه که بار دیگر دشمنی صهیونیستها با مسلمانان را نشان داد، با واکنش تند و خشم آلود جهان اسلام روبرو شد، به گونه ای که حتی دولتهای غربی مجبور شدند برای مدتی، مذاکرات سازش با مقامات رژیم صهیونیستی را به حال تعلیق درآورند، ولی دولتهای غربی، تنها به ابراز تأسف اکتفا کردند. این حمله تروریستی باعث وقوع ناآرامی چند ماهه در سرزمینهای اشغالی و قیام مردم مسلمان این مناطق گردید و در عوض، رژیم صهیونیستی فرد تروریست را پس از محاکمه به بهانه این که بیماری روانی دارد، از مجازات رهایی داد.