مناسبتهای روز بیست و چهارم بهمن ماه
- رحلت عالم بزرگ و فقیه جلیل آیت الله « میرزا عبدالرحیم سامت قزوینی ( 1378 ش )
- ارتحال عالم مجاهد آیت الله شیخ سلمان خاقانی ( 1366 ش )
- درگذشت « عباس اقبال آشتیانی » استاد دانشگاه مورخ و ادیب معاصر ( 1334 ش )
1 – عباس اقبال آشتیانی یکی از استادان بزرگ و چهره های علمی دانشگاه تهران بود که در سال 1277 شمسی در آشتیان به دنیا آمد . پس از تحصیل علوم ابتدایی به تهران آمد و دروس جدید را در دارالفنون آموخت و به مقام استادی رسید . اقبال چون تحت نظر استادش ، محمد علی فروغی بود ، به معلمی در دارا لمعلمین انتخاب شد . وی همچنین به دعوت وزارت فرهنگ در تالیف کتابهای درسی تاریخ و جغرافیای اقتصادی ایران برای دبیرستانها و رشته های علوم انسانی مدارس عالی شرکت کرد و بعدها به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت . از مهمترین کارهای این نویسنده ایرانی می توان به انتشار مجله یادگار و درج مقالاتی انتقادی در مورد اوضاع نابسامان مردم ایران در دوره رژیم شاه اشاره نمود . همچنین تصحیح مجمع التواریخ و تصحیح بیان الادیان و تاریخ کامل ایران نیز از جمله فعالیت های علمی ایشان به شمار می رود . ایشان سالها کرسی تدریس دانشگاه تهران را در اختیار داشت و شاگردانی بزرگ در علوم مختلف به ویژه ادبیات و تاریخ تربیت نمود . این استاد برجسته سرانجام در 24 بهمن 1334 ش در 57 سالگی درگذشت و در شهر ری به خاک سپرده شد.
2 – آیت الله شیخ سلمان خاقانی در سال 1293 ش ( 1332 ق ) در یکی از شهرهای جنوب عراق به دنیا آمد . پس از طی دوران کودکی ، در 13 سالگی جهت تحصیل به نجف اشرف هجرت نمود و از محضر آیت عظام : محمد جواد بلاغی ، محمد علی کاظمینی ، میرزا باقر زنجانی و سید ابوالقاسم خویی استفاده کرد . ایشان در همان حال از شرکت در فعالیت های جنبی غافل نماند و در انجمن های اجتماعی ، سیاسی و ادبی شرکت می جست . آیت الله خاقانی در 43 سالگی پس از درگذشت پدرش که از علمای خرمشهر بود . در این شهر سکونت گزید و در طی سه دهه اقامت در خرمشهر ، منشا هدایت مردم و خدمات ارزنده ای واقع شد . پس از شروع جنگ تحمیلی خانه ایشان پناهگاه آوارگان بود . تا اینکه منزل وی مورد اصابت توپ و خمپاره قرار گرفت و مجبور به ترک دیار گردید . در جریان جنگ خانه و مسجد و کتابخانه نفیس آیت الله خاقانی تخریب و غارت شد و او به قم هجرت کرد . سرانجام این اسوه مقاومت و الگوی پارسایی در بیست و چهارم بهمن 1366 ش برابر با بیست و چهارم صفر 1408 ق در هفتاد و شش سالگی در قم جان به جان آفرین تسلیم کرد و در یکی از حجره های حرم حضرت معصومه ( س ) آرمید .
3 – آیت الله میرزا عبدالرحیم سامت در سال 1381 ش ( 1321 ق ) در بیت علم و تقوا در قزوین به دنیا آمد . وی پس از فراگیری دروس مقدماتی در قزوین وارد اصفهان و سپس حوزه علمیه قم گردید و از استادان آن جا بهره جست . از آن پس به نجف رفت و خوشه چین معارف اسلامی آیات عظام شیخ محمد کاظم شیرازی ، شیخ موسی خوانساری ، میرزا ابوالحسن مشکینی ، شیخ محمد حسن غروی اصفهانی ، سید ابوالحسن اصفهانی ، آقا ضیاء الدین عراقی و میرزای نائینی شد . پس از اقامت ده ساله در نجف اشرف و اخذ اجازه اجتهاد و روایت به زادگاه خود بازگشت و بیش از نیم قرن به تدریس ، تبلیغ دین و اقامه نماز جماعت پرداخت . آیت الله سامت قزوینی در جریان مبارزات اسلامی مردم به رهبری امام خمینی حضوری فعال داشت . وی در تمام راهپیمایی ها در صف مقدم و همراه با دیگر علمای شهر شرکت می کرد و نامش هماره در ذیل اعلامیه ای علیه رژیم دیده می شد . زندگی ایشان در طول سالیان متمادی ساده و طبعش بلند و اخلاقش خوش و زبانش نرم بود . در تیرماه 1378 ش همایش بزرگداشت ایشان در دانشگاه علوم پزشکی قزوین برگزار شد و کتابی با نام رهپوی هدایت ، در تجلیل از مقام علمی اش منتشر گردید . از این فقیه فرزانه تالیفاتی بر جای مانده که تقریرات درس فقه آیات عظام : سید ابوالحسن اصفهانی ، آقا ضیا عراقی ، میرزای نائینی و میرزا ابوالحسن مشکینی و ... از آن جمله اند . سرانجام این خدمتگزار دین در 25 بهمن 1378 ش برابر با هشتم ذی قعده 1420 ق در سن 97 سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی با شکوه در صحن امامزاده حسین قزوینی به خاک سپرده شد .