سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سلام محب برمحبان حسین ع
صفحه ی اصلی |شناسنامه| ایمیل | پارسی بلاگ | وضعیت من در یاهـو |  Atom  |  RSS 
دشمن ترینِ آفریدگان نزد خداوند، غیبت کننده است . [امام علی علیه السلام]
» آمارهای وبلاگ
کل بازدید :175405
بازدید امروز :48
بازدید دیروز :62
» درباره خودم
» لوگوی وبلاگ
سلام محب برمحبان حسین  ع
» لوگوی دوستان



















» آوای آشنا
» وقایع الایام

مناسبتهای روز پنجم بهمن ماه

- رحلت فقیه و زاهد بزرگوار، آیت الله «میرزا جمال الدین کرباسی» (1310ش) - ادامه اجتماعات مردمی ضد رژیم طاغوت (1357ش)

 - برگزاری انتخابات اولین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران (1358 ش)

 - ارتحال عالم ربانی آیت الله «ملاعبدالله مدرس گرجی» (1363 ش)

 

  1 – آیت الله میرزا جمال الدین کرباسی (کلباسی) فرزند آیت الله میرزا ابوالمعالی کلباسی در خاندان علم و تقوا در اصفهان به دنیا آمد. وی در ابتدا مقدمات و سطح را نزد پدر فاضلش به اتمام رساند و سپس برای ادامه تحصیل عازم نجف اشرف گردید. میرزا جمال الدین در نجف از محضر عالمان نامداری همچون آخوند خراسانی بهره برد و پس از سالیان دراز اقامت در آن حوزه و کسب مدارج عالی علمی، به اصفهان بازگشت. ایشان سپس حلقه درس خود را تشکیل داد و محضرش، مرکز اجتماع فضلا و ارباب فضل و دانش گردید. زندگی آیت الله کرباسی در کمال قناعت و سادگی و زهد سپری شد و به تعلقات دنیوی اسیر نگردید. از ایشان آثاری بر جای مانده که تلخیص الهیئه در علم نجوم و کتابی در اصول فقه از آن جمله است. میرزا جمال الدین کلباسی سرانجام در پنجم بهمن 1310 ش برابر با 17 رمضان 1350 ق در اصفهان وفات یافت و در تخت فولاد مدفون شد.

 

 2 – با وجود این که عوامل رژیم شاه، اجتماعی بیش از دو نفر را در اکثر شهرهای ایران منع کرده بودند، قشرهای مختلف مردم، بدون اعتنا به هشدارهای حکومت نظامی ، به راه پیمایی و تظاهرات علیه رژیم ادامه دادند و مزدوران شاه، علی رغم توسل به شدیدترین شیوه های سرکوب، موفق به کنترل مردم نشدند. در این میان برخوردهای خشونت آمیز مأموران حکومتی با مردم، منجر به شهادت تعداد زیادی از مردم در شهرهای مختلف کشور شد.

 

 3 – به دنبال استعفای دولت موقت به دلیل تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران توسط دانشجویان پیرو خط امام، شورای انقلاب به دستور حضرت امام خمینی(ره) ، مدیریت اجرایی کشور را بر عهده گرفت و پس از چندی اولین انتخابات ریاست جمهوری در پنجم بهمن 1358 ش برگزار گردید. در این انتخابات ابوالحسن بنی صدر که پس از اقامت پانزده ساله در فرانسه به ایران بازگشته و با تظاهر به وفاداری به انقلاب، نظام، مردم و رهبری توانسته بود به پست های حساسی دست یابد با کسب 76 درصد آرا به ریاست جمهوری برگزیده شد. عناوین اولین رئیس جمهور ایران و فرمانده کل نیروهای مسلح و ... سبب شد که به زودی هویت اصلی خود را نشان داده و با تکیه بر قدرتی که از مردم برای خدمت به آنان به دست آورده بود، خود را محور نظام نامیده و به سرکوبی و وارد آوردن اتهام به مخالفانش مشغول گردد. این روند، مخالفت نیروهای انقلابی و ارزشی نظام را برانگیخت و پس از مدتی و علی رغم آغاز جنگ تحمیلی، این کشمکشها حتی با وساطت حضرت امام نیز پایان نیافت. طرفداران بنی صدر در این مدت بارها جو اغتشاش و ناامنی را در کشور به راه انداخته و سعی در خارج کردن مخالفان از صحنه و کسب قدرت بیشتر بودند. همسویی و همکاری بنی صدر با گروه منافقین موسوم به سازمان مجاهدین خلق، دامن زدن به تشنجات و درگیریها در کشور، کوتاهی در دفاع از مرزهای ایران و عدم ممانعت از تجاوز رژیم بعث عراق در جریان جنگ تحمیلی، در نهایت باعث شد تا طرح عدم کفایت سیاسی بنی صدر در مجلس شورای اسلامی مورد بحث قرار گرفته و به تصویب رسد. این در حالی بود که حضرت امام، در بیستم خرداد 1360، وی را از فرماندهی کل قوا که از جانب ولی فقیه به رئیس جمهور تفویض شده بود، خلع نمودند. سرانجام با رأی عدم کفایت سیاسی بنی صدر در مجلس، حضرت امام،این عنصر توطئه گر و فریب کار را در اول تیرماه 1360 از ریاست جمهوری عزل کردند. از این زمان اتحاد بیشتر بنی صدر و گروه منافقین باعث به شهادت رساندن تعداد زیادی از مسؤولان عالی رتبه نظام گردید، تا این که وی به همراه سرکرده و مجاهدین خلق در هفتم مرداد 1360 با چهره ای مبدل و زنانه از کشور گریخت و مقیم فرانسه شد. پس از فرار مفتضحانه بنی صدر، مردم انقلابی و مسلمان ایران با حضور در پای صندوق های رأی ، برادر محمدعلی رجایی را با آراء قاطع خود به ریاست جمهوری انتخاب کرده و بر حضور خود فروختگان و خودباختگان در مسئولیتهای بالای نظام خاتمه دادند.

 

 4 – آیت الله ملاعبدالله مدرس گرجی در سال 1274 ش در کردستان به دنیا آمد. پس از اتمام مقدمات در زادگاه خود از محضر ملاعبدالعظیم مجتهد و چند تن از علمای کردستان استفاده کرد و اجازه اجتهاد گرفت. او تا پایان عمر مرتباً به تدریس و تحشیه، تألیف، مطالعه و یادداشت نکات علمی و ادبی و نیز ارشاد و امامت مردم سنندج مشغول بود. ملاعبدالله مدرس در تمام رشته های علمی و ادبی و دینی از قبیل صرف، نحو، منطق،کلام، تفسیر و حدیث متبحر بود و آنها را تدریس می کرد. کشف الغوایه، حساب و جبر، تحقیق النسخ و ... از تألیفات ایشان است. این عالم ربانی سرانجام در 89 سالگی در سنندج درگذشت.  

 



  • کلمات کلیدی :
  • مـــــــحـــــب:: 87/11/5:: 12:30 صبح | نظرات دیگران ()