مناسبتهای روز بیست و یکم دی ماه

 - درگذشت دانشمند گرانمایه ابوالقاسم سحاب ( 1335 ش )

 - درگذشت آیت الله حسن سعید تهرانی ( 1374 ش )

 - رحلت عالم مجاهد و متفکر بزرگ مسلمان آیت الله شیخ محمد مهدی شمس الدین ( 1379 ش )

 1- استاد ابوالقاسم سحاب در سال 1266 ش ( 1304 ق ) در تفرش به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه های همان شهر گذراند و از محضر علمای آن دیار کسب فیض کرد. استاد سحاب در دوران نوجوانی موفق به آموختن علوم عقلی و نقلی و همچنین فقه، اصول، کلام، حکمت، تفسیر و تاریخ اسلام گردید و چنان در علوم اسلامی مسلط شد که مورد مشورت اهل علم و دانش قرار گرفت. ایشان در دوران جوانی به تهران مهاجرت کرد و در محضر علمای طراز اول تهران از جمله شیخ علی نوری و سید عبدالرحیم سنگجی و دانشمندان دیگر به تکمیل معلومات خود پرداخت. سحاب در کنار آن زبان فرانسه و انگلیسی را نیز آموخت و به آنها تسلط یافت. وی همچنین مدتی به مدیریت داخلی مجله تعلیم و تربیت اشتغال داشت و سپس به معاونت کتابخانه ملی برگزیده شد. استاد سحاب در تمام زندگی خود شغل شریف معلمی را انتخاب کرد و در اواخر عمر در دانشسرای تهران به خدمات فرهنگی خود ادامه داد. وی در دوران پر بار عمر خویش تألیفات زیادی از خود بر جای نهاد که: شرح زندگی حسین بن علی در 2 جلد، آداب نماز جمعه، فرهنگ خاورشناسان و نیز مجموعه زندگی امام رضا، امام جواد، امام موسی کاظم، امام هادی و امام عسکری (ع) در 4 جلد از آن جمله است. استاد ابوالقاسم سحاب سرانجام در 21 دی ماه 1335 پس از عمری تلاش فرهنگی در 69 سالگی درگذشت و به لقای معبود رسید. دکتر عباس سحاب پدر نقشه کشی و کاتوگرافی ایران فرزند استاد ابوالقاسم سحاب می باشد.

 2- آیت الله شیخ حسن سعید تهرانی در حدود سال 1296 ش در تهران در خاندانی عالم به دنیا آمد. وی نواده آیت الله العظمی حاج میرزا مسیح مجتهد تهرانی، از مراجع دوره قاجار و فتوا دهنده قتل گریبایدوف سفیر کبیر روسیه در تهران بود. وی علوم مقدماتی را در قم و تهران و نزد پدر خود آموخت و سپس به دانشگاه رفت و لیسانس معقول و منقول گرفت. وی در جوانی راهی نجف اشرف گردید و در دروس حضرات آیات سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی و به ویژه شیخ حسین حلی شرکت کرد تا این که پس از 15 سال اقامت در نجف به تهران عزیمت نمود. آیت الله سعید تهرانی به تدریس فقه و اصول و تفسیر، وعظ و ارشاد، تألیف، چاپ و نشر کتابهای دینی و تأسیس بنای کتابخانه و مدرسه چهلستون و گنجینه قرآن پرداخت. این کتابخانه با بیش از 40 هزار نسخه خطی و چاپی یکی از ذخایر گرانبهای کتب اسلامی به شمار می رود. اصول دین، خدا و مهدی، ولایت فقیه، رهاورد غدیر و دهها اثر دیگر از آثار این عالم فرزانه است. این عالم ربانی سرانجام در 21 دی 1374 برابر با 19 شعبان 1417 ق در 78 سالگی در تهران رحلت کرد و پس از تشییعی با شکوه در قبرستان شیخان قم دفن شد.

 3- متفکر و اندیشمند بزرگ مسلمان آیت الله شیخ محمد مهدی شمس الدین در نیمه شعبان سال 1353 ق برابر با 1312 ش در نجف اشرف به دنیا آمد. وی پس از دوران کودکی مقدمات علوم دینی را فرا گرفت و پس از پشت سر گذاشتن سطوح عالیه در درس خارج حضرات آیات: سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی به مقامات بالای علمی دست یافت. شیخ محمد مهدی شمس الدین همزمان با تحصیل به تدریس و تألیف نیز پرداخت و با قلم شیوایش در بسیاری از مجلات علمی و ادبی نجف مقالاتی نگاشت. او همچنین در تأسیس مؤسسه منتدی النشر در راستای گسترش فرهنگ اسلامی شرکت داشت و در دانشکده فقه نجف نیز به تدریس مشغول بود. شیخ محمد مهدی شمس الدین در 36 سالگی برای یاری مردم لبنان راهی این کشور شد و با کمک امام موسی صدر بنیادها و به عنوان نایب رییس و سپس رییس مجلس اعلای شیعیان لبنان برگزیده شد و منشأ خدمات مفیدی برای مردم نادری بود که علم و فقاهت را با جهاد و استقامت در هم آمیخته بود. وی ضمن آگاهی از علوم دینی در عرصه پیکار با زورگویان و غاصبان صهیونیستی پیشگام بود و در عین حال از انقلاب اسلامی ایران به رهبری خمینی کبیر حمایت می کرد. از این متفکر مسلمان آثار متعددی بر جای مانده که ثوره الحسین، انصار الحسین، شرح عهد الاشتر و الغدیر و ... از آن جمله اند. آن مرد بزرگ سرانجام در 21 دی ماه 1379 ش برابر با نیمه شوال 1421 ق در 67 سالگی بدرود حیات گفت و در مسجد امام صادق ( ع ) که توسط معظم له در بیروت تأسیس شده بود به خاک سپرده شد.