مناسبتهای روز چهاردهم اسفند ماه

 - درگذشت دکتر«محمد مصدق» نخست وزیر دوران «محمدرضا پهلوی» (1345ش.)

- تأسیس «کمیته امداد امام خمینی» (ره) به دستور آن حضرت (1357ش.)

- حمله گارد «بنی صدر» و منافقان همدست او به مردم مسلمان و حزب الله (1359ش.)

- آغاز هفته احسان و نیکوکاری و روز احسان و نیکوکاری

1 – دکتر محمد مصدق، در سال 1261 ش. در روستای احمدآباد در اطراف تهران به دنیا آمد. وی در سال 1299 ش. به سِمَتهای وزیر دارایی، وزیر خارجه و سپس نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای ملی برگزیده شد، اما پس از آن، برای مدتی از سیاست، کناره گرفت. مصدق در سال 1322 ش. بار دیگر به صحنه سیاست بازگشت و در دوره های چهاردهم و شانزدهم مجلس شورای ملی، برای ملی کردن صنعت نفت ایران تلاش کرد. دکتر محمد مصدق در 29 اسفند 1329 ش، موفق شد تا قانون ملی شدن صنعت نفت ایران را با حمایت جریانهای اسلامی به رهبری آیت الله کاشانی و گروههای ملی در مجلس به تصویب مجلس شورای ملی و سنا برساند. در همین راستا، مصدق در اردیبهشت 1330 برای اجرای این قانون و خلع ید از شرکت نفت انگلیس، نخست وزیر ایران شد. مصدق یک سال بعد به دلیل درخواست به دست گرفتن وزارت جنگ و عدم پذیرش آن توسط محمدرضا پهلوی، بدون مشورت با کسی از مقام خود استعفا داد. شاه نیز بلافاصله احمد قوام را به این سِمَت برگزید. این واقعه، باعث تحریک نیروهای مردمی به رهبری آیت الله سیدابوالقاسم کاشانی گردید و در نهایت با اولتیماتوم آیت الله کاشانی به احمد قوام، برای کنار رفتن از قدرت قیام مردمی 30 تیر 1331 ش. شکل گرفت. دکتر مصدق، از 30 تیر 1331 و روی کار آمدن مجدد، تصور می کرد که مردم تا همیشه از او حمایت خواهند کرد. در نهایت، کار بدانجا رسید که حتی آیت الله کاشانی را از دخالت در امور دولت و سیاست برحذر داشت و به هشدار آن عالم مجاهد در مورد احتمال کودتا علیه دولت توجهی نکرد. از آن سو، چون مصدق موجبات ناراحتی شاه و اروپاییان غربی او را فراهم آورده بود، کودتایی بر ضد مصدق تدارک دیده شد تا آنکه در جریان کودتای 28 مرداد 1332 ش، دولت مصدق به آسانی سقوط کرد و او با عده ای از یارانش دستگیر و زندانی و پس از محاکمه، به سه سال زندان محکوم شد. مصدق پس از طی دوران محکومیت به روستای احمدآباد در غرب تهران تبعید گردید و پس از چند سال تبعید در 14 اسفند در 84 سالگی در آنجا درگذشت و در زادگاه خود به خاک سپرده شد.

2 – سابقه فعالیتهای کمیته امداد خمینی به سالهای قبل از پیروزی انقلاب در حدود سال 1342 باز می گردد که تعدادی از انقلابیون که در زمره یاران امام بودند، مأموریت پیدا کردند به خانواده زندانیان، نیازمندان و مبارزان، رسیدگی کنند. این کمکها تا زمان پیروزی انقلاب ادامه یافت و سه هفته پس از پیروزی انقلاب، این نهاد به دستور امام برای دستگیری از محرومان و مستضعفان و یاری آسیب دیدگان تشکیل یافت. کمیته امداد تاکنون خدمات قابل توجهی در جهت اهداف خیرخواهانه و انسان دوستانه انجام داده و توانسته است کمکهای فراوانی در سراسر کشور به محرومان و آسیب دیدگان بنماید. همچنین کمیته امداد در مواقع ضروری، کمکهای مردمی را به برخی کشورهای اسلامی ارسال می کند. کمیته امداد امام خمینی هم اکنون خدمات گسترده ای را ارائه می دهد که پرداخت وام قرض الحسنه، تهیه جهیزیه برای نوعروسان خانواده های تحت پوشش، کمک به بیماران هموفیلی، کلیوی و تالاسمی، خدمات درمانی و بهداشتی و اجرای بیمه درمانی خانواده های تحت پوشش، ارائه خدمات فرهنگی و آموزشی به دانش آموزان، دانشجویان و طلاب تحت پوشش و نظارت بر فعالیتهای خودکفایی خانواده های تحت پوشش و ... از آن جمله اند.

3 – پس از انتخاب بنی صدر به ریاست جمهوری، وی درصدد حذف نیروهای انقلابی بود که پس از اشغال لانه جاسوسی آمریکا، به عنوان نیروهای خط امام متشکل شده بودند. ولی تحولات جنگ، موقعیت را برای بنی صدر و تحقق اهداف سیاسی او دشوار کرد. او می خواست با خاتمه دادن جنگ، مورد حمایت غرب قرار گیرد و همچنین با بهره گیری از اهرمهای مختلف، حمایت مردم را به خود جلب نماید. علیرغم تلاشهای بنی صدر در سازمان دهی ارتش و اجرای عملیات نظامی به منظور کسب پیروزی سیاسی – نظامی، این اقدامات با شکست و ناکامی همراه شد. لیکن این ناکامی وی، برنامه های دیگری را پیش روی نیروهای شناخته شده مخالف نظام، قرار داد. در این روند، حادثه 14 اسفند در دانشگاه تهران، نشانه سر فصل جدیدی از تلاش ضد انقلاب در داخل کشور محسوب می شد. در این روز در ادامه دشمنیهای بنی صدر و گروهک ضد انقلاب منافقین با یاران اصیل امام خمینی (ره) و نظام جمهوری اسلامی، در مراسمی که به مناسبت سالروز درگذشت دکتر محمد مصدق در دانشگاه تهران برگزار شده بود، بنی صدر در سخنرانی خود، به شخصیتهای انقلاب و نهادهای انقلابی توهین نمود و در راستای اهداف استکبار جهانی سخن راند که با اعتراض امت حزب الله مواجه گردید. پس از آن، گارد شخصی بنی صدر و منافقان مسلح، طی یک برنامه از پیش تنظیم شده، به دستور بنی صدر، به مردم انقلابی حمله کرده و گروه بی شماری را زخمی و دستگیر نمودند. این حادثه، منجر به وقوع حوادث و رخدادهایی شد که سرانجام منتهی به درگیری مسلحانه در داخل کشور و در نهایت شکست ضد انقلاب و حذف آنها از صحنه سیاسی شد.